Chapter 36

11 1 0
                                    

Shantal:  nandito ka lang pala, bakit hindi ka nagpupunta sa bahay mo? at bakit ganito dito, ang kalat kalat?

Adrian: wala. busy ako.

Shantal: busy? e wala ka ngang ginagawa dito sa condo mo oh kundi uminom, hindi mo pa sinasagot ang tawag ko.

Adrian: nakatago ang cellphone ko.

Shantal: galit ka pa rin ba sakin?

Adrian: hindi.

Shantal: sorry na Adrian...hindi ko naman ginustong maglihim sayo e.

Adrian: pero ginawa mo pa rin.

Shantal: gusto ko kasi muna sanang samin na muna ni Calem ang tungkol samin.

Adrian: ganon ba? kaya ba nung araw na yun rin na sinabi ko sayo na mahal kita, araw din na aminin nyo samin na kayo ng dalawa ha?. talagang pareho pa ng araw?

Shantal: Adrian wala naman akong magagawa nun dahil nabigla din ako nung sabihin yun ni Calem, hindi ko naman alam na narinig ka nya nung mga oras na sinasabi mo sakin na mahal mo ko.

Adrian: ah kaya pala...at yun ang ganti nya sakin.......oo nga naman, maiisip nya nun na masasaktan ako at mawawalan ng pag-asa kung sakaling sasabihin nya na..

Shantal: NAbigla din sya, hindi nya yun sinasadya..

Adrian: stop defending him Shantal...alam mo ba kung gaano ako nasasaktan ngayon ha...ang hirap isipin na ang babaeng dahilan ng pagpunta ko dito, at dahilan para igive up ko lahat ng pangarap ko ay sya pa ang dahilan ngayon kung bakit ako nasasaktan....ginive up ko ang pagpunta ko sa Amerika, ang magandang offer sakin dun para lang makasama ka...kahit naging malayo tayo sa isa't isa, never kong pinaramdam sayo na nakalimutan kita...na nawala ka sa puso't isip ko....kaya bakit ginagawa mo sakin to ngayon, bakit mo ko sinasaktan......

" bumigat ang pakiramdam ko sa mga narinig ko...napaiyak na lang ako...

niyakap ko sya sa pag-iisip na kahit konti mapapagaan ko ang

sakit na dinulot ko sa kanya...sya ang matalik kong kaibigan, ang lagi kong

kakampi sa lahat ng bagay, ang lalaking kahit kelan hindi ako nakuhang

saktan pero sinuklian ko pa sya ngayon ng sama ng loob, ng sakit na

alam kong unti unting sumisira sa kanya.."

Shantal: sorry.....sorry.... (crying)

" niyakap nya ko ng mahigpit, ramdam ko ang bigat sa loob nya....

hindi ko alam ang sasabihin kaya natahimik na lang ako....

napuno ng katahimikan ang buong condo nya..matagal kaming magkayakap,

dun man lang mramdaman nyang ako pa rin ang bestfriend nyang

si Shantal na hindi sya iiwan kahit anong mangyari..nung naramdaman

kong bumibitaw na sya sa pagkakayakap....wala pa rin

akong imik...hanggang sa...................................."

(kisssssssss)

"hinalikan nya ko...ewan ko ba kung bakit hindi ako umiwas o umalis man

lang sa sitwasyon nayun...siguro dahil sa may nararamdaman din ako

para sa kanya...si Calem ang lalaking minamahal ko ng sobra sobra...

natapos ang halik na yun..."

Adrian: Shantal i love you!

Shantal: mahal kita pero mas mahal ko sya...at sya na ang buhay ko ngayon....i'm so sorry!!!

" umalis ako...hindi ko alam kung san ako pupunta..pinagtitinginan

na ko ng mga tao sa elevator dahil sa iyak ako ng iyak...dumaretso na

ko sa parking lot at umalis...malayo layo na ang narating ko, hindi ko alam

kung saan...derederetso pa rin ako sa pagmamaneho..

hanggang sa nakita ko ang isang magandang lugar...may magandang

hardin at sariwa ang hangin...sa palagay ko nasa probinsya na ko,..

nagtanong tanong ako sa babaeng nagtitinda ng bulaklak at nalaman

kong nasa Sta. Maria na pala ako..naghanap ako ng matutuluyan dahil na

pag-isip isip kong dito na ko magpapalipas ng gabi..tinawagan ko  na lang

si mama pero hindi ko sinabi kung nasaan ako...kinabukasan na ko

nakauwi wala akong imik pagdating sa bahay...hanggang sa dumating

si Calem...hindi ko na sinabi sa kanya ang nangyari at ang pagtulog

ko sa ibang lugar...pinakita ko sa kanya na okay lang ako, ayoko naman

kasing mag-alala pa sya..."

Calem: hon labas naman tayo.

Shantal: sige hon, tara sa labas ng bahay :))

Calem: e e naman. Pilosopo. What i mean is date tayo.

Shantal: haha bakit ang sungit mo ha?

Calem: e bakit ang pilosopo mo?

Shantal: sus pikon agad e. :) tara na nga :)

Calem: ayoko na..nagbago na ang isip ko.

Shantal: ang arte. Si Adrian na nga lang ang yayayain ko, gusto kong magfoodtrip e.

Calem: sabi ng halika na, ang bagal bagal mo jan. :))

Shantal: haha yun lang pala ang katapat e.

" nagfoodtrip kami, kung san san kami kumain...hapon na kami

nagkita kaya sa dami dami naming pinuntahan ginabi na kami masyado....

pero atleast nalibang ako at dahil kasama ko si Calem, nakalimutan ko

pansamantala ang problema..."

I Prayed for Countless DaysTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon