Hastanedeydim.Artık hastanenin o klasik kokusuna alışmıştım.Bu kokuyu seviyormuydum emin bile değildim artık.Kapı açıldı ve içeriye hızlı adımlarla birisi girdi.
Uzun boyuyla karşımdaydı .İnanamıyorum.O kadar heyecanlandım ki...
"Kıvanç! İnanamıyorum ."Ayağa kalkmaya çalıştım ama olmadı.
Kıvanç yorgun bakışlarla yanıma geldi ve eğildi.
" Buradan gitmemiz gerekiyor."
"Sebep?"
Gerçi gitmek isterdim yani.
Kıvanç iki elini beline koydu.
"Tabi ya bunu düşünememiştim,Okyanus Hanım hastanede kalmak ister, dağ evinden daha konforlu değil mi "ciddi bir tavırla ayağa kalktı."Neredeydin?"
"Sana her şeyi anlatacağım,taburcu işini hallettim ,şimdi kalk gidiyoruz."
"Iıı... Sen şakamısın" dedim Kıvanç orada dikilirken.
"Yürüyemiyorum farkındaysan." Elimi alnıma koydum.
Sonra
"Ahh ! Doğruya bir kere bile beni görmeye gelmediniz.Suç benim yoksa nereden bilebilirsiniz ki!"dedim abartarak."Tamam tamam!" Dedi Kıvanç ellerini teslim olurmuş gibi kaldırarak.
Kıvanç beni kaldırdı. Üstümü giyindim .Ve beni tekerlekli sandalyeye oturttu.
Arabaya bindiğimizde biraz bekledik .Sonra derin bir nefes alarak bana döndü.Gözleri dolu dolu olmuştu.
" Okyanus...Seni çok özledim." Diyerek uzanıp bana sarıldı.Gözlerim dolmuştu.
Tok bir sesle
"Neredeydiniz? Neden beni yalnız bıraktınız?""Hepsinin bir nedeni var " diyerek doğruldu."Ve her şeyin bir zamanı ."
" Hiçbir şey hatırlamadığımı unutma son iki yılı ,komayıda sayarsak 4 yıl bende yok"
"Seni dağ evine götürüyorum."
" Hangisine?"
"Kaç tane var acaba?"
"Üç tane." Dedim sırıtarak.
" Tamam işte birisine götürürüz sanki aralarında bir fark varda. "Dedi ellerini savuşturarak.
"Konum farkı var canım!"dedim bilmiş bir tavırla.
Şimdiden eskiyi özlemiştim ve belkide eskiye dönüyorduk.
Eline alnına götürdü.
"Ben nereden düştüm buraya ya !"
_______
Eve geldiğimde Kıvanç inmemde yardımcı oldu.İçimde bir heyecan birikintisi oluşmuştu.Kıvanç ve Maysa 'yla yeniden hayatıma devam edecektim.İğrenç hayatıma ...
İçeriye girdiğimde buranın havasını ne kadar özlediğimi fark ettim derin bir nefes çektim içime .Huzura kollarımı açmak istedim ama o bana kollarını açmadı.
Evde büyük bir sessizlik hakimdi.Kıvanç kapıyı kapatıp önüme geçti
."Ne kadar yürüyebiliyorsun ? Ona göre sana ya üst kattan yada buradan bir oda vereceğim."
Kendi odam üst kattaydı.Her ne kadar tedaviye başlasam da çok fazla yürüyemiyordum.
"Buradaki bir odada yatarım "
"Tamam" diyerek koşar adımlarla üst kata çıkmaya başladı.
Geri geldiğinde elinde bir yastık ve bir yorgan vardı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
KAFESTEKİ KUŞ
Mystery / ThrillerDuygularım beni bir kafese hapsetti artık istesem de oradan çıkamam...