រឿង ទណ្ឌកម្មស្នេហ៍សាតាន
ភាគទី 1
#មានពាក្យមិនសមរម្យនៅក្នុងនេះបើមិនពេញចិត្តអាចអូសរំលងបាន🙏🏻
ថេយ៉ុងឈានជើងចូលទៅក្នុងបន្ទប់ធំទូលាយទាំងមានបំពាក់ដោយឧបករណ៍ទំនើបនិងថ្លៃកប់ពពកប៉ុន្តែវាគូរអោយខ្លាចទៅវិញដៃជើងរបស់គេត្រជាក់អស់ទៅហើយ។
«អឺ..គឺលោកហៅអោយខ្ញុំមកជួបមានការអ្វីមែនទេ?»ដើបានបន្តឹចក៏ត្រូវឈប់ពេលដែលឃើញនាយក្រាសឈរបែខ្នងនៅជិតវាងននមើលទៅទេសភាពខាងក្រៅភូមិគ្រិះគេមិនដឹងថាគូរធ្វើអ្វីសមរឺសួរបែបណាទេ។
«យើងហៅមកគឺមានរឿងអោយឯងធ្វើហើយចេះសួរទៅកើត»នាយក្រាសជុងហ្គុកបែមករកនាយតូចដែលគិតតែពីឈរអោនមុខចុះនៅមួយកន្លែង បើគេមិនមានការងារអោយធ្វើគិតថាគេហៅមកមែនទេ?
«សុំទោសផង»ពេលលឺសម្លេងមុាំរបស់ជុងហ្គុកហើយថេយ៉ុងកាន់តែភ័យលើសដើម គេធ្វើអ្វីនិយាយបែបណាទើបមិនទាស់ចិត្តប្រុសម្នាក់នេះទៅ?
«ហ៊ើសស...»ជុងហ្គុកសើចដើមក.មុននិងដើចូលទៅជិតនាយតូចនិងលើកដៃទៅអង្អែលមុខរលោងស្អាតរបស់ថេយ៉ុងថ្នមៗតែក៏ប្ដូរមកច្របាច់ថ្គាមថេយ៉ុងខ្លាំងៗវិញដូចគ្នា។
«ខ្ញុំ..ខ្ញុំឈឺ»ក្នុងពេលនេះតើគេអាចនិយាយអ្វីបានក្រៅពីពាក្យថាឈឺគេទាំងឈឺទាំងខ្លាច។
«ឈឺ??យើងចង់អោយឯងឈឺនោះអី»គិតថានិយាយពាក្យថាឈឺហើយគេនិងអាណិតមែនទេ?គេមានតែសមចិត្តទៅវិញទេដែលឃើញសត្រូវឈឺបែបនេះឈឺកាន់តែខ្លាំងកាន់តែល្អ។
«...»ថេយ៉ុងបានត្រឹមតែស្ងៀមស្ងាត់ទប់សម្លេងឈឺចាប់និងទឹកភ្នែកបើកាន់តែយំគឺកាន់តែឈឺដូច្នេះត្រូវស្ងាត់អោយអ្នកម្ខាងទៀតដោះលែងខ្លួន។
ព្រួសស..កាយតូចស្ដើងត្រូវដួលទៅលើការ៉ូរលោងស្រឹលពេញទំហឹងដោយស្នាដៃជុងហ្គុកផ្ទាល់ បើគេចង់សម្លាប់ក្មេងម្នាក់នេះវាជារឿងងាយខ្លាំងណាស់ប៉ុន្តែគេមិនធ្វើព្រោះអ្វីដែលគេចង់បានមិនមែនជាការស្លាប់ងាយៗបែបនេះ។
