Chapter -34

707 29 0
                                    


Unicode
----

" အင်း သိပြီ... ရှန်း "

" ဟုတ်ကဲ့ပါသခင်လေး "

" ငါတို့ဒီနေ့ J city ကိုသွားမှဖြစ်မယ် "

" ဟုတ်ကဲ့ ကျွန်တော်ပြင်ဆင်လိုက်ပါမယ် "

" ရှန်း...မင်းနေ... "

" ကျွန်တော်အဆင်ပြေပါတယ် သခင်လေး သွားခွင့်ပြုပါဦး "

ရှန်းရဲ့အသံကအနည်းငယ်အက်ရှရှအသံဖြစ်နေပြီးမျက်နှာကလည်းညိုးငယ်နေတာကြောင့်နေမကောင်းဘူးထင်ကာ မေးလိုက်ရင်း နဖူးကိုလက်နဲ့လှမ်းစမ်းလိုက်ပေမဲ့ သူ့ရဲ့အမေးတောင်မဆုံးသေးဘူး အနောက်ကိုဆုတ်လိုက်တဲ့ရှန်းကြောင့်သူ့ရဲ့လက်တို့ကလမ်းတဝက်မှာတင်ရပ်လိုက်ရတယ်။ပြီးတာနဲ့သူအဆင်ပြေကြောင်းပြောပြီး သူ့ကိုတောင်တစ်ချက်မကြည့်ပဲလှည့်ထွက်သွားတဲ့ရှန်းကြောင့် သူ့ရဲ့နှလုံးသားထောင့်တစ်နေရာကဆစ်ခနဲ့နာကျင်သွားရတယ်

" ရှန်း...မင်းဘာတွေဖြစ်နေတာလဲကွာ?? အရင်လိုမဟုတ်တော့ဘူး ငါ့ကိုလျစ်လျူရှုထားတယ်လို့ထင်နေမိတယ် "

{နင်ပြောလိုက်တဲ့စကားကြောင့်ဆိုတာကိုနင်မသိတာလား???မသိချင်ယောင်ဆောင်တာလား??? ယွီအာရယ်😢😢}

မင်ရှန်း သခင်ဖြစ်သူကိုအတတ်နိုင်ဆုံးမေ့နိုင်အောင်ကြိုးစားနေမိတယ်။အရင်လိုလည်းဂရုစိုက်မပေးမိတော့။ ဒီလိုတွေလုပ်နေပေမဲ့သူ မပျော်ရွှင်နိုင်ပါ ။ဒါပေမဲ့ထိုလူသားလေးကတော့ပျော်ရွှင်နေမှာပေါ့ သူအနားမှာကပ်တွယ်မနေတော့လို့လေ ။သူထိုလူသားလေးကိုမချစ်မိတော့အောင်သူ့ရဲ့နှလုံးသားကိုအတတ်နိုင်ဆုံးတာဆီးနေပေမဲ့။သူထိုလူသားလေးကိုမြင်ရင်မချစ်ပဲမနေနိုင်ဘူး။ဒါကြောင့်ထိုလူသားလေးရဲ့အဝေးမှာပဲနေပြီးမေ့နိုင်အောင်ကြိုးစားနေမိတယ်။နှလုံးသားတစ်ခုလုံးဆုတ်ချေခံနေရသလိုနာကျင်နေပေမဲ့လဲပေါ့

" ‌ကိုယ်တောင်းပန်ပါတယ်...မင်းလေးရဲ့အနားမှာမကပ်တွယ်မိအောင်ကြိုးစားပေးပါမယ် မင်းလေးပျော်ရွှင်မယ်ဆိုရင်ပေါ့ "

{ရှန်းရှန်းရယ်😢😢😢}

___________&&&&&&_____&&&___

ဝိညာဉ်ကူးပြောင်းပြီး နောက် အမှန်တရား  { Completed  } [ပြန်လည်ပြင်ဆင်နေသည်]Where stories live. Discover now