Hayır, bu şiir beni öldürmeyecek.
Umudun son damlasına dek direneceğim.
Gerçek savaş içimizde,
Kılıcını kuşan, zırhını giy,
Gardını al acılara karşın,
Derin gamlara, kederlere ve yorgunluklara...
Tökezledin mi? İşte açıldı yara!
Bu kurşunu göğsüne bastır, ey savaşçı!
O zaferin müjdecisi, kahramanlık nişânı...
Alnında akşam yıldızı gibi parlayan bir iz,
Seyrediyor parçalanmış beyaz bulutları.
Anlıyor ki mirastır tee Adem'den
Ölüp gitmez, tükenmezdir bu his.
İşte bir köprünün ortasındayız
İlerlemek için işaret bekleyen iki süvari.
Rüyalar yetmiyor, sesler, öğütler...
Çünkü her karar bir bedel ister
Ve insandır ki bu yükü taşımaktan ürker.
Yavaştan sarıyor soğuk gövdeni
Savaşa hazır mısın?
Gizlediğin yerden çıkart şimdi güneşi
Adın varsın tarihte kalsın
19 Ekim 2022