«ចូលទៅលាយទឹកអោយយើង»សម្លេងនាយក្រាសប្រែមកជាធម្មតាវិញប៉ុន្តែមិនមែនធម្មតាដូចដែលមនុស្សធម្មតាគេនិយាយនោះទេគឺធម្មតាបែបមុាំតែម្ដង។
«តើ..បន្ទប់ទឹកនៅឯណា?»គេក៏មិនចង់សួរវែងឆ្ងាយអ្វីដែរគេស្ទើរតែមិនហ៊ានហើបមាត់និយាយជាមួយជុងហ្គុកប៉ុន្តែបើមិនសួរហើយដើរាវរកបន្ទប់ទឹកនោះច្បាស់ណាស់ថាគេឈឺខ្លួនលើសដើម។
«ខាងនោះ..»ជុងហ្គុកចង្អុលទៅទ្វាបន្ទប់ទឹករបស់ខ្លួនដែលនៅម្ខាងទៀតនៃបន្ទប់ ថ្ងៃនេះគេក៏ហត់នឿយមកច្រើនហើយគ្មានអារម្មណ៍ឯណាធ្វើបាបថេយ៉ុងច្រើននោះទេជាពិសេសឃើញមុខសឺៗរបស់ថេយ៉ុងតែម្ដង។ ថេយ៉ុងឃើញហើយប្រញ៉ាប់ចូលទៅខាងក្នុងនោះដើម្បីលាយទឹកអោយជុងហ្គុកមិនហ៊ាននៅសូញសាញច្រើនទេហើយក៏សង្ឈឹមថាគេមិនធ្វើបាបខ្លួនទៀតទៅចុះ។
«ក្មេងម្នាក់នេះ..»ពេលឃើញដំណើរថេយ៉ុងរត់ទៅក្នុងបន្ទប់ទឹកជុងហ្គុកក៏មិនអាចទប់សំណើចបានដែរមើលទៅគូរអោយស្រលាញ់ដែទេតើ។
«ឈប់ភ្លាម..»ស្នាមញញិមនិងអារម្មណ៍ល្អមុននេះត្រូវរលាយបាត់ដោយមានបញ្ជាពីខួរក្បាល គេមិនអាចគិតផ្ដេសផ្ដាសទៅលើក្មេងម្នាក់នេះទេត្រូវចាំអោយច្បាស់ថាគ្រួសារគីមធ្វើអ្វីមកលើគ្រួសាររបស់គេ។
«ខ្ញុំ..ខ្ញុំធ្វើរួចហើយ»ប្រមាណជាប្រាំនាទីក្រោយថេយ៉ុងក៏ដើចេញពីបន្ទប់ទឹកមកវិញទាំងអោនមុខចុះមិនហ៊ានមើលមុខអ្នកម្ខាងទៀតនោះទេ ស្ថានភាពគេនៅពេលនេះមិនខុសពីអ្នកបម្រើប៉ុន្មានទេទាំងដែលកន្លងមកគេស្ថឹតនៅក្នុងនាមជាអ្នកប្រុសតូចប្រៀបដូចជាកែវភ្នែកគ្រួសារ។
«ដោះសម្លៀកបំពាក់របស់ឯងចូលទៅបម្រើយើង..បើមិនអញ្ចឹងឯងត្រូវធ្ងន់មិនខាន»ជុងហ្គុកញញិមចុងមាត់មើលទៅថេយ៉ុងលើក្រោមមុននិងដោះសម្លៀកបំពាក់ទាំងអស់នៅលើខ្លួនចេញនៅចំពោះមុខថេយ៉ុងមុននិងដើចូលទៅក្នុងបន្ទប់ទឹកបាត់តែក៏មិនភ្លេចបញ្ជាថេយ៉ុងដូចគ្នាគេហ៊ានភ្នាល់ថាថេយ៉ុងនិងធ្វើតាមគេ។
