ម្ចាស់ចិត្តមីនយ៉ុនហ្គី

ភាគ31: ការ៉េមបងមានខ្ទិះច្រើនណាស់

ពេលថ្ងៃក៏បានមកដល់ យ៉ុនហ្គីក៏បានមកទទួលជីមីន ដូចគ្នា

«ហត់អត់?»
«ហត់តិចៗ!!»
«ញាំអីត្រដាក់ៗហី?»យ៉ុនហ្គីសួរជីមីនទាំងកំពុងតែបញ្ជារចង្គូតឡានចេញទៅរកអ្វីញាំតែពីនាក់ក្មេងតូច
«អូនញាំការ៉េម!»ជីមីនក៏ឆ្លើយភ្លាម
«ញាំការ៉េមបងទៅមិនចេះរលាយទេញាំបានយូរ...ញាំៗយូរៗប៉ោងពោះទៀតផងមិនដឹង!!»យ៉ុនហ្គីននិយាយទាំងមុខស្មើរដោយជីមីនមិនយល់ន័យគេនិយាយតើចង់និយាយអី គេធ្វើមុខមីងមាំងរកថាមិនត្រូវ
«អីគេការ៉េមបង?»ជីមីនងាកមុខមកសួរគេធ្វើមុខឆ្ងល់ គេឆ្ងល់មែនតាស៎
«ចាំទៅវិញចាំបងឲ្យមើល!ការ៉េមបងមានខ្ទិះច្រើនណាស់»យ៉ុនហ្គីនិយាយទាំងចង់សើចព្រោះនាយមិន
នឹកស្មានថាជីមីនមិនដឹងមែន

«អ៊ែក...បងឯងនិយាយអីអត់អនាម័យសោះ!»ជីមីនគេទើបនឹកឃើញថាវាជាអ្វី ក៏ស្រែកឡើងធ្វើឲ្យយ៉ុនហ្គីទប់សំណើចមិនបានសើចជាមួយនឹងជីមីន ពិតជាមានក្ដីសុខណាស់
«ញាំអត់?»នៅឈ្លៀតសួរបន្ថែមទៀត
«អត់!»
«តិចបានញាម!»
ជីមីនមិននិយាយអីគេធ្វើមុខឡេឡើព្រោះគេលែងដឹងតបនាយថាមិចហើយ

មិនយូរពួកគេក៏មកដល់ហាងអាហារដែរយ៉ុនហ្គីធ្លាប់នាំជីមីនមកញាំពីមុន តាំងមិនទាន់ត្រូវគ្នានោះ

«អូនចង់ញាំអី?»
«យកដូចតាំងកាលបងនាំអូនមកលើកដំបូងទៅចឹង!»ជីមីននិយាយហើយក៏អង្គុយភ្លឹកព្រោះកាលនោះ យ៉ុនហ្គី បានមកជួបគេម្ដងទៀត នាយបានថើបគេ អូសទាញគេឲ្យមកញាំអីឆ្ងាញ់ៗ នឹកហើយក៏អៀនថ្ពាល់ឡើងក្រហមងាំងដល់ថ្នាក់អ្នកអង្គុយទល់មុខឆ្ងល់

«អូនមិនស្រួលខ្លួនមែនទេ?មុខឡើងក្រហម!!»យ៉ុនហ្គីយកដៃប៉ះថ្ពាល់ជីមីន តែដូចជាមិនក្ដៅទេ

« អត់ទេអូនគ្រាន់តែឃ្លាន!»ជីមីននិយាយព្រោះគេឃ្លានមែនមិនបានញាំអីទេនៅសាលារវល់តែមើល មេរៀន
  «ចឹងចាំញាំឲ្យច្រើនៗទៅឆាប់មានកម្លាំង!»
«ហិហិបាទបងសម្លាញ់!»
«មកអង្គុយក្បែរបងមក!»នាយនិយាយហើយដៀងភ្នែកមើលជុំវិញខ្លួនដោយឃើញ ពួកអាក្រេតកាមសម្លឹងម្ចាស់ចិត្តគេមិនឈប់ទើបយកជីមីនមកអង្គុយក្បែរខ្លួនអោបថើបធ្វើដូចនៅគ្នាតែពី2នាក់
ដោយសាឡុងពួកគេអង្គុយគឺធំខ្ពស់មិនមានអ្នកណាមើលឃើញខ្លួនពួកគេ មានតែអ្នកដែរអង្គុយនៅម្ខាងពួកគេទេដែរ
មើលឃើញ តែក៏មើលឃើញបានតែខ្នងយ៉ុនហ្គីតែប៉ុនណ្ណោះ