*** Ejder'in Uyanışından Hemen Sonrası ***
Varoluşun derinlerinde, sessiz, sakin, sıkılmış, eğlence arayan bir canlı vardı. Siyah gözlere ve siyah saçlara sahip olan bu canlının yüz ifadesi korkutucuydu. Yakışıklı bir yüze sahipti ancak gözlerine bakmak bile insanı iğrendirmeye yetiyordu.
Boyu ortalamadan daha uzundu ancak vücudu aşırı derecede zayıftı. 60 kilo ya vardı ya da yoktu. Saçları ayaklarından bile aşağıya kadar uzamıştı ve sert bir görüntüsü vardı. Çıplak ayakları parçalanmaya başlamıştı.
Derisi kalkmıştı ve tırnakları simsiyahtı.
Varoluşun içinde yavaş yavaş yürüyordu. O adım attıkça gerçeklikler eziliyor ve bozuluyordu. Kırılıyor, parçalanıyor çürüyorlardı. Bu kişi varoluşun içindeki tehlikeli bir virüs gibiydi. Attığı her adım daha fazla canın son bulmasını neden oluyordu.
(Saligia)-Kıskanmış, acıkmış, özenmiş, sıkılmış, sinirlenmiş, kibirlenmiş, azmış. Günah. Ejderha. Eğlenceli hiçbir şey yok.
Ebediyetin Günah Ejderhası Saligia tek başına varoluşun içinde dolaşırken sürekli olarak bu sözleri tekrarlıyordu.
(Saligia)-Ejder benimle savaşmaya gelmiyor.
(Saligia)-LANET OLASI VELET BENİMLE DÖVÜŞMEK İÇİN YANIMA GELMİYOR!!!!!!!
Saligia durup dururken bağırmış ve çevresindeki gerçeklikleri sarsmıştı. Kendisinin gücünün de Ejder'in gücünden geri kalan bir yönü yoktu. Kendisi de varoluşu yok edebilecek seviyede bir güce sahipti.
O şekilde bağırdıktan sonra 7 renkteki aurası bedeninden taşmaya başlamıştı. Aurası öylesine kuvvetliydi ki varoluşun karanlığına karıştığında karanlık kayboluyor ve yerine o aura geçiyordu. Hatta Saligia farkında olmadan 10.000 kadar nebula bile oluşturmuştu.
Derken durdu. Ve başını yavaşça eğdi.
(Saligia)-Haset. Öfke. İstek. Ejder!
Saligia baktığı yönde Ejder'i görünce heyecanlanmış ve aura akışı artmıştı. Ancak Ejder dışında hissettiği şeyler bir kişinin kalbinden geçen saf duygularıydı.
(Saligia)-Grant. Ejder'i öldürmek istiyor. Olur.
O andan sonra Saligia aşağı doğru yürümeye başladı ve attığı 3 adımdan sonra olduğu yerden kayboldu.
***
Ejder'in gücünü göstermesinin hemen ardından Grant onun hakkında kötü şeyler düşünmeye başlamıştı bile. Ejder Medusa'yı diriltmek için ortadan kaybolduğunda Grant o canavarın nereye gittiğini bilmiyordu.
Tek bildiği şey Ejder'i yok etmesi gerektiğiydi. Ve tam o anda...
(Saligia)-Sanırım ihtiyacın olan şeyi biliyorum.
Saligia aniden Grant'ın önünde belirmiş ve Grant irkilerek geri çekilmişti.
(Grant)-Sen kimsin be!?
Grant bu şekilde sorduğunda Saligia'nın yüz ifadesi düşmüş ve üzüntülü bir hâl almıştı.
(Saligia)-Ben kim miyim? Ben günahım.
(Grant)-Gün... ah...
Grant tepki verene kadar Saligia önüne geçti ve işaret parmağını Grant'ın alnına dayayarak kendi güçlerini ve yaptığı şeyleri gösterdi. Aynı anda da Grant'ın sakinleşmesini sağladı. Eğer Grant sakin olmazsa kendisini dinleyemezdi ve Saligia çok fazla konuşmak istemiyordu. Bunu çok yorucu buluyordu.