«អ្ហិក...»ថេយ៉ុងបានត្រឹមតែអោនមុខចុះសម្រក់ទឹកភ្នែកមិនហ៊ានមើលអ្វីជុំវិញខ្លួនជាពិសេសគឺរាងកាយប្រុសម្នាក់នោះគេមិនបានឃើញអ្វីទាំងអស់។
«ឯងត្រូវធ្វើបែបនោះមែនទេ?»នាយតូចថេយ៉ុងសួរទៅកាន់ខ្លួនឯងដៃក៏លើកដោះសម្លៀកបំពាក់នៅលើខ្លួនចេញ រាងកាយមួយនេះគេហួងហែងខ្លាំងណាស់ប៉ុន្តែក្នុងពេលនេះចង់រឺមិនចង់ត្រូវតែធ្វើព្រោះគេចង់នៅមានដង្ហើមទៅជួបប៉ាម៉ាក់និងបងប្រុសរបស់គេវិញ។
កាយតូចស្រឡូនក្នុងរាងកាយដោយគ្មានសម្លៀកបំពាក់ឈានជើងចូលទៅក្នុងបន្ទប់ទឹកធ្វើអោយនាយក្រាសដែលកំពុងតែគេងត្រាំទឹកផ្អែកក្បាលនិងអាងដោយមានស្រទាប់ផ្កាកុលាបនៅពាស់ពេញនោះតាមមើលមិនឈប់។
«ឆាប់ចូលមក»ជុងហ្គុកញញិមចុងមាត់នៅពេលដែលឃើញរាងកាយទទេស្អាតរបស់ថេយ៉ុងនៅចំពោះមុខកម្ដៅក្នុងខ្លួនឡើងស្ទើរតែប្រកាសអាសន្នទៅហើយ គេស្អាតខ្លាំងណាស់ស្អាតលើសពីស្អាតសូម្បីតែមនុស្សដែលមិនធ្លាប់ខ្វល់ខ្វាយពីរឿងនេះដូចជាគេក៏ឈ្លក់វង្វេងដែរ។
«លោកចង់អោយខ្ញុំធ្វើអី?»ថេយ៉ុងដើទៅជិតជុងហ្គុកតែក៏មិនហ៊ានចូលទៅក្នុងអាងទឹកជាមួយនិងជុងហ្គុកដែរ គេចង់ដឹងថាជុងហ្គុកមិនអោយគេធ្វើអ្វីដូចដែលគេគិត។
«ចូលមកក្នុងនេះជាមួយយើង..ឯងត្រូវដុះខ្លួនអោយយើង»ទោះបីពេលនេះគេចង់ប៉ះពាល់រាងកាយនេះខ្លាំងប៉ុណ្ណាប៉ុន្តែគេនៅតែធ្វើខ្លួនធម្មតាមិនអោយអ្នកម្ខាងទៀតដឹងទេថាគេកំពុងតែចង់បានអ្វីអោយពិតប្រាកដ មនុស្សដូចជាចន ជុងហ្គុកពូកែលាក់ទឹកមុខមិនធម្មតាទេ។
«តែ...»
«ភ្លាម»ថេយ៉ុងនិយាយមិនទាន់ទាំងចប់ផងជុងហ្គុកក៏គ្រហិមកាត់មុខទៅហើយ បើមិនចង់ឈឺខ្លួនទៀតទេកុំមកជំទាស់ចិត្តគេ។
