KARANLIKTA Kİ KIZ

21

" Baba" diye gözlerimi açtım. Babamı görmüştüm rüyamda çok garipti her şey. Yatakta tek başıma yatıyordum Aras neredeydi?

Babam, Aras'la olan evliliğim hakkında konuştu benimle.

Geleceğimizin çok güzel olacağını zamanla ona aşık olacağımı söyledi.

Benim güzel kızımı gelinlikler içindeyken yanında değildim ama hep uzaktan izledim seni güzel kızım dedi bana. Çok güzel olduğumu söyledi. Gitmeden önce asla Aras'tan vazgeçme dedi.

O senin yanındayken gözüm arkada kalmaz diyip uzaklaştı benden.

Peşinden koştum ama ulaşamadım. Neden bu kadar kısa bir süre gelip gitti ki. Yataktan kalkarken ayağımı komidine vurdum bunu yapmak büyük bir başarıydı. Sinirle komidinin üzerindeki bardağı alıp duvara vurdum.

" Senden de nefret ediyorum. Nalet olası şey. " Diye bağırdım tüm hırsımla.

Olduğum yere çöküp ağlamaya başladım.

" Yenge ne oluyor içeride iyi misin ? Yenge aç kapıyı. " Salih ve Vural'ın sesini duymakta beni sinir etmişti. Her şeyde böyle kapıda olup kapıyı mı yumruklayacaklardı. Olduğum yerden kalkıp kapıya ilerlerken bir şeye bastım ayağım çok acıdı. Neden ayakkabılarımı giymedim ki ah.

" Yeter ya yeter bıktım artık."

" Yenge iyi misin?"

" Değilim bağırıp durmayın defolun gidin ya." Diye hırsla bağırdım.

Kapıyı açıp. " Ne var ya ne ? "

" Yenge biz kötü bir şey oldu sandık."

" Evet oldu. Hayatım mahvoldu oldu mu ?"

" Yenge biz abimi çağıralım."

" Çağırma hem o abiniz sabahın köründe nereye gitti?"

" Aşağıya Emre abi ve Kenan abi ile iş konuşuyorlar."

" Ne işi Vural ne işi. Adam öldürmek mafyalık ne ara iş oldu."

" Yenge bağırma istersen."

" Bağırırsam ne olur Vural. Siz halledersiniz belinizdeki silahı gösterip her şeyi çözersiniz." Kapıyı yüzlerine kapatım kapının arkasına çöktüm neden tüm sinirimi Vural'dan çıkarmıştım ki onun suçu neydi.

" Abi aradım ulaşamadım ben bir aşağıya inip haber vereyim sen burada kal."

" Tamam."

Odaya girip üzerime kabanımı alıp çıktım. Dün kıyafetlerimle uyuduğum için üzerimi değiştirmedim hem Vural'a yetişmem lazımdı onun hiç bir suçu yoktu.

" Yenge."

" Neredeler?"

" Lobideler yenge." Gelen asansöre bindim. Salih'te benimle beraber bindi. Asansör çok yavaştı ya da bana öyle geliyordu.

Sonunda geldiğimizde asansörden inip Aras'lara bakındım. Onları gördüğümde Vural yanlarındaydı hemen yanlarına gittim.

" Esin."

" Ne oldu? Neden bu halde indin aşağıya. " Saçım başım darma dağınıktı ama umrumda olmadı.

Vural'a dönüp, " Özür dilerim." Dedim.

" Estağfurullah yenge."

" Bir an sana patladım sadece. Öyle söylememem gerekiyordu."

" Ne oluyor?" Diye araya Aras girdi ona patlasam çok iyi olur şimdi ama hiç halim yoktu.