Ormanın içinde yürüyorum.Üzerimde kirli bir beyaz elbise var ,bazı yerleri yırtılmış .
Sonra ağaçların arasından bir merdivenden geçiyorum .
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Mezarlıkalar var hepsi beyaz ama sadece bir tanesi simsiyah .Diyah olanın yanına doğru ilerliyorum.
Mezar taşını okuyorum .Sonra dokunuyorum.Sonra mezar taşı düşüyor,kaldırmaya çalışıyorum ama kalkmıyor sonra doğruluyorum .
Toprağı elliyorum.Kuru.Susamış diye düşünüyorum. Sonra ağlıyorum .Göz yaşlarım dinmiyor o taşa küçük bir gölet oluşturuyor.
Onun susuzluğunu dindirdim diyorum.Su çekilince kökü siyah bir ot çıkıyor .Ucundanda mavi bir çiçek,çiçeğin ucundan siyah bir sıvı akıyor,çiçeği gittikçe karartıyor.
Çiçeğe dokunuyorum.Elim gittikçe yok oluyor.Orada yığılıp kalıyorum.Yüzümde bir tebessüm oluşuyor ve yok oluyorum.Benden geriye sadece göz yaşlarım kaldı.
____
Gözlerimi yavaşça açtım.Her yerim çok ağrıyordu.Yanaklarım ve yastık ıslaktı.Ağlamıştım.Son olmamıştı ve belkide olmayacaktı.Zaten ben ne zaman bir insanına olan sözümü tuttum ki? Ne zaman bir insanın yüzünü güldürdüm ki ? Ne zaman neşeli oldum ki? Anlaşılan gelecekte te bunların hiçbirisi olmayacaktı.O şamsımıda kaybetmiştim.Bütün hayatımı bir uyku mahvetmişti.Neler olduda bu durumdaydım ? Bilmiyordum.Neden o gece oradaydım? Bilmiyordum.Ilgaz kimdi? Bilmiyordum.Kıvanç neden suçluluk duyuyordu ?Bilmiyordum.O bombaların orada ne işi vardı ?Bilmiyordum.Hayatım bir bilinmezlik içinde kaybolup gitmişti.Geçmişim ve geleceğim gitmişti.Kaybedecek tek şeyim vardı :Kıvanç.
Hastanede neden 10 gün durdum bilmiyorum.Belki yürüyemediğimden .Belkide hayata yabancı olduğumdan .Belki de o zaman tek başıma olduğumdan.Şimdiyse Uyanalı 30 gün olmuştu.Taburcu olalı 20 gün ,Maysa'nın gidişini öğreneli 20 gün olmuştu.Kıvanç hâla onun yanına götürmemişti.
Yürümeye yavaş yavaş başlamıştım.Kemiklerim eskisi kadar ağrımıyordu.O yüzden ayağa kalktım.Yavaş yavaş yürüyerek dışarıya çıktım.Temiz havayı içime çektim.Daha sonra arka bahçeye doğru yürümeye başladım ve belirli bir noktada durdum.ve etrafı izlemeye başladım.Simdiden geçmiş gözlerimin önüne serilmişti bile.
"Haydi Okyanus,gel!"diyerek koşmaya başladı küçük kız karların içinde.Yavaşladı ,yaptığı kartopunu arkasında saklıyordu için kücük çaplı bir heyecan vardı.Önünde arkasını dönmüs ve kollarını birbirine kenetlemişkücük arkadaşına sırıtarak baktı.Ve başına kartopunu indirdi.
Küçük Okyanus daha deminki küs hali yerine sırıtarak ve bağırarak koşuyordu."Hain!"deyip arkadaşının üzerine atladı.İki çocuk gülüşüyordu.Arkadaşı kücük kızın üstüne çıktı ve gülüşerek birbirlerine kar savurmaya devam ettiler.
