[លង់ស្នេហ៍កំលោះឆ្នើម]

អញ្ជើញទៅរកសង្សារបស់លោកវិញចោះ

ភាគ18

<លែងទៅលែង អឹស *ផ្លាច់*>ជីមីន មួយកំភ្លៀងរបស់រាងតូចធ្វើឱ្យរាងក្រាសឌួលទៅលើឥត

<បើលោកមិនឈប់ពីពេលនេះតទៅយើងមិនបាច់ជួយគ្នាទៀតទេ>ជីមីន និយាយហើយក៏បែរខ្នងចេញរៀបនឹងឈានជើងដើរចេញទៅហើយតែត្រូវរាងក្រាសចាប់កជើងជាប់ហើយប្តួលរាងតូចទៅលើឥតហើយក៏ទៅទ្រពីលើរាងតូច

<អាស៎!!!ហឹកហឺ...>ជីមីន ស្រែកផងយំផងព្រោះគេទុបទុលនឹងកម្លាំងរាងក្រាសមិនរួច

រាងក្រាសយកដៃបន្ធូរក្រវ៉ាត់ករបស់ខ្លួនហើយក៏ចាប់ផ្តើមវាយលុកកញ្ចឹងករបស់រាងតូច ។

រាងតូចព្យាយាមរើបំរាសតែទួសបីជាខំយ៉ាងណាក៏នៅតែមិនឈ្នះរាងក្រាស រាងតូចបានត្រឹមតែក្តាប់កអាវរបស់ខ្លួនកុំឱ្យរាងក្រាសដោះអាវរបស់គេ។

រាងតូចនៅតែព្យាយាមរើខ្លួនចេញពីរាងក្រាសបានសម្រេចតែត្រូវរាងក្រាសក្រសោបចង្កះជាក់ហើយលើកគេបោះទៅលើសាឡុងក្បែរនោះហើយព្យាយាមបឺតជុនជួកកញ្ចឹងករាងតូចម្តងទៀត

<ហឹកហឺ...លោកកើតអី??>ជីមីន និយាយទាំងទឹកភ្នែក

<លោកធ្វើបែបនេះដាក់ខ្ញុំមិនបានទេ>ជីមីន ក្រោយពីឮរាងតូចនិយាយរាងក្រាសក៏ងើបពីកញ្ចឹងករបស់រាងតូចហើយសម្លឹងមុខរាងតូចរួចហើយក៏....

ផ្លាច់* ផ្លាច់*

រាងក្រាសងើបចេញរាងតូចហើយក៏លើកដៃទះមុខខ្លួនឯង នឹងយកទឹកដែលនៅលើតុកក្បែរសាឡុនោះមកចាក់លើមុខរបស់ខ្លួនឯង

<លោក!!!>ជីមីន

<យើងត្រូវថ្នាំ>យ៉ុងហ្គី និយាយទាំងដក់ដង្ហើមមិនដល់គ្នា

ត្រូវហើយរាងក្រាសពិតជាត្រូវថ្នាំពិតមែនហើយថ្នាំនោះគឺនៅក្នុងកែវកាហ្វេដែរលីឡេកឆុងហើយស៊ូប៊ីនជាអ្នកយកមកឱ្យគេផឹក ដែរគេធ្វើនេះព្រោះតែគេគ្មានស្មារតីនៅក្នុងខ្លួន

<ត្រូវថ្នាំ??>ជីមីន

<ឆាប់ចេញពីទីនេះទៅ ឱ្យឆាប់ឡើង អាស៎អឹម*>យ៉ុងហ្គី ស្រែកដេញរាងតូចចេញពីទីនោះ

<តែលោក...>ជីមីន

<ឆាប់ឡើងទៅឬមួយក៏ឯងចង់ឱ្យអង្ករក្លាយទៅជាបាយ>យ៉ុងហ្គី