ថេយ៉ុងធ្វើអ្វីមិនបានក្រៅពីចូលទៅក្នុងអាងជាមួយនិងជុងហ្គុកមុននិងសសៀៗក្បែខ្លួនរបស់គេឈោងទៅយកសាប៊ូមកដុះខ្លួនអោយគេតាមអ្វីដែលគេចង់បាន។
«អាយយ..»ថេយ៉ុងស្រែកឡើងភ្លាត់សម្លេងពេលដែលនាយក្រាសទាញគេមកអង្គុយនៅលើភ្លៅនិងផ្ដួលខ្លួនទៅលើកាយក្រាសដៃមុាំក៏អោបចង្កេះតូចច្រឡឹងរបស់គេជាប់ថែមទៀត។
«ធ្វើការងាររបស់ឯងទៅ»ស្ដាប់ចុះគេនិយាយធ្វើដូចជាគ្មានរឿងអ្វីយ៉ាងអញ្ចឹងទាំងដែលពេលនេះគេកំពុងតែលួកលាន់កាយតូចរបស់ថេយ៉ុងមិនដកដៃទាំងច្របាច់ទាំងអង្អែលគ្រប់កន្លែង ថេយ៉ុងក៏មិនអាចធ្វើអ្វីបានក្រៅពីលើកដៃដែលមានសាប៊ូមុននេះទៅដុះថ្នមៗនៅលើទ្រូងរបស់គេបន់អោយតែឆាប់រួចនិងបានរួចខ្លួនពីដៃរបស់ជុងហ្គុក។
«ផឹកទៅ..»ជុងហ្គុកលើកកែវវ៉ាញអោយថេយ៉ុង គេបានត្រៀមទុកតាំងពីគេអោយវួឃីនទៅតាមថេយ៉ុងមកម្លេះដោយមួយកែវជារបស់គេហើយមួយទៀតជារបស់ថេយ៉ុង។
«ខ្ញុំមិនចេះផឹកទេ»ថេយ៉ុងមើលទៅកែវវ៉ាញឆ្លាស់ជាមួយនិងជុងហ្គុកគេពិតជាមិនចេះផឹករបស់ទាំងអស់នេះពិតមែន។
«ផឹកទៅ»នាយក្រាសសង្កត់សម្លេងគម្រាមអោយនាយតូចផឹក គេបានត្រៀមវាជាពិសេសសម្រាប់ថេយ៉ុងបើមិនផឹកម៉េចនិងបានទៅ?
«ខ្ញុំនិងផឹក..»មិនចេះផឹកក៏ត្រូវតែផឹកដែរព្រោះតែគេចាញ់ក្រាបលើបុរសម្នាក់នេះ ទើបថេយ៉ុងព្រមទទូលវ៉ាញមកលើកអកដាច់មួយដង្ហើមបើនៅក្រេបម្ដងបន្តឹចៗគេស្លាប់មិនខានទេ។
«ល្អណាស់..»ជុងហ្គុកបានត្រឹមតែញញិមសមចិត្តលើកដៃទៅអង្អែលកញ្ចឹងក៏នាយតូចស្រាលៗ ឃើញទេថាគេចាប់ផ្ដើមឈ្នះហើយគេនិងឈ្នះម្ដងមួយដំណាក់កាលរហូតដល់ឈ្នះទាំងស្រុង។
«ខ្ញុំ...»មិនទាំងបានមួយនាទីផងថេយ៉ុងចាប់ផ្ដើមបញ្ចេញអាការៈមិនស្រួលចេញទៅហើយនៅក្នុងខ្លួនចាប់ផ្ដើមក្ដៅឡើងទាមទាការប៉ះពាល់ទាំងដែលគេមិនធ្លាប់បែបនេះមកពីមុនទេ គេកើតអ្វី?
«យ៉ាងម៉េច?»ជុងហ្គុកធ្វើជាសួរដូចជាមិនដឹងរឿងទាំងដែលគេដឹងជានរណាទាំងអស់..កែវវ៉ាញមួយនោះត្រូវហើយគេបានដាក់ថ្នាំសម្រើបនៅក្នុងនោះវាមិនមែនជាថ្នាំកម្រឹតស្រាលនោះទេប៉ុន្តែវាជាថ្នាំកម្រឹតខ្លាំងទើបតែចេញរូបរាងនិងប៉ុន្តែមិនទាន់ចែកចាយចូលទៅក្នុងទីផ្សារ ទីផ្សារអ្វីទៅ?មិនមែនជាទីផ្សារទូលាយនោះទេប៉ុន្តែជាទីផ្សារងងិត កុំគិតថាម៉ាហ្វៀដូចជាគេមានតែក្រុមហ៊ុននិងជំនួញនៅក្នុងផ្លូវភ្លឺនោះនៅក្នុងផ្លូវងងិតគេនេះហើយជាមេក្លោងផលិតថ្នាំតែកុំយល់ច្រឡំថាជាថ្នាំញៀនវាជាប្រភេទថ្នាំសម្រើបដែលហួសកម្រឹតរឺថ្នាំប្រភេទខ្លាំងនិងថ្នាំបំពុលអ្វីបែបនេះនៅមិនទាន់រាប់បញ្ចូលនិងការជួញដូរអាវុធខុសច្បាប់នៅឡើយ លុយគេរាប់លែងអស់ទៅហើយដេកចាយដប់ជាតិទៀតមិនដឹងថាអស់រឺអត់ផង។
«ខ្ញុំ..ខ្ញុំក្ដៅណាស់»មុខថេយ៉ុងនៅពេលនេះប្រែជាក្រហមព្រោះតែថ្នាំចាប់ផ្ដើមវាយលុកខ្លាំងទៅខ្លាំងទៅហើយ។
«ហើយយ៉ាងម៉េចទៀត?»ជុងហ្គុកលើកចិញ្ចើមសួរបន្ថែមគេអាចដឹងថាក្មេងម្នាក់នេះគ្មានបទពិសោធន៍ទេទើបមិនដឹងធ្វើអ្វីនៅពេលនេះគេផ្ទាល់ក៏ដូចគ្នាប៉ុន្តែគេក៏ធ្លាប់មើលដូចគ្នា មិនមែនមើលរឿងនោះទេណាគឺមើលផ្ទាល់ៗនៅពេលយកមនុស្សមកសាកថ្នាំទោះឃើញផ្ទាល់ភ្នែកក៏ផ្ទាងទឹកកកនៅក្នុងខ្លួនគេមិនរង្គោះរង្គើរដែរប៉ុន្តែបែជាមករង្គោះរង្គើរនិងក្មេងប្រុសមិនដឹងអ្វីដូចជាគីម ថេយ៉ុងទៅវិញ។
«លោក..លោកឈ្មោះអី?»ថេយ៉ុងហើបមាត់សួរទៅជុងហ្គុកទាំងបបូរមាត់នៅញ័រមិនឈប់ មិននិយាយអ្វីចេញមកគេត្រូវការស្គាល់ប្រុសម្នាក់នេះជាមុនសឹន។
«ចន ជុងហ្គុក»
«ខ្ញុំ..ខ្ញុំត្រូវការលោកណាស់ជុងហ្គុក»វិនាទីចុងក្រោយថេយ៉ុងនៅតែដាច់ចិត្តនិយាយពាក្យនេះចេញមកដដែលគេទប់ខ្លួនឯងមិនជាប់ទេនៅក្នុងខួរក្បាលរបស់គេនៅពេលនេះមិនត្រូវការអ្វីឡើយក្រៅពីប្រុសម្នាក់នេះគឺរាងកាយប្រុសម្នាក់នេះ។
«យើងនៅត្រង់នេះហើយ..ឯងធ្វើអីស្រេចចិត្ត»មិនគូរអោយជឿថាគេអាចលឺសម្ដីនេះចេញពីមាត់កូនប្រុសនៅក្នុងត្រកូលគីម គូរតែថតវីឌីអូទុករឺអត់?ស្ដាយណាស់គេមិនបានត្រៀមទុក។
«អ្ហិមម...»ដោយសារតែទ្រាំមិនបាននិងទឹកមុខព្រមជាមួយនិងរាងកាយទាក់ទាញរបស់ជុងហ្គុកទើបថេយ៉ុងអោនទៅថើបបឺតជញ្ជក់បបូរមាត់នាយក្រាសខ្លាំងៗទាំងកម្រោលចូល បឺតផងជញ្ជក់ផងនៅឆ្លៀតលូកអណ្ដាតទៅប្រឡែងលេងជាមួយនិងអណ្ដាតអ្នកខាងក្រោមទាំងឈ្លក់វង្វេង តើនេះជាស្នាមថើបដំបូងរបស់ថេយ៉ុង?ទេ..មិនមែនតែថេយ៉ុងនោះទេជុងហ្គុកក៏ដូចគ្នាវាជាបទពិសោធន៍លើកដំបូងសម្រាប់ពួកគេទាំងពីរ។
«ហុិសស..»ថេយ៉ុងអោបក.បឺតជញ្ជក់គ្រលាស់គ្រលែងអណ្ដាតជាមួយនិងជុងហ្គុកមិនព្រមឈប់ឯជុងហ្គុកវិញក៏ដូចគ្នាគេពេញចិត្តនិងបបូរមាត់មួយនេះគ្មានបទពិសោធន៍ក៏ត្រូវតែមានដែរនៅពេលនេះពួកគេកំពុងតែឈ្លក់វង្វេងជាមួយគ្នាហើយនៅពេលនេះ ថេយ៉ុងត្រូវថ្នាំចុះជុងហ្គុកនេះត្រូវអ្វីដែរ?អាការៈដូចជាធ្ងន់ធ្ងរជាងអ្នកត្រូវថ្នាំទៅទៀត។
«អ្ហាសៗ...»សម្លេងថ្ងួចថ្ងូជាលើកដំបូងរបស់ជុងហ្គុកបានបន្លឺឡើងនៅពេលដែលថេយ៉ុងអោនមុខទៅជ្រុបមុខនិងកញ្ចឹងករបស់គេឈ្មួសឈ្មុលជញ្ជាក់ពីម្ខាងទៅម្ខាងយ៉ាងងប់ងល់និងក្លឹនជាបុរសពេញលក្ខណៈ។
«ថេយ៍..អាស..ថេយ៉ុង»ដៃមុាំលើកឡើងអង្អែលក្បាលនាយតូចពេលដែលគេកំពុងតែអោនមកថើបនៅទ្រូងហាប់មុាំរបស់គេ ដោយសារតែអ្នកនៅខាងក្នុងបម្រាស់ខ្លាំងៗពេកទើបនៅពេលនេះទឹកមានមិនដល់ត្រឹមចង្កេះផង។
«អ្ហឺស..ល្អណាស់ ស្រួល»ជុងហ្គុកចាប់ផ្ដើមពើងចង្កេះឡើងនៅពេលដែលថេយ៉ុងចាប់ផ្ដើមរំកឹលបបូរមាត់ថើបនិងគ្រលាស់អណ្ដាតចុះទៅខាងក្រោមរហូតដល់ចំណុចនោះធ្វើអោយថេយ៉ុងអាចថើបបឺតនៅដំបន់នោះយ៉ាងពេញចិត្ត មុននិងដាក់ភាពរិងមុាំនោះចូលទៅពេញៗមាត់បៀមប្រៀបដូចជាការ៉ែមយ៉ាងអញ្ចឹង។
«ស្រួល..អ្ហឺសៗ»នាយក្រាសចាប់ផ្ដើមគ្រលែងចង្កេះបុ*ចង្កេះចូលទៅក្នុងមាត់តូចរបស់នាយតូចតាមចិត្តដែលកំពុងតែពោពេញទៅដោយតណ្ហាមិនខ្វល់ថាអ្នកដែលរ៉ាប់រងត្រូវខក់នោះទេគេនៅតែមិនព្រមឈប់រហូតដល់កាកសំណល់ទាំងនោះបញ្ចូលទៅក្នុងមាត់នាយតូចគ្មានសល់។
«ឆ្ងាញ់ដែរទេ?»ជុងហ្គុកក្រសោបមុខថេយ៉ុងមុននិងអោនទៅសួរដោយសម្លេងស្រាលៗតែបង្កប់ដោយកម្ដៅក្ដៅគគុក ឯថេយ៉ុងក៏ងគ់ក្បាលពេលនេះសតិទាំងប៉ុន្មានរលាយបាត់ទៅហើយបន្សល់ទុកត្រឹមតែតណ្ហាដែលជុងហ្គុកផ្ដល់អោយប៉ុណ្ណោះ។
«ហ្ហិមម...»មិនបង្អង់យូរជុងហ្គុកក៏អោនទៅបឺតជញ្ជក់បបូរមាត់ដែលមានទឹកកា*ស្រក់ហូរចុះមកតាមគែមមាត់នោះកម្រោលមិនចាញ់មុននេះឡើយគេក៏ចង់ភ្លក់រស់ជាតិនេះដូចគ្នា។
«អ្ហាស..»ថេយ៉ុងងើយក.ទៅលើនៅពេលដែលជុងហ្គុកអោនមកឈ្មួសឈ្មុលនៅកញ្ចឹងក.របស់គេទាំងបឺតទាំងជញ្ជក់និងខាំរហូតដល់កន្លែងខ្លះមានឈាមជ្រាបចេញមករិមៗ មិនអាចបន្ទោសគេបានទេអ្នកណាប្រើអោយស្បែករបស់គេទន់ផ្អែមនិងរលោងបែបនេះ?
