Okullar yeni açılmıştı. Yeni dönem yeni başlangıç diye düşünerek yola çıktı Hinata. Okula vardığında bisikletini hemen yerleştirip en yakın dostu Kageyama’nın yanına uçtu. Kageyama ile bu sene aynı sınıfa düşmüştü.Sırasında usulca sütünü içen Kageyama’nın yanına gidip bu sene gelecek olan birinci sınıflar konusunda ne kadar heyecanlı olduğunu anlattı hızlı bir şekilde Hinata. Kageyama-her ne kadar kabul etmek istemese de-Hinata’nın bu heyecanlı hallerini özlemişti. Hinata’yla tanışalı henüz bir yıla yakın olmuştu buna rağmen Hinata’ya karşı içinde bir yerlerde kabul etmediği bir sempati besliyordu.O sırada zil çaldı.Senenin ilk zili diye düşündü Kageyama. Zaman ne kadar da çabuk geçiyordu. Üçüncü sınıflar mezun olmuştu ve kendisi şu an ikinci sınıftaydı. Bu ona da artık “senpai” denileceği anlamına geliyordu. Kageyama’nın düşüncelerini sınıfa giren öğretmen bozdu.
Okulun ilk günü bitmişti. Karasuno Voleybol Erkek Takımı’nın tüm üyeleri spor salonunda yeni gelen birinci sınıfları bekliyordu. Herkeste bir heyecan vardı. Tüm birinci sınıflar geldikten sonra Koç Ukai ve Takeda Hoca onlara kısa bir hoş geldin konuşması yaptı. Ondan sonra ise takımın kuralları, maç tarihleri vs konuşuldu ve birinci sınıfların potansiyellerine bakıldı. Hepsi çok iyi duruyorlardı. Ana kadro ise önümüzdeki iki ay içinde oluşturulacaktı. O gün normalden erken dağıldılar fakat yarından itibaren sıkı bir şekilde çalışmaya başlayacaklardı. Hinata ve Kageyama her ne kadar biraz daha kalıp çalışmak isteseler de Koç Ukai bugün eve gidip güzelce dinlenmelerini söyledi. Çocuklar mecburen buna uydular.
Kageyama eve geldiğinde yemeğini yedi ve odasına çekildi. İlk günden ödev vermişlerdi bu yüzden mecburen ödevini yaptı. Bu sene notlarıyla alakalı sıkıntı yaşayıp-kendi tabirince-asık suratlı Tsukishima’dan yardım almak zorunda kalmak istemiyordu. Ödevini bitirdikten sonra direkt olarak uyudu. Hinata’da da durum benzerdi.
