HOŞGELDİNİZ CANLARIMM
Başlama tarihlerini buraya alalım lütfen.
İyi okumalar. :)
Yorum yapmayı ve oy vermeyi unutmayın lütfen. Öpüldünüz.💙✨
__ __ __ __ __ __ __
Evin içinde dönüp duruyordum. Sıkıntıdan ölüyorum desem yeridir.
Hayatım bu aralar çok sıradan geçiyor, arkadaşlarımla dedikodu yaparken anlatan taraf olmaktan çıktım hep dinleyip yorum yapan kişiye dönüştüm.
Bana aciiilen bir heyecan lazım. Neyse bu düşünceleri bir tarafa bırakıp masamın başına geçtim. Eğer 17 yaşında üniversite sınavına hazırlanıyorsanız hayat gerçekten çok zor.
Tyt ve ayt kitaplarının suratını bile görmek istemiyorum artık, sınav bitince tüm kitaplarımı yakıp ÖSYM den kısmen hırsımı çıkartmak istiyorum.
Allah'ım o günleri de görürüz inşallah amiiiiin.
Odamdan çıkıp merdivenlere yöneldim. Aşağıya inip salona bir göz gezdirdim, eveeet arkadaşlar kurul toplandığında göre mesele ciddi.
Babam, annem, abim hepsi salonda oturmuş hararetli bir şekilde konuşuyorlar.
Yahu ben bu ailenin bir ferdi değil miyim hani bu konuşmanın ortasında amaaan bunlar işin tuzu biberi diyen bir adet leylim, haniiii!?!?!?Ben içeri girince hepsinin surat ifadesinden bir şeylerin yanlış gittiği açık açık okunuyordu. Beni gören babam aniden yerinde hareketlenmeye başladı elini bile nereye koyacağını bilemiyor gibi etrafını kulaçan etti. Aniden ayağa kalktı sonradan bunun yersiz bir hareket olduğuna kanaat getirmiş olacak ki aynı çeviklikle geri oturdu.
Ne bu telaş?
Babamı tanıyorum bu yaşıma kadar yüzünde hissizlikten başka bir ifade görmemiştim. Tamam aramız kötü değildir ama iyi de değildir. Her zaman bir engel varmış gibi yapardı. Babalar sert durmalı, duygusuz olmalı fikrini benimseyen klasik babalardandır.
Şimdi duygularını saklayamayacağı kadar ne olmuş olabilir ki? Annem ise aynı hissizlikle bakıyordu zaten ondan dünya yansa da bir duygu kırıntısı beklemiyorum çünkü gerçekten ruhsuz bir insandır. Annem ve babamı seçme şansım olsaydı yine onları seçer miydim?
Kesinlikle hayır.
Sınıfta bir sohbetim olmadan birbirimize sadece günaydın demekle yetindiğim kişilerden bir farkları yok.
Olsalar da aynı olmasalar da.Bu cümleyi kurabilmek de çok zor ama insan zamanla alışıyor. Allah'tan içinde bulunduğum kötü durumları değiştirmeye gücüm yetmediği zamanlarda oraya adapte olmayı iyi becerebilen bir insanım.
Yoksa ömür geçmezdi.
Neyyyse kişilik analizlerini bir kenara bırakıyorum yoksa meraktan öleceğim.
"Konu ne? Niye dumura uğramış gibisiniz?" diye sordum.
Kimseden ses çıkmayınca annem dayanamamış olacak ki olaya giriş yaptı. "Leylim çok fazla uzatmayacağım, 3 gün önce eve bir aile geldi ve senin onların ölen kızları olduğunu söylediler ve bir dna testi yaptık dedikleri doğruymuş. Sen bizim kızımız değilsin."Söylediği şeyleri idrak etmeye çalıştım, çalıştım ama bir türlü inanamıyordum. Nası yaaa? Böyle bir şey nasıl olabilir?
Allah'ım sabah hayatım çok sıradan geçiyor derken bunu kast etmemiştim. Böyle bir heyecana hazır değilim. Yani daha doğrusu hazırım da sınav senesindeyken olmasaydı baari.
Yoksa kim istemez karışan aile hikayesinin başrolü olmak?Abim sonunda varlığını hatırlatarak olaya dahil oldu; "Leylim, kimse senin isteğin dışında bir şey yapmayacak ama öncelikle biyolojik ailenle bir tanış, oturup konuşun belki seversin onları,burda edinemediğin aile sıcaklığını bir umut orda edinirsin."
