Dicle:"Bugün keşke hiç yaşanmamış olsaydı nefret ediyorum kendimden"
Kübra:"bak nolur unut sanki hiç yaşanmamış say"
Dicle:"kübra nasıl unutabilirim o an sanki hiç nefes alamamış gibi hissediyorum sürekli kalbim çarpıyor"
Kübra:" bana bak Dicle yüzüme bak annen birazdan evde olur ona çaktırmamaya çalış"
Kübra haklıydı annem birazdan evde olurdu ona asla belli etmemeliydim annem kanser hastasıydı onu böyle şeylerle üzmemeliyim evet elimde olan birşey değil tabikide anksiyete olmak. Kübra beni lavaboya götürdü ve elimi yüzümü yıkayıp kendime gelmeye çalıştım olmuyordu işte olmuyordu her kalabalık ortamda bana bağırılınca panik atak geçiriyordum.
:1 saat önce:
Kadın: KES SESİNİ PARAMI SEN ALDIN!
Dicle: hanımefendi bakın ben- düşündüğünüz gibi değil parayı size verdim sadec-
Kadının kocası: KES SESİNİ BİZ O PARAYI NE EMEKLERLE KAZANIYORUZ SENİN GİBİ ERGENLER YÜZÜNDEN İŞSİZ KALIYORUZ
arda: abi paranın düşmesiyle işsizliğin ne alakası var la-
Kübra: Dicle iyimisin duyuyormusun beni, Arda Arda! Su ver çabuk
:şimdiki zaman:
En son hatırladığım seyler bunlardı tabiki arka taraflardan hırsız diye bağıran kişileri unutamıyordum.
Dicle:arda nerede?
Kübra: seni hastaneye götürdükten sonra işleri çıkmış acil gitti.
Dicle: anladım
Kübra: Dicle annen arıyor
Telefonu elime aldım ve açtım
arzu: annecim nasılsın
Dicle:iyiyim annecim sen nasılsın
Arzu:bende iyiyim annecim sana haber vereyim dedim bu akşam geç gelicem
Dicle: neden anne bir sorunmu var?
Arzu:yok annecim ben yeni bir iş buldum gece 11:30 da çıkış olucak.
Dicle:anne bu konuyu konuşmuştuk
Arzu: evet konuştuk hatta sende kabul etmiştin
Dicle: ya anne!
Arzu: dicle lütfen anla beni şimdi kapatıyorum görüşürüz""
Annem bana babamın yokluğunu hissettirmemeye çalışıyordu,kadın elinden geleni yapıyordu fakat yoruluyordu farkediyordum.
Kübra: oha Dicle bak buraya çabukk
Dicle: bakıyım,oha bu ne destan mübarek sen oku üşeniyorum ben
Kübra: dur ben sana özet geçeyim
Şimdi bizim sınıftaki Rümeysa varya
Onun bir kuzeni mi ne varmış
Dicle: ee bizene bundan
Kübra: bi dur kızım anlatıyorum işte
Sonra onun kuzeni psikolog olmuş
Dicle: Rümeysa gibi egoist olmasında
Kübra: ne biliyim ben egoistmi değilmi
Dicle: Kübra sadede gel
Kübra: kızım bak sen demiyormuydun panik ayağım var keşke olmasaydı diye
Dicle: kızım mal mısın sen psikolog napicak
Kübra: ya psikologlar sorun çözmek için yokmu
Dicle: Kübra kapat konuyu
Kübra: peki iyiliğini düşünende kabahat
--- yaklaşık 15-20dk sonra -
Kübra'yı yolculadıktan sonrası yatağıma oturup telefonu elime aldım
Ve internette dolaşmaya başladım birden nefesim kesilmeye başladı kalkıp bir bardak su içip yüzümü yıkadım aklıma Kübra'nın söyledikleri geldi panik atak yakalaşık 4-5 kere yaşamıştım ve çok acı vericiydi acaba psikolog işe yarar mı?
İnternete girdim ve birkaç psikolog numarası çevirdim fakat hiçbiri dönmedi biri dışında
0534****
0534***:buyurun
Dicle: merhaba ben randevu alıcaktımdayeni kurguyla herkese merhaba yazım hataları için herkesten özür diliyorum bu bölüm hakkında düşüncelerinizi yorumlarda belirtiniz<3
ŞİMDİ OKUDUĞUN
kendi Dünyamda Yaşıyorum
Paranormalana karakterimiz olan Dicle, sürekli geçirdiği panik ataklar yüzünden ailesinden gizli bir şekilde psikologlara danışmak ister, fakat tanıştığı psikolog diğerlerinden çok farklıdır.