Μια ματιά

Κεφάλαιο 13

Φτάνουμε έξω από την μεγάλη πύλη του σπιτιού που την ανοίγει ένας μυώδης ψηλός άντρας με μαυρο κουστουμι. Κοιτάω γύρω μου και βλέπω ένα τεράστιο σπίτι σαν κάστρο, έναν κήπο αρκετά περιποιημένο με διάφορα λουλούδια και ένα μεγάλο συντριβάνι.
"μωρό μου σε όλο τον δρόμο δεν μιλούσες. Άμα το μετάνιωσες δεν πειράζει θα περιμένω όποτε αισθανθείς έτοιμη. Ας πιούμε ένα ποτό και αν θέλεις σε γυρνάω σπίτι "
"εντάξει"
Μου φιλάει το χέρι και κάνει τον γύρω του αυτοκινήτου για να μου ανοίξει την πόρτα. Απλώνει το χέρι του κι εγώ το παίρνω. Βάζει το χέρι του στην μέση μου και προχωράμε στην είσοδο του σπιτιού. Την πόρτα την ανοίγει μια κυρία μεγάλη σε ηλικία μάλλον ειναι κάποια από το υπηρετικο προσωπικό.
"καλησπέρα σας" λέει χαμογελαστά.
"γειά σας" λέω ντροπαλά.
"Κυρία Ελισάβετ από εδώ η Νικολέτα"
"χάρηκα πολύ. Άμα με χρειαστείτε κάτι ειδοποιήστε με" λέει και φεύγει διακριτικά.
"Να σου βάλω κάτι να πιεις;"
"ναι. Ένα κόκκινο κρασί παρακαλώ"
Με φιλάει απαλά στα χείλη.
" σαν το σπίτι σου. Πάω στην κουζίνα να το φέρω"
Τον βλέπω να απομακρύνετε και αρχίζω να σκαναρω όλο τον χώρο. Μεγάλες τζαμαρίες, ένας τοίχος έχει ένα μεγάλο γκρι τζάκι, μαύρα χαλιά, άσπροι καναπέδες με μαύρα τραπεζάκια και ένα πιάνο.
Πηγαίνω κοντά στην τζαμαρία και βλέπω ένα μεγάλο άσπρο ξύλινο κιόσκι. Τι όμορφο! Θα ήθελα να πάω εκεί και να κάτσω. Τις σκέψεις μου τις  διακόπτει ο Δημήτρης με δύο ποτήρια κόκκινο κρασί.
"σου αρέσει το σπίτι; "
"ειναι πολυ ομορφο. Ειδικά το κιόσκι! "
Μου δίνει το ποτήρι και πίνουμε μια γουλιά.
"μμμμ είναι υπέροχο"
"σαν κι εσένα μωρό μου"
Έρχεται και μου παίρνει το ποτήρι από τα χέρια και το αφήνει στο τραπέζι δίπλα μας. Με πιάνει από την μέση και ενώνει τα χείλια μας. Στην αρχή τρυφερά, γλυκά μετά βάζει την γλώσσα του μέσα στο στόμα μου. Μόλις ακουμπάω την γλώσσα μου με την δική του βγάζει ένα μουγκρητό. Σταματάω το φιλί και τον κοιτάζω, τα μάτια του πετάνε σπίθες.
"Δημήτρη είμαι έτοιμη"
Αρχίζει να με φιλάει άγρια και παθιασμένα. Με σηκώνει και τυλίγω τα πόδια μου γύρω του συνεχίζοντας το φιλί μας ώσπου καταλαβαίνω ότι έχουμε μπει σε ένα δωμάτιο. Με αφήνει κάτω και καταλαβαίνω ότι το πίσω μέρος των ποδιών μου ακουμπάνε το κρεβάτι. Απλώνω τα χέρια μου και του αφαιρώ σιγά σιγά τα ρούχα ενώ τον κοιτάω στα μάτια. Αχ αυτά τα μάτια. Με μια ματιά ξεκίνησαν όλα. Δεν θα την ξεχάσω εκείνη την ημέρα και τώρα είμαστε εδώ έτοιμη να του παραδοθώ.
Τα χέρια μου πιάνουν και ανοίγουν την ζώνη, μετά το κουμπί και στην συνέχεια το φερμουάρ. Κατεβάζω το παντελόνι και εκείνο γλιστράει στα πόδια του και μετά το μποξερακι του εμφανίζοντας το μόριό του.
"σειρά μου μωρό μου"