Dark Evil - Karanlık Şeytan

Dark evil 2. bölüm

Açtığımda hiç birşey yoktu. Bomboş koridor. Fakat.. bir dakika. Bu koridor. Bizim koridor değil ki?! Koridorda yavaşça ilerledim ama ters dönen birşeyler vardı. Sanki, sanki birileri beni izliyor. Hissediyorum ama göremiyorum. Gözlerimden bir kaç damla yaş geldi. Ağlıyordum. Dönüş yolum yok, bomboş kapkaranlık ve upuzun bir koridordayım gözüm görmüyordu. Nefes alış verişimi duyuyordum. İyice ilerledim, çığlık, gülme, ağlama sesleri karışarak ortaya kaus çıkartmıştı adeta. Gittikçe sesler yükseliyor ve 10-20 kişinin nefes alış verişini duyuyordum. Birileri vardı, evet vardı. İşte onlar yine geldiler, git gide büyüyordu korkum, kalbimin atışı hızlandı. O nefesleri boynumda hissettiğimde ürperdim. Elim ayağım tutmuyordu. Üşüyordum. Koridorda ilerledikçe sesler artıyor daha da soğuk oluyordu. Dayanamıyorum. Ölmek istiyorum. Gözlerimi kapatıp yavaş ve sessizce ağlamaya başladım. Birileri beni izliyordu ve konuşuyorlardı. O kadar çok hızlı konuşuyorlardı ki aralarından bazı kelimeleri anlıyordum. " öl " " yakaza " "musallat " diyorlardı. İşte o an dediklerinin bi anlamını çıkaramadım. Kafam karmakarışıktı. Ayakkabı sesi geliyordu. Bana yaklaşmıştı, korkuyordum. Aklımda binlerce tür soru işareti vardı. Hareketsiz kaldım. Yürümedim, aniden hızlıca rüzgar gibi birşey önümden geçti. Tüylerim diken diken oldu, titriyordum. Bitsin artık diyordum, dayanamaz hale geldim. Gözlerimi kapattım, yere diz kapaklarımın üstüne eğildim. Ellerimi sıktım. Ağlamam şiddetlendi hıçkırarak ağlıyordum. Gözlerimi açtığımda herşey eski hale döndü. Ama hala sesler gitmemişti. Odama gelmiştim aniden. Hissizleştim, dışarı çıkıp bi sigara yaktım. O çıkan dumanlar gibi içimdeki tüm korkular çıksın, bitsin istiyordum. Ama hayat, hayatın oyunlarına katlanmam gerekiyordu.