Sana İhtiyacım Var

1

Sana İhtiyacım Var -1-

Hayal edin; 8-9 yaşlarında bir kız çocuğu annesiyle oyuncak mağzasının önünden geçerken bir bebek görüyor. Annesine gösterince kadın alamayacağını söylüyor ve kız yüzündeki o üzgün ifade ile yürümeye devam ediyor. Sonra bir ara annesi eğilim "Unutma kızım, bir gün tam umudunu yitirdiğin an bakarsın çok istediğin şey elinde olur" dedi. Evet bunu diyen benim annem ama ben bunu ozamam anlamamıştım. Şimdi anlıyorum.

O günden sonra hayatım cehennemden farksız desem yalan olmaz. Yeni yayılmaya başlayan bir kanser türüne yakalanmıştım ve o 8 yaşındaki çocuktan eser kalmamıştı. Çok değiştim. Saçlarım yoktu artık, o belime kadar uzanan saçlarım yavaş yavaş dökülmüştü. Onlar elime geldikçe ben bu hastalığın nekadar ciddi olduğunu anlıyordum. Canım yanıyordu. Artık hayatımın bir parçası olan bu hastane odasından dışardaki çocuk seslerini duyuyordum. Kimi zaman onları dinleyip gülüyordum, kimi zamanda onları dinleyip ağlıyordum durumuma. Ama annem için yaşamak istiyordum çünkü biliyorum eğer bana birşey olursa o çok üzülür. Ben 18 yaşıma giriyorum bugün yani reşit oluyorum. Bir yandan mutlu bir yandan mutsuzum. Bu yaşıma kadar ben hayat nedir bilemedim. Hayattaysam, nefes alıyorsam bu her tarafımı delik deşik eden iğneler sayesindedir. 3 kez ilik nakli olmama rağmen iyileşme olmadı aksine durumum kötüye gitti. Ben hissediyorum fazla zamanım kalmadı ve bu yüzden kimseyi umursamak istemiyorum. Hayatımı yaşamak, âşık olmak, arkadaş edinmek, gezmek istiyorum. Ben ben olmak istiyorum bir ruh değil..