«កុំ..កុំខាំ»ទោះបីជាត្រូវថ្នាំគ្របដណ្ដប់តែគេក៏ទទូលបានអារម្មណ៍ស្គៀបនៅទ្រូងដែលជុងហ្គុកខាំផងបឺតផងឆ្លាស់ពីម្ខាងទៅម្ខាងនោះទេ។
«យើងចង់ធ្វើអ្វីក៏បាន»ជុងហ្គុកនិយាយដោយការមិនពេញចិត្តនៅពេលដែលនាយតូចចង់បដិសេដមុននិងលើកថេយ៉ុងទៅអង្គុយនៅតុក្បែរនោះចាប់ញែកជើងស្រឡូននិងអោនទៅថែថើបបឺតជញ្ជក់នៅផ្នែកខាងក្រោមនោះទាំងមិនថ្នាក់ថ្នមគឺធ្វើតាមដែលចិត្តខ្នក់ខ្នាញ់ធ្វើអោយម្ចាស់ខ្លួនកាន់តែស្រៀវស្រើបលើសដើមបើពេលនេះគេមិនត្រូវថ្នាំប្រហែលជាមិនស្រៀវស្រើបទេអាចជាប្ដូរមកជាពាក្យថាឈឺក៏ថាបាន។
«ទៅលើគ្រែល្អជាង»ឃើញថាថេយ៉ុងបានបញ្ចេញទឹកនោះមកហើយទើបជុងហ្គុកលើកបីថេយ៉ុងចេញពីបន្ទប់ទឹកទៅដាក់នៅលើគ្រែដោយមានខ្លួនរបស់គេតាមទៅទ្រោបពីលើនិងចាប់កាន់ភាពជាបុរសដាក់ចូលទៅក្នុងដំបន់ខាងក្រោមរបស់ថេយ៉ុងមួយទំហិង គេទ្រាំមិនបាននោះទេ។
«អ្ហក..»នាយតូចងើយក.ឡើងទាំងចំហរមាត់គេចាប់ផ្ដើមមានអារម្មណ៍ថាឈឺប៉ុន្តែភាពស្រៀវស្រើបមានខ្លាំងជាងទើបចង្កេះតូចច្រឡឹងហ៊ានរំកឹលឆ្វេងស្ដាំអោយរបស់មានជីវិតមួយនោះចូលកាន់តែស៊ុប។
«អ្ហាស..ឯងដូចជាចង់ណាស់ហើយ»ឃើញថេយ៉ុងបែបនេះគេកាន់តែពេញចិត្តមុននិងចង្កេះចាប់ផ្ដើមកម្រើកថ្នមៗទៅកាន់រន្*តូចចង្រៀតមួយនោះ ថេយ៉ុងរួមរិទ្ធខ្លាំងណាស់គេក៏មានអារម្មណ៍ថាឈឺស្គៀបដូចគ្នាតែភាពសុខស្រួលកាន់តែកើនឡើងខ្លាំងដូចគ្នា។
«ខ្លាំង..ខ្លាំងជាងនេះបានទេ?»សម្ដីនេះពិតជាគូរអោយខ្មាស់ណាស់សម្រាប់ថេយ៉ុងប៉ុន្តែគេពិតជាទ្រាំមិនបានពិតមែន។
