Handsome Goalie, Prepare For The Game

Deel 4

De training is afgelopen en iedereen loopt weg, behalve een paar, die lopen namelijk op het publiek af en nemen foto's en delen handtekeningen uit. Ik besluit mee te gaan in dat tweede. Wanneer ik bij het hek sta, komt er gelijk een meisje op me af. "Mag ik op de foto met jou en Justin samen?" Vraagt ze. Ik kijk naar links, waar Justin handtekeningen zet, 10 meter van me vandaan. Ik kijk weer terug naar het meisje die mij hoopvol aankijkt. "Ja hoor, zal ik hem even halen?" Vraag ik lief. Ze knikt blij. Een glimlach speelt rond mijn lippen. Dan loop ik naar Justin. "Justin, een fan wilt op de foto met ons beide." Meld ik hem. Hij kijkt me aan. Ik geef hem de waarschuwende blik zodat hij niet gaan snauwen naar mij, want er staan fans bij. Hij draait zijn ogen en loopt dan toch achter mij aan. Weer terug bij het meisje gaan ik en Justin naast elkaar, achter het meisje staan. We glimlachen naar haar vader die de foto maakt. "Kunnen jullie je arm om elkaar heen leggen?" Vraagt de fan. Ik kijk Justin aan die zijn arm al over mijn schouders heeft gelegd. Ik besluit mijn arm ook om hem heen te slaan en weer te kijken naar de camera. Een gek gevoel vult mijn maag. Geen gek gevoel, maar een grappig, fijn gevoel. Het voelt een stuk warmer hier. Kan iemand de airco aanzetten? Als Justin zijn arm weer van mij af haalt, en ik hem ook los laat, daalt de temperatuur. Het zou toch niet? Nee. Ik ben echt niet verliefd op hem! Nooit van ooit mijn leven! Justin blijft naast mij staan, handtekeningen uitdelen. Ik doe hetzelfde maar het voelt raar met hem naast me. Alsof mijn lichaam verlangt naar zijn aanraking. Het zal vast wel zijn vanwege de zenuwen, omdat er mega veel ogen op mij gericht staan van de fans. Want hell no dat ik iets voor hem voel.

~

Iedereen zit weer in de aula. Ik zit aan een tafeltje met Gernot, Quilindschy, Santiago en Sebastian. We hebben het over koetjes en kalfjes tot Justin luidruchtig de aula in komt stormen. Ik had niet eens door dat hij weg was. De keeperstrainer volgt Justin op de hielen en zo loopt Justin hard het Trainingscomplex uit. "Hij heeft altijd al last van woede aanvallen gehad." Meld Quilindschy mij. Ik knik. "That might be true, Q, but he didn't have them when Dayenne was here." Voegt Gernot toe. "You're right! But this was also the first time he didn't burst out where fans are with." Merkt Sebastian op. Ze kijken allemaal mij aan. "He was with you, wasn't he?" Vraagt Santiago. "Yes? Oh wait, no we're not dating or anything like that." Zeg ik snel. Te snel misschien wel. De mannen kijken mij even raar aan, maar gaan dan verder met een ander onderwerp. Ik en Justin? Zie je het al voor je? Nee, inderdaad. Arne Slot komt binnen lopen en begint te vertellen maar ik luister niet echt. Ik zit met mijn gedachtes bij Justin. Waarom is hij dan zo vaak boos? En waarom doet hij dat zelfs bij de fans? Wat is daarvan de oorzaak? Zoveel vragen, zo weinig antwoord. En op deze manier ga ik er niet snel achter komen. Ugh, als Justin nou gewoon wat makkelijker was, maakte dat de situatie beter. En wie is Dayenne? "Laura! Did you hear that?" Roept Sebastian vol vreugde. "What did I need to hear?" Vraag ik. "If you play the match good, you can come with us to Graz!" Zegt Gernot. No shitting way! "You kidding?" Roep ik nu ook. OMG ik mag dan gewoon mee spelen tegen Sturm Graz in Oostenrijk! Hoe gaaf is dat? Dan word mijn carriére misschien wel groter! Arne stuurt iedereen weg, zodat we naar huis kunnen. Als ik net mijn auto in wilt stappen houd Quilindschy mij tegen. "Q, wat is er?" Vraag ik geschrokken. "Zou je met mij, Gernot, Sebastian, Santiago en Justin mee willen uit eten?" Vraagt hij. Overdonderd knik ik. "Heeft Justin daar wel zin in?" Vraag ik voor de zekerheid. "Nee," begint hij en hij kijkt even om zich heen. "Maar hij maakt maar zin." En na dat te hebben gezegd slaat hij mijn auto deur dicht. Ik heb geen idee waar ik heen moet rijden. Ik pak mijn telefoon erbij, crap, ik heb hun nummers natuurlijk niet. Snel stap ik uit en loop richting de auto van Quilindschy. Als ik bij het raam sta, merkt hij mij pas op. Langzaam schuift het raam naar beneden. "Waar the fuck moet ik heen rijden?" Vraag ik. "Volg Santiago maar." Zegt hij. "Ja, makkelijk gezegd, welke auto?" Vraag ik maar sinds ik niet weet wie welke auto heeft. "De witte Mercedes-Benz." Noemt hij op. Ik knik en jog weer terug naar mijn auto. Ik stap in en start de motor. Let's go!