Multimedya: The neighbourhood - Sweater Weather...
Ezgi'den
Sabah çalan alarmımla uyandım. Üzerime okul formamı giydim, ve ardından odamdan dışarıya çıktım. Yiğit ve Gözde'yi uyandırdıktan sonra, Eymen, Eliza ve Leyla'yı da uyandırarak aşağıya indik.
Hep beraber bir kahvaltı hazırladık, ve ardından kahvaltımızı ederek yola koyulduk. Leyla, bizimle aynı okulda okuyormuş. Eliza ve Eymen de okulumuza yakın bir ortaokulda okuyorlarmış. Dilan ve Sinan da Eliza ve Eymen'in okulunun tam karşısındaki bir okulda okuyorlarmış.
Yolun yarısında Sinan, Dilan, Eliza ve Eymen'den ayrılıp, biz dördümüz yola devam ettik.
Gözde, hâlâ uyanmamış bir şekilde -ki büyük ihtimalle şuan gözleri kapalı olabilir- yürümeye çalışıyordu.
"Gözde..?" Diye mırıldandım sessizce. Gözde, olduğu yerde sıçradı. Sanırım kız yürürken uyuya kalmıştı!
"Ne oldu? Biri bana mı seslendi?"
"Yürürken uyudun mu cidden?" Diye sordu Yiğit. "Gözde, Tanrı aşkına! Şaka gibisin. Düşeceksin!"
"Ben yetenekliyim bir kere, düşmem." Dedi Gözde hızlıca. "Senin gibi beceriksiz değilim, abi."
"İyi, uyu." Dedi Yiğit hafif sinirli bir ses tonuyla. "Bir tır sana çarpsın da öl, bende senden kurtulayım!"
Kısa bir süre daha yürüdükten sonra, okulun kapısındaydık. Korkuyla gözlerimi kapattım. Elimi tutan bir el hissetmemle şokla gözlerimi açtım. "Sakin ol." Diye fısıldadı Yiğit. "Her teneffüste senin yanında olacağız."
"İnsanlar yanlış anlayacaklar." Dedim elimi geri çekerken. "Biliyorsun, böyle şeylere fazla takıyorum."
"Peki." Dedi Yiğit sessizce. "Endişelenecek hiçbir şey yok, Coraline. Sakin ol."
Başımı salladım. Dördümüz de okulun içine girdiğimizde birkaç göz bize dönmüştü. Bu bile beni rahatsız ederken, hızla içeriye yöneldik. Gözde ve Leyla kendi sınıflarına, Yiğit ve bende 12'lerin olduğu kata doğru yöneldik.
Herkes kendi sınıfına gittiğinde, bende kendi sınıfıma yöneldim. Kimse yoktu. Şükürler olsun! Bir kişi bile olsa, oraya girmekten çekinirdim.
Sırt çantamı sırama bıraktım, ve ardından sırama oturdum. Kitabımı ve defterimi çıkardım. Notları birkaç kere okudum, ve daha önce çözdüğümüz soruların çözümlerini tekrar gözden geçirdim.
🩰
Öğle arası zili çaldığında, dışarıya çıkmak için sıramdan kalktım. Öğle arası ne yapacağımı bilmiyordum. Dışarıya çıktığımda Yiğit, Leyla ve Gözde her teneffüs yaptıkları gibi kapıda beni bekliyorlardı.
"Selam," Dedim sessizce. "Öğle arası ne yapacağız?"
"Bilmem, pastaneye felan mı gitsek?" Diye sordu Gözde. "Canım poğaça istiyor."
"Olur." Dedim. Herkes onay verince, pastanenin yolunu tuttuk.
En yakın pastaneye gittik, ve herkes istediklerini alınca bir masaya oturduk.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Coraline (Tamamlandı)
Fiksi Remaja! KÜFÜR İÇEREBİLİR ! 🩰 053*******: Coraline 053*******: Adın bu. Öyle değil mi? Coraline: Hayır, benim adım Ezgi. Sanırım yanlış numara. 053*******: Yanlış numara olamaz, eminim. Adın Ezgi, peki bundan emin misin? Coraline: Evet. 053*******: Demek...