«ឃ្លានណាស់មែនទេ?ចាត់ការទៅ..តាមដែលឯងចង់បាន»រាងអស់សំណើចបន្តឹចដែរពេលដែលលឺបែបនេះមុននិងបង្វែរខ្លួនអោយថេយ៉ុងនៅលើវិញម្ដង គេបើកផ្លូវអោយថេយ៉ុងចង់ខ្លាំងប៉ុណ្ណាដាក់ប៉ុណ្ណឹងទៅ។
«អ្ហាសៗៗ...»គ្រាន់តែនាយក្រាសបើកផ្លូវអោយភ្លាមនាយតូចគ្រលងចង្កេះបុ*ចូលខ្លាំងៗតែម្ដងគេគ្មានឈឺចាប់នោះទេមានតែពាក្យថាក្ដីសុខប៉ុណ្ណោះ កាន់តែខ្លាំងកាន់តែល្អ។
«ស្រួលយ៉ាងនេះរឺ?អ្ហឺសៗ..សឺត»ជុងហ្គុកសង្ក្រឺតជើងធ្មេញពេលទទូលបានភាពសុខស្រួលពីអ្នកនៅខាងលើ នេះជាលើកដំបូងនៅក្នុងជីវិតហើយដែលស្គាល់អារម្មណ៍មួយនេះ។
«អ្ហឺសៗ...អស្ចារ្យណាស់»នាយក្រាសចាប់ផ្ដើមបុកសម្រុកពីខាងក្រោមទៅមិនឈប់ជាជំនួយអោយថេយ៉ុងដូចគ្នា សម្លេងទង្គឹចសាច់រវាងពួកគេទាំងពីរលឺកាន់តែខ្លាំងឡើងគ្មាមថមថយអ្វីសោះ។
«អ្ហាស..ជុង»នាយតូចបុ*ចង្កេះផងបង្ហើបសម្លេងថ្ងូផងដោយភាពសុខស្រួលជាពិសេសពេលបានជុងហ្គុកងើបមកបឺតច្បូតកញ្ចឹងក.និងបបូរមាត់គេបន្ថែមទៀត។
«សឺតត..»កាកសំណល់ដែលបង្ករឡើងដោយសារការបង្កាត់ភ្លើងស្នេហ៍ក៏បញ្ចេញមកហូរហែចូលទៅក្នុងខ្លួនរបស់ថេយ៉ុងនិងមានខ្លះទៀតហូរហៀចេញមកខាងក្រៅលាយឡំជាមួយនិង*របស់ថេយ៉ុង ប៉ុន្តែគិតថាពួកគេព្រមឈប់ត្រឹមនេះមែនទេ?
«អ្ហាស..ថេយ៉ុង អ្ហឺសៗ»ជុងហ្គុកបង្វែរអោយថេយ៉ុងមកខាងក្រោមវិញម្ដងមុននិងសម្រុកចង្កេះយកគ្មានចន្លោះបន្តឹចឡើយពេលនេះគេគិតអ្វីមិនចេញឡើយក្រៅពីចង់ប៉ះពាល់ចង់ស្ទាប់ចង់អង្អែលចង់ខាំនិងចូលទៅក្នុងរាងកាយមួយនេះ។
ផ្លាប់ៗៗ..សម្លេងសាច់ប៉ះសាច់នៅតែលាន់លឺឡើងឥតអាក់មួយវិនាទីណាឡើយម្នាក់ៗញើសដូចជាងួតទឹកប៉ុន្តែនៅតែមិនព្រមឈប់ មិនធ្លាប់ធ្វើរឿងទាំងនេះទេប៉ុន្តែពេលធ្វើក៏ធ្វើលែងចង់ឈប់។
សូមរងចាំភាគបន្ត...💜
