KARANLIKTA Kİ KIZ

20

Aras'ın laflarıyla öylece kaldım. Beni sevdiğini biliyordum elbette ama bunu ilk defa yüzüme söylemesi garip hisetirmişti.

Bana sevdiğim kadın demişti ;

'Sevdiğim kadın tüm güzelliğiyle karşımda ve ben onunla saatler önce evlendim ama ona dokunamıyorum yeterli mi sabrımın zorlanması için. '

Aras balkona çıktığında kulaklarımda sadece az önce söylediği laflar vardı.

Aklıma birden anannemle dedem gelmişti.

Aras'ın peşinden bende balkona çıktım. Aras bana ters ters bakıyordu. Üzerime bir şey almadığım için sinirlenmişti ama onun üzerindeki de incecik bir tişörtü.

Hiç bir şey söylemeden yanına oturdum ben oturur oturmaz Aras kalkıp içeri girdi. Beni görmek istemiyordu belki. Belki de bana söylediği için pişmandı bir anlık gafletle söylemişti.

Balkonun kapısı tekrardan açılmıştı. Aras elinde bir battaniye ile gelmişti battaniyeyi omuzlarıma güzelce sardı altan sarkılan yerlerini bacaklarıma sarıp yanıma geçip oturmuştu beni sarıp sarmalamıştı ama kendisi üşüyecekti. Battaniyeyi omuzlarımdan indirip katını açtım. Bir tarafını Aras'ın omuzlarına diğer tarafını kendi omzuma aldım. Aras battaniyenin alta sarkılan tarafıyla bacaklarımı sardı.

İkimizde konuşmuyorduk sadece öylece gökyüzüne bakıyorduk ama hiç rahat değildim. Aras kolunu arkamdan geçirse rahat bir pozisyon alıp oturacaktım hemde kafamı bir yere yaslamam lazım göğsüne yaslayıp gökyüzünü öyle izleyecektim ama onun yapacağı yoktu. Kafamı kolunun altından geçip göğsüne sokuldum. "Böyle daha iyi." Dedip gökyüzünü izlemeye devam ettim herhangi bir cevap beklemiyordum sadece rahatlığımı ifade etmiştim ondan çok kendime.

Uzun süre böyle kaldık. İkimizde ağzımızı açmadık.

Aklıma anannemle ablamın konuşması gelmişti. Ablam evlenmeden bir gün önce. Bir sorun olduğunu ve evlenmek istemediği söylemişti anannem ise ;

"Sen bu oğlanı sevmez misin he güzel kızım? "

" Seviyorum tabi ananne ama utanıyorum yani ilk günden onunla beraber olmaktan bunu oda farkında dün istersen o ilk gece yaşanmaz de-" ablamın cümlesinin bitmesine izin vermemişti anannem.

" Olur mu öyle şey güzel kızım. Günah." Ablam ananneme öylece bakakaldı.

" Nasıl evlenirsen evlen o ilk gece olur."

"Nasıl yani ?"

" Ben dedenle görücü üsülü evlendim hatta dedeni odaya gelince gördüm hiç tanımadım etmedim ama o artık benim kocamdı sen öyle misin sevdiğin adamla evlendin şimdi mutlu olman gerekirken neden böyle yapıyorsun."

" Bilmiyorum ananne sadece korkuyorum galiba. "

" Korkma güzel kızım. Ben dedeni tanımadım ama sonra çok sevdim. Allah karışma gönlü güzel bir adam çıkardı deden zaten beni seviyormuş öyle evlendi benimle ama ben onu zamanla sevdim tanıdım tanıdıkça hayran kaldım. Sen kocanı tanımak için sevmek içinde zamanın fazlasıyla oldu şimdi bırakta olması gerekenler olsun."

Ablamla anannemin konuşmasını neden hatırlamıştım neden halen daha anannem lafları aklıma geliyordu.

Onların hikayesi bizim hikayemize benzemiyordu ki. Ben Aras'ı görmüştüm çok tanımasam da biliyordum. Beni seviyordu ama bizim hikayemiz çok farklıydı.