Artist ||Sanzu X Fem Reader

20 (s)

=uzun bölüm💀=

Gerçekten de ayrı kalmamız gerekiyordu belki de? Belki de bu ayrılık bizi bir araya getiren en önemli unsurdu...?

Sabah beraber uyanmış, güzelce kahvaltımızı yapmıştık. Masayı da birlikte kurmuş, birlikte toplamıştık.

O, oturmuş sosyal medya hesapları için yeni içerikler düzenlemekle uğraşıyorken ben ise ödevim olan parçayı keman üzerinde çalmaya çalışıyordum.

Son günlerde iyice geliştirmiştim kendimi. Biraz çalışmayla bile hızlıca öğrenmiştim parçayı. Yaklaşık yarım saat çalışma sonrasında kemanı çantaya koyarak salona geçmiştim.

Sanzu, telefon ve bilgisayarı ile uğraşıyordu. Yanına oturup ne yaptığına bakmak istediğimde başta izin vermese de ısrarlarım sonucu izin vermişti.

Yanına oturup bilgisayar ekranına gözlerimi diktiğimde bizim videolarımızı görmüştüm. Çektiğimiz videoları düzenliyordu!

"Aslında sürpriz olacaktı, bu kadar ısrar etmeseydin tabii." demişti düzenlemeye devam ederken.

Gülümsemek dışında hiçbir şey yapamamıştım. Bir sürü videoyu bir araya getirerek aktarıyordu telefonuna.

Bir süre devam ettikten sonra işi bitmişti anlaşılan. Bilgisayarı kapatıp arkasına yaslanmış ve iç geçirmişti. Hiçbir şey demeden gidip ona bir bardak su doldurmuş ve getirmiştim. Yorulduğunu biliyordum ne de olsa.

Suyu içtikten sonra bardağı sehpaya bırakmış ve bana çevirmişti bakışlarını. "Çok güzelsin." Söylediği şey yanaklarımın kızarmasına yetmiş ve artmıştı bile. "Teşekkür ederim..."

Eli saçlarıma gittiğinde anlamıştım. Beni kavrayıp kendine doğru çekmiş ve kendisi de bana doğru yanaşmıştı. Önce tek eliyle başıma yöne vererek dudaklarımızı birleştirmiş, ardından iki eliyle yüzümü kavrayarak devam etmişti.

Üst dudağımı emerken aynı zamanda dilini de kullanmıştı. Ben, beni öpmesine karşılık verememiştim. Karşılık vermeme izin vermemişti çünkü... Bu sebeple onu göğsünden hafifçe ittirerek gözlerimi açmıştım, aynı zamanda dudaklarımızı da ayırmıştım elbette.

Ne yapacağımı bilemeyip, utandığımdan ayağa kalkmış ve lavaboya gitmiştim. Kapıyı kapatıp içeride hiçbir işim olmasa da bir süre dolanmış ve mutluluktan sessiz sessiz çığlık atmıştım.

Boş yere sifona basıp, ellerimi yıkamış ve yanına geri dönmüştüm. İçeri geçtiğim an üzerime doğru yürümüş, kollarımı kavramıştı. Gözlerini gözlerime dikmiş, baygın baygın bakmıştı. Ona karşılık vermemem kışkırmasına sebep olmuş olmalıydı... "Devam edelim istiyorum."

Ben de devam etmek istiyordum. Gözlerimi utanarak kaçırmıştım. "Devam edelim."

Bunu dememi bekliyormuş gibi kolumu hızla kavramıştı. Yatak odasına çekmişti beni.

Ben yatağa otururken, sanki çok uzun zamandır kendini tutuyormuş ve şimdi özgürlüğe kavuşmuş gibi, hızla üzerime atlamış, tişörtümü çıkarmıştı. Hiç fırsat tanımıyor, boynumu ve göğüslerimi öpüp, emiyordu.

Uzun süre kalacağını bildiğim izler bırakıyordu vücudumda. Ona ait olduğumu belli eden izler.

Ben, geriye yaslanmış kolumla kendimi destekliyordum. Boşta kalan elimle de onun saçlarını okşuyordum.

Hiçbir şeye fırsat tanımıyordu... Üzerimdeki eşoftmanı çıkarmıştı. "Bu anı çok uzun süredir bekliyorum, Yuna. Canını yakarsam söyle."