အပိုင်း၁၈(Zawgyi)

101 2 0
                                    

"ေရာ့ ခင္ဗ်ားအတြက္"

"ဟင္"

လက္ထဲေရာက္လာတဲ့ေဆးထုပ္အခ်ိဳ႕ကိုထည့္ထားေသာ အိတ္ေၾကာင့္ လြမ္း ဟင္ကနဲ႔ျဖစ္သြားရသည္။ဘာကိစၥ ဒီေဆးေတြကို သူ႔လာေပးရတာလဲ။

"ဒီေဆးေတြကို ငါ့ကဘာလုပ္ရမွလဲ"

"က်စ္"

သူ႔ေမးလိုက္ျပန္ေတာ့လည္း စိတ္မရွည္သလို က်စ္ သပ္ျပန္ေသာ ခြန္းသကၠရာဇ္စ်ာန္။

"ခင္ဗ်ားအတြက္ေလ ဆိုင္မွာ ေန့လည္စာစားတုန္းက အစပ္ေတြအစားမ်ားလို႔ ခုဗိုက္ေအာင့္ေပ်ာက္ေဆးနဲ႔အစာေၾကေဆးဝယ္ေပးတာ ေတာ္ၾကာျဖစ္မွ ခင္ဗ်ားရဲ့အခန္းထဲ ေသာက္စရာေဆးမရိွဘဲေနမွစိုးလို႔"

"ေအာ္ ေက်းဇူး နက္"

လြမ္းရဲ့အခန္းထဲေသာက္စရာေဆးမရိွမွစိုးလို႔ဆိုၿပီးေျပာတဲ့သူက သူ႔ကိုယ္တိုင္ လြမ္း အစာအိမ္ျဖစ္မလို႔ျဖစ္တုန္း အနည္းအက်ဥ္းျဖစ္ရင္ အရန္သင့္ေသာက္လို႔ရေအာင္ အေရးေပၚေဆးေသတၲာႀကီး သူ႔ကိုယ္တိုင္ လြမ္းအခန္းထဲလာထားတာကို ေမ့ေနသည္ပံုပင္။

"အင္း"

သူ႔တို႔၂ေယာက္ၾကားထဲ ဒါအျပင္ ဘာမွဆက္ေျပာစရာမရိွသည့္ေၾကာင့္ နက္လည္း သူ႔ဘာသာကားကိုသာ အာရံုစိုက္ေမာင္းေနေလရဲ့။

"ခင္ဗ်ားကို အိမ္ကိုပဲ လိုက္ပို႔ေပးရမွလား"

ဘယ္လိုက္ပို႔ေပးရမလဲသူ႔ရဲ့အေမးကို လြမ္းလည္းေအးေဆးစြာေျဖလိုက္၏။

"ဟုတ္တယ္"

"အလုပ္မသြားရဘူးလား"

"မသြားရဘူး"

"ဒါေၾကာင့္ တုႏိႈင္းကာရံနဲ႔dateတယ္ဆိုပါ့ေတာ့"

"အြန္း အဲ့လိုေျပာရမယ္"

"အဟက္"

မဲ့ၿပံဳးပံုစံၿပံဳး၍ဘာမွဆက္မေျပာေသာေၾကာင့္ တိတ္ဆိတ္မႈက တစ္ဖန္ႀကီးစိုးသြားေလသည္။

"ခုလိုလိုက္ပို႔ေပးလို႔ ေက်းဇူးပဲ နက္"

"ခင္ဗ်ား သူ႔ကို တကယ္ခ်စ္တာလား လြမ္းဟိန္းထက္မွဴး"

လြမ္းလည္း သူ႔အိမ္ေရ႔ွေရာက္ေတာ့ နက္ကို ေက်းဇူးတင္စကားေျပာ၍ ကားေပၚကဆင္းရန္အတြက္ တံခါးဖြင့္မယ္လုပ္တုန္း တစ္စံုတစ္ေယာက္ေမးလိုက္တဲ့ေမးခြန္းေၾကာင့္ ကားတံခါးဖြင့္မည္လက္ေတြက ေလထဲတြင္ ရပ္တန္႔သြားရ၏။

ခင်ဗျားကမောင်ရဲ့အပိုင်/ခင္ဗ်ားကေမာင္ရဲ့အပိုင္(Completed)Opowieści tętniące życiem. Odkryj je teraz