Bunları der demez gözünü bir kaç saniyeliğine çekti benden aklında ne kurdu bilmiyorum ama dudaklarını birbirine bastırıp tekrar bana döndü sanki az önce söylenenleri o söylememiş gibi ; "Ben, ben..gitmeni istemiyorum. Bunca yıl nerde kalmışlar? dur kızımız önce bi Koray abisine alışsın, ayrılmaları zor olsun diye mi beklemişler
Abimi tanıyordum bu sözlerinin tek sebebi bu olay değildi, babasının oğlu sonuçta bana sevgisini gerçekten hissettirir ama hiçbir zaman sesli söylemezdi. O tüm duygularını hareketleri ile anlatır bende onu anlardım. Ama şimdi beni kaybetmenin eşiğindeyken bu itirafı daha fazla içinde tutamadı. Bana olan hislerini biraz da olsun sesli söylemek istedi. Eğer bu aileden gideceksem bile abimin bu gelişmesini gördüm ya ölsem de gam yemem artık.
Çünkü bu durumu sadece kendine zarar veriyor. Çok duygusal birisi ama bunu karşı tarafa sesli söylemeyince, kendini ifade edemedikçe hayatında yaşadığı sıkıntılara çok net şahit oluyordum.
Hemen önüne geçtim, bu sefer ben hamle yapmadan o beni sardı güçlü kollarına. Göğsünün ve kollarının arasında kalan ufak bedenim ile birkaç dakika öylece durduk. Tam kollarından çıkacakken bu çekilişime izin vermedi daha sıkı bir şekilde sardı beni."Abim benim, ben anlatamıyorum ama sen beni anlıyorsun dimi?.. "Diye sorunca omuzundaki kafamı ileri geri onay verdiğimi belli ederek salladım.
Saçlarıma bir öpücük kondurup yüzümu elleri arasına aldı."Son yaptığım dengesizlikleri unut sen nasıl mutlu olucaksan öyle olucak. Sonuçta onlarla da gitsen ben senin abinim, bunu kimse değiştiremez. O dna testi bile. Ben seni asla bırakmam ve biliyorum ki sende beni birakmazsın.
Onlarla önyargısız bir şekilde otur ilk baştan çok seveceksin diyemem ama bunun olabilmesi için bir zaman tanı ani kararlar verme. Bu senin ileriki hayatın için çok önemi bir değişim olucak. Kalbin nerde huzuru bulucaksa onu seç abim ben zaten senleyim. Tamam mı?""Tamamdır. Onlarla oturup konuşacağım, ayrıca olayları bu kadar da dramatize etmeyin yahu biraz sakin olun. Ben bu kadar duygusallığa alışık değilim biliyorusun." Dediklerimle yüzünde bir rahatlama oluştu ve güldü.
Bakalım, bakalım yeni ailem nasılmış? Ayyy umarım zenginlerdir dhdhsjjskskdjjsksk
Bu aralar evrene gönderdiğim mesajlar çabuk kabul oluyor Allah'ım lütfen bu da kabul olsun noooolur.Aslında bu gece görüşmek istediler ama ben yarın daha uygun olur dedim. Yarın öğlen tanışmaya gelirler.
Abimi onaylayıp odama çıktım. Acaba görücü gelecekmiş gibi heyecanlanmam normal mi?
Yatağıma uzanıp yarının iyi geçmesi için dua ettim bir benim ilk defa bu hayattan beklentilerim var yeşeren umutlarım var.
Umarım onlar da beni hayal kırıklığına uğratmazlar.__ __ __ __ __ __ __
Eveeeeet ilk defa kitap yazıyorum nasıl buldunuz bakalım????
Anlatım tarzımda veya işleyişte bir sıkıntı var mı sizce???
Hepinizle tanıştığıma çok ama çok memnun oldum 💜💜✨
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Yeşeren Umutlar
Teen FictionBu kitap Soydar ailesinin birleşme hikayesidir. Ben leylim, gerçek ailemle tanışmaya gidiyorum. Kim bilir belki onlar da beni aynı umutla bekliyordur. Abilerim ve aile hikayesidir. Farklı bir aile hikâyesine ihtiyacınız varsa tam size göre bir kitap.