Kanlı Çember(Ara verildi)

GÖRDÜM SENİ!!!

   Medya da Jennifer var .Yorum ve voteleri eksik etmeyin lütfen!!                         Bıkkın hissediyordum.Yaklaşık bir haftadır buradaydım. Lucas'ın yanına gittim.

''Hey Lucki benim eve gitmem lazım evin durumuna bakmam gerekiyor.Belki artık dönerim.''

 ''Sen bilirsin ama gitmekten vazgeçersen bir telefonla yanındayım.Sorun olursa ara.''

''Peki.''

''Hadi gel seni eve bırakayım.Gitmeden önce de yemek yemeye gidelim,uyar mı?''

Düşündüm.Lucas ve onun ailesinei yeteri kadar uğraştırmıştım.Daha fazla yük olmak istemiyordum.

''Saol ,ben giderim.Yürümek beni rahatlatır.Yine de teşekkürler.''

''Tamam ama dediğim gibi bir telefon.Ne zaman istersen.''

Kapıya doğru yürüdüm.Kolu tuttuğum gibi aşağı çektim.Eve doğru yola koyuldum.Giderken biraz yoruldum.Şans odur ki karşımda büyük bir park hemen bir bank kaptım.Oturup çocukların oynayıp çıkardıkları sevimli bağırtıları dinlerken karşıdan çok güzel bir kız geldi.Birden herkesin dikkati onun üzerinde oldu.Kız halinden memnun görünüyordu.Başka bir banka oturdu.Birini bekliyordu sürekli saatine baktığına göre.Aynı girişten Herald çıka geldi.Kız ayağa kalktı.Herald'a  sarıldı.Benden sonra birini bulmuş.Bensiz yaşayamaz sanıyordum.Her neyse artık Lucas vardı.O umrumda bile değildi.Herald beni gördü.Utanmıştım.Sonuçta tınım olmasa bile yine de mesaj meselesi gurur duyulacak bir durum değildi.Bu sebep beni yola koymaya itti.Varmıştım.Kapıyı açtım.İçeriye girdiğimde doğruca odama gittim.Bu evde en sevdiğim yer o kutu şeklinde şeker paketi.Kendimi yatağa bıraktım.Tavandaki aynaya baktım.Artık makyaj yapıyordum.Yani ben, Jennifer ve makyaj yapmak aynı cümlede olması bile tuhaftı.Sevgilim ile ben de değişmiştim.Üstümde kot bir gömlek,short ve topuklu(bayaaa topuklu)bir ayakkabı.Bu tarz ayakkabılardan nefret ediyorum.Ama değişik bir şekilde hoşuma gidiyor.Telefon çaldı.Birden irkildim.Kaç gündür pahalı diskolarda ki yüksek müzik sesinden telefonumun sesini duymuyordum.Çantamdan telefonumu aldım.Arayan Carmen 'di.İçimden

''Ne istiyorlar gene benden ?''diye söylendim.

Yeşil tuşa bastım.

''Alo...Jennifer bugün babam büyük bir iş aldı.Onu kutlayacağız.Sen de gel .İtiraz istemiyorum.''dendi telefon kapandı.

''Tabi Carmen keşke bir de gidip gitmeyeceğimi bana sorsaydın.''diye mırıldandım.Offfff offfff gene Jordan ,kurtuluş yok.Ama Carmen itiraz yok dediyse gideceğim.En son ona karşı geleni okulda çelme takıp yemeğin içine gömdü.Her neyse yaz tatili okul felan yok.Akşam olmuştu.Hazırlanmaya başladım.Dolabımdan siyah bir elbise çıkardım.en son teyzemin düğününde giymiştim.Tekrar giydim.Altına gene lanet topukluları. Sonuçta bir davet şık olmam lazım.Spor giyecek halim yok.Ellerim kendiliğinden makyaj kutusuna gitti.Ben bunları ne zaman almıştım?O kadar ki makyajdan nefret ederim.Dedim ya değiştim.Sevmesem de istiyorum.Kapıya çıktım.Dışarıda Carmen'in şöförü vardı.Arabaya kadar bana eşlik etti.Kapımı açtı.İlk bu kadar güzel bir arabaya biniyordum.Jordan'ın arabası normal.Lucas'ı aradım.En son Carmen gile gittiğimde iyi şeyler olmadığından yalnız gitmek istemiyordum.

''Lucas işin yoksa bir arkadaşın daveti var.Sende gel!!''

Yalvarıyordum.Çünkü o ruhlar evine gitmekten korkuyordum.

''Üzgünüm bitanem  başım çok ağıyor kımıldayacak halim yok.Ama başka bir yere gitmek gerekirse yanında olacağım.''

Korktuğum başıma gelmişti.

''Başka bir yere gidecek kadar yaşarsam .''diye mırıldandım.Lucas

''Efendim?''

''Önemli bir şey yok sadece seni seviyorum.''

''Bende seni.''

Eşşek şansı vardı bende kesinnn.Yolda ilerlerken bacaklarım titriyordu.Yaaaa yeter hep bu ötlekliğim ile mi yaşayacağım kurtulmam lazım.Cesaretimi topladım.Çantamı alıp arabadan indim.Bahçeden içeri girdim.Etrafı yoklarken davet sahibinin kızını gördüm.Carmen bana karşıdan el sallıyordu.Yanına gittim.Pek tanıdık yoktu.

''Selam Carmen nasılsın?Nasıl gidiyor?''

''İyi ,olanları duydum.Herald seni gerçekten seni seviyor.''içimden konuşmaya başladım deliriyor muydum ne?Hııııı kesin öyledir.Hemen yeni birini bulduğuna göre.Carmen devam etti.

''Lucas mıdır her ne haltsa nasıl biri?''

''Harika, inanılmaz ,hayatımda gördüğüm en  iyi kahraman.''

''Kahraman mııı?''

''Uzun hikaye hayatımmı kurtardı da .''şaşkındı.Kaşlarını havaya kaldırdı.Tekrardan hoş geldin dedi ve yanımdan ayrıldı.Jordan beyefendisi sonunda davetine teşrif etti. Kürsiye çıktı.Konuştu da konuştu.Sonra yanına biri yaklaştı.Kulağına bir şeyler fısıldadı.Konuşmayı sonlandırdı ve masasına geçti .Orada biri vardı.Lucasssssssssssssss!!!!Ne işi vardı ?Hani başı ağrıyordu?Telefonu mu çıkardım.Lucas 'ı aradım.Açmıyordu.Bana ilk yalanını söylemişti işte.