Mutluydum. .. okul, ortam, arkadaşlar.Okulum vardı okuyordum.eve geldiğimde ödevlerimi yaptım. Ve dışarı çıkmadan önce annemin ilaçları verdim.Çünkü malesef annem kanserdi.Annem bu duruma düşeli
14 yıl oldu. Dışarı çıktığımda oyun oynuyordum. O sırada sınıf arkadaşım Bilal bana bir kağıt verdi.
Babam ise yatalaktı.
Bilal'in bana verdiği kağıt toplantıya çağırılış kağıdıydı.
Ama annem gidemezdi... Ve babamda yatalaktı.
Amcam, dayım, halam, teyzem ise çok uzaklarda yaşıyorlardı. Ertesi gün okula gittiğimde öğretmenimle konuştum.annemin ve babamın durumunu söyledim ve akrabalarımın çok uzakta olduğunuda. Öğretmenim bu durumu anlayışla karşılayıp kabul etti.Annemin hali gittikçe kötüleşiyordu. Ve babamın da... Korkuyordum. Annemin ve babamın ölmesinden çok Korkuyordum. Evdeki ihtiyaçları ben karşılamak zorunda olduğum için markete falan ben gidiyordum.Yolda bilal ve annesiyle karşılaştım.selam verdi.bende Bilal'in annesine selam verdim. Giderken annesi;
''Annene selam söyle" dedi. Bende kafamı salladım. "Salı günü çay içmeye bize bekliyorum" dedi. Utandım. Birşey uydurmak zorundaydım."olmaz" dedim. " annem salı günü alışverişe gidecek" dedim. Bilal'in annesi "tamam "
Dedi.marketten geldikten sonra aldıklarımı bıraktım. Ve annemin ilaçları vermek için annemin yanına gittim.ilaçlarını verdim.babamında tuvalet ihtiyacını karşılamak için yardım ettim.yemeğinide yedirdim.canım sıkıldı.bilal'i bizim eve çağırmak istedim.oyun oynardık belki...
