3 Kardeş, dünyanın farklı şehirlerinde, birbirlerinden kopuk hayatlar yaşarken, Zamanını bekleyen bir Miras, hepsini bir Araya toplayacak..
Sahip olacakları yeni mevki, kimini yıkıp geçerken, kimine Amacını bulduracak..
Aşklar, imkansızlıklar, Ve bo...
Hepinize Merhaba , Yeni kurguda burada olan herkese teşekkür ederim,
Her birinizi seviyorum <3 Umarım bu kurguyu da merakla takip edersiniz.. Yorumlarınızı ve Yıldızlarınızı unutmayınız... Umuyorum ki, sıkça bölüm atacağım ..
::::::::::::❤KEYİFLİ OKUMALAR❤ :::::::::::
__________________________________________
Bazen karanlık insana aydınlıkta asla söyleyemeyeceği sözleri , söyleme cesareti verir. Buda öyle bir gece, ve Tüm hikaye , Ani bir ölümle bitti.. Bitti mi dedim.. her şey Ani iki ölümle başladı..
Ares Katipoğlu ve Nida Katipoğlu, Çocuklarını geride bırakarak, son yolculuklarına çıkalı, yıllar oldu, geride kalan küçük emanetler, merhametli yüreklerde büyüdü..
Ama hangi Merhamet, Anne şefkati ve Baba korumasının yerini Alır ki.. Alamaz, öylede oldu.. Midas , Zeus ve Artemis.. 3 Kardeş, Yıllar içinde kendilerine has karakterlerine bürünürken, yolları bir şekilde ayrıldı , belki de bir yerlerden, Anne ve Babaları tarafından izleniyorlardı..
Oysa onlar çok güçlü bir aşkın, Dünyaya hediye ettiği üç Mucizeydi.. Her biri ne kadar Özel olduğunu bilemeden öylece büyüdü.. Ne kadar Sevildiklerini duyamadan ...
Hayat üzerlerine gidebildiği kadar gitse de , bir yerde duracaktı.. Ya duracak ve boyun eğecek, ya da Şahlanıp her birini ayrı ayrı ezecek..
Bunu ise ,bize sadece Zaman Gösterecek..
Portekiz / Santana
Saat : 04 : 00 (Sabaha Karşı)
M İ D A S K A T İ P O Ğ L U
::::::::::::::::::::::\::::::::::::::::::::
Ormanın içinde ki , Büyük malikane, Yüksek müzikle inlerken, Bu Evin odalarında, sonsuz günahlara Gebe Kalan bir sürü insan oğlu vardı..
Yarınlar yokmuşçasına, birbirlerine karışan bir sürü Erkekli ,kızlı gruplar.
Aralarında bir Adam, Gecenin karanlığında, İçeride durmaksızın yanıp sönen ışıklarda, gezdirdi gözlerini.
Elinde ki Viskiden bir yudum Aldığında, Arkasından sarılan kadının elleri ile, donuk bir bakış bırakıyordu ormana doğru..
Bu hiçliğin ortasında ki ev, Yakınlarda ki boş bir kaç Villaya ev sahipliği yapsa da, etrafta kimseler yoktu..
Kimse ,Böyle bir yerde yaşamak gibi bir eziyete, katlanmak istemiyordu belki de..
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
