Alenadan Uzun süren bir ilişkimde aldatılmıştım ve bu yüzden ilişkimi bitirmiştim. Şimdide Gizem Afrodit adında bir grubun konserinin olduğunu ve oraya gitmenin banada iyi geleceğini söylüyordu. Açıkcası şu dönemde yanımda olan tek kişiydi ve onu kırmak istemiyordum. Her ne kadar istemesemde konsere gitmeye karar vermiştim. Bu grubu sürekli duyuyordum. Fakat daha önce hiç şarkılarını dinlememiştim.
Giz:Hadi hazırlan artık Alena.
O görmesede gözlerimi devirdim ve basımla onayladım.
Odama girdim ve ne giyebileceğime baktım. Güzel bir şeyler bulduğumda üzerime geçirdim ve saçlarımı düzleştirip kahve tonlarında bir makyaj yaptım.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Gizem ise şortlu bir takım giymiş üzerinede siyah deri ceketini giymişti.
Evden çıkıp bir taksi durdurduk ve bindik. Erken gidiyordukki önlerden yer kapabilelim. Gizem bu gruba takıntılı sayılırdı. Sürekli bana bahsederdi. Gitaristlerinin çok başarılı olduğunu söylerdi.
Konser alanına vardığımızda arka tarafta karavanların olduğunu ve henüz kimsenin gelmediğini gördük.
Giz:Bir fotoğraf mı çekilsek?
Al:O nasıl olacakmış?
Gizem gözüyle karavanların olduğu yeri işaret etmişti.
Al:Yok artık!
Giz:Hadi ya.
Al:Saçmalamaz mısın Gizem?
Giz:Saçmalamıyorum Alena. Hayatımda bir kere bu fırsatı yakalamışım fotoğraf çekinmeden gidemem.
Göz devirdim ve yenik düştüm.
Karavanların olduğu yere ilerlediğimizde güvenlikler bizi durdurdu.
Giz:Aral bey Alenanın akrabası yani söylerseniz gelmesine bir şey demeyecektir.
Ne yapıyorsun gizem ya!
Görevli gözünü bende gezdirdikten sonra arkaya doğru yürümeye başladı.
Al:Şurdan bir çıkalım ölümün benim elimden olacak!
Görevli tekrar yanımıza geldiğinde geçebileceğimizi söylemişti. Ne yani Aral denilen adam akraba olduğumuzu kabul mu etmişti?
Gizem sevincini çekinmeden belli ettiğinde ortama sahte bir öksürük bıraktım. Gizem aniden coşkulu sevincine son verdi ve ciddi bir ifadeye büründü.
Karavanlarının önüne geldiğimizde gizem karavanlarının fotoğrafını çekti ve karavanın kapısını tıklattı. Kapıyı beyaz tenli siyah saçlı bir çocuk açtığında şaşırmıştım. Grubun gitaristi bu kadar genç miydi?
İleride bizi izleyen görevliyi gördüğümde hızla ellerimi Aralın boynuna doladım ve yüksek sesle konuştum.
Al:Görüşmeyeli nasılsın Aralcım?
Aral sessizce güldü ve kulağıma fısıldadı
Ar:Aralcım.
Sonra yüksek sesle konuştu.
Ar:İyiyim ya özlemişim seni. Sen nasılsın?
Al:İyi iyi nasıl olsun. Annenler nasıl?
Ar:İyi onlarda nasıl olsunlar. İçeri geçelim.
Hızla ondan uzaklaştım ve karavanın içine girdim. Gizemde arkamdan hızla girdiğinde çok mutlu görünüyordu. Hızlı hızlı ve telaşla konuştum.
Al:Kusura bakma biz seni rahatsız ettiğimizin farkındayız. Arkadaşım çok büyük hayranınız ve sizinle görüşmek için böyle bir şey uydurdu. Bir şey çaktırmadığınız için çok teşekkürler. Ne deseniz haklısınız.
Ar:Önce bir sakinleş lütfen.Çocuklar bir şeyler almaya gitti burada sadece ben varım. Fotoğraf çekinmek isterseniz tek seçeneğiniz benim maalesef.
Gizemin nutku tutulmuş gibi hiçbir şey söylemiyordu. Kolunu dürttüm ve konuşmasını sağladım.
Giz:Ee şey evet tabi siz Aral. Gitarist.
Al:Gizem ne diyorsun?
Ar:Gizemcim sakinleşir misin lütfen?
Aral gerçekten çok saygılı ve kibar bir çocuktu. Gülümsemeden edememiştim. Gözleri bana kaydığında o da gülümsedi ve tekrar Gizeme döndü.
Giz:Ben bir fazla heyecanlandımda. Farketmez yani hiç sorun olmaz. Sizinle fotoğraf çekinmek beni çok mutlu eder.
