Careless

Running away

"In this five year you keep running away why just we go home?" "are we gonna stay here forever?" "when we are going home in the philippines?" "hey! will you stop sulking and are you listening to me? mahabang lantiya ng aking half brother saka niya ako hinawakan ang aking mga balikat upang ako'y mapahinto sa paglalakad kaya ako'y napilitan napatigin sa kanyang mukha punong-puno ng paalala, matangos na ilong, buhok na blonde at kay puting pilik mata na akala mong walang halong dugong pinoy at walang makapagkakamalan magkapatid kami sa ina. tinangal ko ang kanyang kamay sa aking balikat " ikaw tumigil tigil sa kakaenglish mo dyan at di porket andito tayo sa london pinapairal mo yan pagka british english accent keneme mo dyan" tugon ko sa kanya habang nakaunot.

hay.. nakaka-miss din pala maging maldita kay tagal ko na din itinago ito sa kanya ko lang pinapakita kung anu talaga ako, kung gaano ako walang pakialam sa mga nakapaligid sa akin, ika nga nila BAD GIRL and selfish person. nayayamot na talaga ako sa kausap ko kanina pa ako naririndi sa mga sinasabi niya kung hindi ko lang kapatid ito ay kanina ko pa iniwan ito "well sorry we are here into another count---" naputol niya sabi kasi nakita niya ako naka-crosshand with poker face mode "ok.. ok.. kasi naman po andito po tayo sa ibang bansa sempre kung anu lang pinaka-lengwahe nila yung lang gagamit ko saka maiba tayo wag mo ibahin ang usapan kanina ka pa wala sarili at itigil mo na yan pagtago ng sarili mo ilabas mo nga yang totoo ikaw.. nainis nga ako kanina sa iyo kasi hinayaan mo insultohin ng babae kanina at sana yang pinapakita mo sa akin ngayon pinakita mo sa babae iyong mukhang hipon."

saad niya habang nakapaka seryoso kanyang mukha " lil sis kay tagal-tagal na yun nanyari hanggang ngayon kinikolong mo pa rin ang iyong sarili asan na aking lil sister badass na walang pakialam sa iba.. sis can't you back your old self" pagkasabi niya yun iniwas ko ang aking mukha sa kanya saka nag-umpisa nalakad ulit habang ramdam ko ang pagsunood niya sa akin kung tutuosin ito na ang malas na araw ko kung iisipin nainis din ako kanina kung paano ako buhosan ng popcorn sa ulo ng isang tisay na hipon na iyon at sa harapan pa talaga ng sinehan. pasalamat siya nagbago na ako at umiral ang aking peke ugali kung ako yun dati baka binuhos ko sa kanya ang aking hawak na coke pinigilan ko lang "hayaan mo na buti nga popcorn lang kaya pa maligo sa bahay at kaya ko patiisin malayo sa bituka" sagot ko sa kanya "yan yan pinapaiiral mo naman yan pagkasanta mo hello.. can't you quit the act? this isn't you i know you can kick her ass" saad niya habang malapit na kami sa aming bahay.

"will you knock it off? if you don't stop nagging at me or else i'll pour on you all my angry inside that i kept for that woman sxxt" nainis kong sinabi sabay hugot ng susi saka pumasok na kami sa aming bahay "that's it that's it what i looking for.. where and when are you been? so how are you? why you took so long?" he said with amusing face na parang nawala ang pagkamaldita ko ng marami taon eh kanina umaga pinakita ko lang sa kanya "huwag mo nga ako umpisahan at pilosohin Alex Carl S. Moore and will you knock it off questioning of my personality? you know we have talk so many times and you know it's off limit to talk about it" sabay duro ko sa kanya saka naman siya umupo sa sofa habang serious pa rin ang kanyang mukha " it's all fault that woman and man you have to be change in the wrong way" binubulong niya sabi saka iniwas ang kanyang mukha mula sa akin nagulat ako sa sinabi niya binawi ko na din ang aking mukha saka lumakad sa hagdan patungo sa aking silid.

"you know that i heard it what you said about moment ago please will you stop mention that two because it's all been in past it isn't worth of my time" nakatalikod kong sabi kanya ramdan ko nakatingin siya sa akin di ko na mamalayang natulo na pala ng luha sa aking mga mata " ok i will stop. i know you're going take a bath, bago pa mapunta kung saan ang ating usapan natin and before i forgot remember to be out at 8:30pm mom will be here later she like to take dinner here and to be catch up with us" narinig ko sa kanya "i will" sinabi ko na lang sa kanya nagpatuloy na ako nagtungo sa aking silid, sabay aking pinihit ang pintuan, sinara ko ito agad hinayaan ko mapapatung aking likod sa pintuan at unti-unting napaupo saka ako hindi ako agad maka pumunta sa bango nanhina ang aking tuhod hindi maalis sa aking isipan ang binubulong ng aking kapatid hanggang ngayon tumutulo pa rin ang mga luha sa aking mata kung tutusin tama din aking kapatid sa mga sinabi niya kanina inisip ko din kailan ba ako mapapagod maparusa sa aking sarili.

it's been five years still i haven't move on ang sakit sakit pa rin sa puso ko i know i should stop my feelings toward on him i know from start i don't have minimal chance to express my feelings because i know in his heart is my half sister between me and her there is alot of diffrence she's more demure, like they say tipical "dalagang filipina" mahinhin, matalino, and dean lister just like i care yuck.. i know i more be one of the boys, maldita, makasarili and i don't care the fxxk up anyone else. my half sister we never been close ever since we meet i know everyone has mask i know she has too when we meet up i know she's faking to be nice to me there is chance we only one on the table she change immediately and told me "Demalyn i know we not close enough, don't get me wrong and i don't intend to be nice to you but i have to tell two things to you first don't think never ever that we gonna be close like happily sister. second we don't meddle in each other business. if you follow my rules then we good right?" malamig niya sabi with bored face " ha.. ha.. i know you such a faker don't worry my half sister i understood cyrstal clear just like you said walang din ako intensyon maging close sa iyo basta sundin mo din ang rules mo wala ako pakialam sa iyo at saiyo bulok mo ugali" i said with grin face.

she roll back her eyes at me ever since we act good even we are not alam ko naman even if kapatid kami sa ama hinangad ko rin kapatid pero hindi sa ganito paraan but destiny has not good on me i had craving a love to being REALLY part of the family, my father relatives despise me a lot, either my stepmom i know she's pretending also and it's hard to be feel outcast on my OWN family kung parte ba talaga ako ng pamilya dahil sa isang pagkakamali yun ni hindi man lang ako pinakinggan di porket i've been true myself it's to be hard nagpapaliwanag ka sa wala naman nakikinig that they knowing you a "blacksheep" in the family. due the i'm also person everything has limitation in my desperation i'm beyond to be thankful to my mom and my half brother alex that i escape to horrible happening to me nakaalis ako sa pilipinas at nahanap ko kung saan ako belong napapatanong ako hanggang ngayon ganun na bulag ang mga mata nila lalong lalo na siya matagal na kami magkakilala ni hindi man lang niya ako binigyan ng chance magexplain sabagay nga ba anu ba ang laban ko sa girlfriend niya ang half sister ko i thought he don't take side but i was wrong that i can read into his face i saw that i just commit HUGE mistake on her.

well screw them all i don't have fxxking care anymore when i transfer here in london i snap my old sim card, i have to change a lot things i desactive all my social media pinangako babagohin ko ang sarili ko at i'm very thankful dahil pwede ako mag panibagong buhay i got transfer to my another university with my bro. so far so good everythings is good and i'm not longing of un acceptance because here they accept me despite i change my personality and also my stepdad he's very cool and napakagan ng loob ko sa kanya walang halong pagpapanggap ang mga pinapakita sa akin he treat me as his own daughter even if we aren't blood related, in the philippines there is hardship that experience but here only happy moments so that's why i don't have intention to come back in the philippines anymore dahil wala din ako babalikan doon they are only bunch pain in ass pinusan ko na aking mukha saka tumayo na upang maligo pumunta ako sa bango saka humarap sa salamin pinagmasdan aking mukha pinapangako sa akin sarili wala na pwede tumapak sa akin hindi ko na hahayaan ang babae at lalake yun na maaring pa nila ko saktan at hinding-hindi nila ako maapektohan ng kanilang presensiya.