Ela İle Maja

Bölüm 3:Onu kaybettim

NOT:MULTİMEDİA'DA HİDAYET VAR.
Maja'nın ağızından...
O iğrenç günden sonra kamp günü gelmişti.Ama ben mutlu değildim.Hidayet de anlamış olacak ki "Neyin var,solgun gözüküyorsun?" diye sordu sonrada gözlerimin içine baktı. Ben de içimdekileri tutmayıp ona bütün olan biteni anlattım. Bana kızar sandım ama o bana sıkıca sarıldı ve kulağıma " Kardeşler arasında olur böyle şeyler sen kafana takma" diye fısıldadı. Ona sarıldığımda her şeyi unutmuş ve mutlu hissetmiştim. Ta ki Mehmet amca "mola yerine geldik" diyene kadar. Hidayet'ten ayrıldım ve ona "Ela'yı bulup özür diliyicem"dedim. Otobüsten indiğimde buz gibi hava suratıma çarptı.
Umursamadan yürümeye devam ettim.Ela Liva ile konuşuyordu. Yanına gidip onunla konuşmak istediğimi söyledim. Başıyla onaylayıp küçük ve derin bir havuzun yanına gitti. Ve tabi ben de peşinden...
Su. fobimden dolayı ürksemde Ela için her şeyi yapardım. Uzatmadan lafa başladım. "Bak biliyorum kızgınsın, haklısın onu da biliyorum ama dünden beri berbat durumdayım.Sen odadan çıktığından beri berbatım. Çok özür dilerim Ela bizim bizden başka kimimiz var lütfen anla ve affet canım kardeşim" dedim. Bana yaklaşmaya başladı. Sarılacak sandım kollarımı açtım ama o kulağıma " şimdi ödeştik" diye fısıldadı ve beni havuza itti. Fobim olduğunu bile bile... Yüzme bilmediğimi- Yani bi zahmet suya bile giremiyorum nasıl yüzme biliyim- bile bile...
Suyun dibine çöktüm. Yukarı çıkmak için çırpınmıyordum. Şok olmuştum. Ölümü beklemeye başladım o an aklıma 06.05.2004 tarihi geldi.
06.05.2004
Yetimhane gezisiyle denize gelmiştik.7 yaşındaydım. Mehmet amca " hadi herkes mayosunu giyip gelsin sonra burada buluşalım. Guruptan ayrı denize girmek yasak" dedi. Başımızı sallayıp giyinmeye gittik. İlk giyinen bendim,Ela'yı bile beklemeden denize koştum. Ama batmaya başladım. Çırpındım,çırpındım.... Gelen yoktu nefesim tükenmişti. O sırada bir el belimi kavrayıp beni yukarı çekti. Bu Hidayet abiydi- Yani o zamanlar abi diyordum. Benden 2 yaş büyük olmasına rağmen . Benden size tavsiye abi deme lazım olur ;)- Beni kıyıya çekti. Kurtulmuştum ama o günden sonra hiç suya girmedim- duşlar hariç yani sksnjs-
HİDAYET'İN AĞIZINDAN...
Otobüste duruyordum. Mola bitmek üzereydi ama ne Ela ne de Maja gelmemişti. Merakıma yenik düşüp onları aramaya başladım. Çok geçmeden wc'nin önünde diz çökmüş Ela'yı gördüm. Şokta gibiydi, ona "Maja nerede?" diye sorduğumda "Havuz" dedi cılız sesiyle...
Su fobisi olan birinin havuzun oralarda olması ve kardeşinin ağlaması hiç te iyiye işaret değildi. Havuza doğru koşmaya başladım. Gördüğüm şey karşısında şom oldum. Maja bütün güzelliğiyle suyun dibinde yatıyordu, çok güzeldi sanki bir melek.. Tıpkı yıllar önce onu kurtardığım gün ki gibi... Hemen suya atladım ve onu çekip sudan çıkardım 2. kere... Nabzı atıyordu ama zayıftı, kim bilir ne kadar süre nefessiz kalmıştı...
MAJA'NIN AĞIZINDAN...
Uyandığımda bembeyaz bir odadaydım. Sanırım hastanedeydim. Kendimi zorlayıp yattığım yerden doğruldum. Yanımdaki koltukta uyuyan sırılsıklam Hidayet'i görünce parçalar yerine oturdu. Ela beni havuza itmişti, boğulacağım sırada Hidayet beni kurtarmıştı,yine... Düşüncelerimi bölen şey Hidayet'in "Maja" deyişi olmuştu. Sayıklıyordu, hemde benim ismimi...
Ayağa kalkıp ona sarıldım. Uyandı, beni görünce uykulu gözlerinden bir sürü duygu geçti.Sonra bana sarılıp beni yanına oturttu. İkimizde susmuş tavanı izliyorduk. Sessizliği bozan ben oldum" Kamp ne oldu? Nasıl gidicez" diye sordum, sanki kamp yapıcam halim kalmış gibi... "Kapıdalar sen hazırlan ben aşağıdayım" dedi o herzaman ki soğuk sesiyle. Başımı salladım. O,odadan çıkınca hazırlanıp aşağı indim. Birkaç hemşire biraz daha dinlenmem gerektiğini söylese de umursamadım. Mehmet amca beni görünce "Maja kızım nasılsın?" dedi. Konuşacak halim yoktu,iyiyim anlamında başımı sallamakla yetindim. Otobüste Ela'yı gördüm. Dağılmıştı, göz altları şişmişti gözleri kıpkırmızıydı bana odaklanmıştı.Ona aldırış etmeden yerime geçtim. Zaten yolculuğun geri kalanını da Hidayet'in omuzunda uyuyarak geçirdim.
ELA'nın AĞIZINDAN...
Maja'yı suya ittikten sonra oradan uzaklaştım.WC'nin önünde oturup ağlamaya başladım. Pişmandım, köpek gibi pişmandım... Pişman olduğumu söylemiş miydim?
Kısa sürede Hidayet geldi bana" Maja nerede?" diye sordu. Ona sadece "Havuz" diyebildim. Koşarak uzaklaştı.Ağlamaya devam ederken Lila geldi ve beni otobüse götürdü. Bütün gözler benim üzerimdeydi.Lila beni yerime oturttu sonra kendisi de yanıma geçti. Hidayet'in kucağında Maja ile gelişi hastahane felan derken zaman akıp geçmişti.Ben ne olduğunu anlamadan Maja arabaya bindi. Bana baktı. Ama bakışında acıma ve tiksinti vardı,sevgi değil... Yol boyunca Maja'yı izlemiştim. Kampa vardığımızda bir ağacın dibine çöktüm. Lila yanıma gelip" ne oldu" diye sorduğunda yanıtım"Onu kaybettim" oldu.
NOT: Yorumlarınızı ve votelerinizi bekliyorum. İyi günler ;)