𝓘 𝓭𝓲𝓮𝓭 𝓯𝓸𝓻 𝔂𝓸𝓾

1. Ξύπνα.

Μωρό μου, κοίτα με...

Άνοιξε τα μάτια της στο βαθύ άκουσμα της φωνής του, αντικρίζοντας το απόλυτο σκοτάδι, το σώμα της έτρεμε από το κρύο και μια απαίσια μυρωδιά είχε γεμίσει τα ρουθούνια της. Ήταν σκοτεινά, η νύχτα είχε γεμίσει το σπίτι καθώς κι η απουσία του φεγγαριού δεν έφερνε ούτε μια ακτίνα φωτός από τα παράθυρα. Εκείνη δεν μπορούσε να κινηθεί εύκολα, ένα βάρος απλωμένο πάνω από το σώμα της την σταματούσε. Προσπάθησε να φτάσει το τηλέφωνό της στην πίσω τσέπη του τζιν της και όταν τα δάχτυλά της άγγιξαν το πάτωμα, αισθάνθηκε ένα κρύο υγρό που υπήρχε παντού. Σταμάτησε να κινείται, κράτησε αυθόρμητα την ανάσα της και σιγά-σιγά τράβηξε το τηλέφωνό της ανοίγοντας τον φακό.

Η πρώτη εικόνα που έδειξε ο φακός της ήταν, παντού γύρω της, μια λίμνη αίματος στο πάτωμα που είχε ποτίσει τα ρούχα και το δέρμα της. Η ανάσα της έγινε πιο κόφτη και γρήγορη, ενώ ήχοι αγανάκτησης έβγαιναν από το στόμα της όσο προσπαθούσε να σηκωθεί. Κουνούσε χέρια και πόδια απεγνωσμένη να διώξει το βάρος από πάνω της που δεν ήταν τίποτα άλλο από το πτώμα του πατέρας της. Λαχανιάζοντας από φρίκη, προσπάθησε να φωνάξει χωρίς να μπορεί να βγάλει τον ήχο της φωνής της, όσο περισσότερο κοιτούσε τον εφιάλτη γύρω της. Δίπλα της, αλλά πιο μακριά, ήταν η Πωλίνα. Τα μάτια της ακόμα ανοιχτά με τον τρόμο ζωγραφισμένο στο βλέμμα της και μια κόκκινη πληγή ανάμεσα τους από σφαίρα, με το αίμα να έχει στεγνώσει στο μέτωπο της.

Η Αλίνα σύρθηκε πίσω με μανία κρατώντας την αναπνοή της μαζί με τα δάκρυά της καθώς βουβές κραυγές έβγαιναν τόσο βίαια από το στόμα της. Το χέρι της κρατώντας το τηλέφωνο έτρεμε, αλλά το φως που γέμιζε το χώρο ήταν πιο καθαρό από ποτέ. Ολη της η οικογένεια σφαγμένη.
"Μαμά..." ψιθύρισε προσπαθώντας να αναγκάσει τη φωνή της να βγει έξω. Τρία πτώματα στο πάτωμα κι ανάμεσά τους ένα μικροσκοπικό, η μικρή της αδερφή, κρατώντας ακόμα το χέρι της Πωλίνα, ενώ ήταν ξαπλωμένη στο έδαφος άψυχη και κατά πλακωμένη από τη μητέρα της. Η Αλίνα σηκώθηκε κουτσαίνοντας κι έφυγε από εκεί σοκαρισμένη. Δεν μπορούσε να αντιδράσει, η φωνή της είχε χαθεί, το σώμα της έτρεμε ασταμάτητα και τα δάκρυα είχαν αρχίσει να γεμίζουν τα μάτια της.

Όχι, είναι απλά ένας εφιάλτης, θα ξυπνήσω. Πρέπει να ξυπνήσω.

Πήγε στο δωμάτιό της ανάβοντας τα φώτα, είδε τον εαυτό της στον καθρέφτη και γέλασε υστερικά προκαλώντας στον εαυτό της κλάματα με λυγμούς και υστερία.
"Πρέπει να ξυπνήσω τώρα..." ψέλλισε με απελπισία στον τόνο της πνιγμένης φωνής της. Τα δάκρυα που έπεφταν στα μάγουλά της ξέπλεναν το αίμα που είχε λεκιάσει το δέρμα της βάφοντας τον λαιμό της. Πήγε στο μπάνιο βλέποντας το τεστ εγκυμοσύνης ακόμα πάνω στον νιπτήρα. Το κοίταξε και μετά έπεσε, γονατιστή κάτω προσπαθώντας να αναπνεύσει.