Fever Feels || kokonui ✓

Final

Kokonoi

Güneş ışınlarının gözüme çarpmasıyla uyandım. Hâlâ Seishu'nun kollarındayım. Dün geceyi çok net bir şekilde hatırlıyordum. Ondan çaldığım o öpücük... ikimiz için de yeterli değildi, değil mi?

Bunu yapamam.

Komuta etmem gereken bir çete ve kazanmam gereken yüklü miktarda para vardı, ayrıca Draken geceyi burada geçirdiğimi öğrenemezdi yoksa Mikey beni öldürürdü, hem de en acı verici şekilde. 

Sessizce yataktan kalktım ve dünkü kıyafetlerimi giydim. En azından onlar kurumuşlardı. Yatak odasının dışına çıkmadan önce Seishu'ya baktım. Altın rengi saçları yastığın üzerinden ve başının etrafında göksel bir hale gibi dalgalanıyordu, gece kurumuşlardı.

Her zaman çok yakışıklıydı. Uzun kirpikleri, kırmızı dudakları ve kaslı vücuduyla... yine de bütün gece burnundaki o aptal kanlı peçeteyle uyumuştu. Çıkarken kapıyı dikkatlice kapattım. Mutfağın yanından geçerken içeriden gelen sesle donup kaldım. 

"Günaydın."

Duyduğum sesle tüylerim diken diken oldu. İçeri doğru kafamı uzattım, beyaz kısa saçlarla kaplı küçük vücudun karşısında dehşet içinde olduğum yerde kalakaldım. Mikey mutfak masasında oturuyordu. Gözleri tam üzerimdeydi.Bir yandan tabakta olan hamur işlerinden yiyor diğer yandan elindeki kupadan bir şey içiyordu.

"Bir fincan çay ister misin?"

Gergin bir şekilde masaya oturdum ve teklifini kabul ettim. Bu iyi olamazdı.

"Beni buraya kadar takip ettiğini bilmiyordum." 

"Ha? Sen gelmeden önce ben buradaydım." 

Rastgele bir bardak doldurdu bana. 

"Aslında senin burada olmana şaşırdım."

"Anladığımdan pek emin değilim."

"Dün gece İnui'nin odasında tam bir porno filmi dönüyordu. Çok sıkıntı olmadı. Ken-chin genelevde yaşıyorken çok daha kötüydü."

"N-ne...? İnupi bana Draken'in Mitsuya'da olduğunu söyledi, ben yalnız olduğumuzu sanıyordum, ben-"

"İnui, Ken-chin ile dükkânı kapattığı andan itibaren burada olduğumu biliyordu. Muhtemelen sen boşuna endişelenmeyesin diye yalan söyledi." 

"Ama Toman'ı Bonten'e karıştırmak istemediğini sanıyordum? O zaman neden buraya geldin?" 

"Seninle aynı nedenle, Kokonoi." Çayından bir yudum almasını izledim. Gözleri tavanda kaybolmuştu. 

"Bu bizim sırrımız olsun. İkimizin de karanlığa tamamen kapılmamamızın ve ne kadar kırılmış olsak da eski bir dostun kollarında nasıl huzur bulmamızın hikayesi."

*     *     *

bittii 

önceki bölümde sormayı unuttum beğendiniz mi seme koko'yu

özel bölüm gibi bir şey yazabilirim buna seviyorum bu ikiliyi

üniversite rezaleti için aslında final bölümünü bitirdim ama araya yeni bölüm sıkıştırınca yetişmedi bu yüzden bunu atıyorum.

Neyse umarım beğenmişsinizdir.