De wekker maakt me veel te vroeg wakker, om half 7. Hoe verwachten mensen dat ik op de eerste schooldag al een half uur eerder op school kan zijn, en er dan ook nog goed uitzie? En wie heeft ook bedacht om de schoolfoto dan te maken, ik zie er nog dood uit van het verbranden in de zon. Ik ga echt klachten indienen!
Ik neem snel een douche en doe mijn make-up, wanneer ik mijn leuke groengele jurkje aan wil doen hoor ik Sam, mijn broer van beneden roepen dat ik moet opschieten als ik niet met de bus naar school wil gaan. Sam is 19, dit is zijn laatste jaar op mijn school. Hij is de captain van het basketbal team en hij lijkt enorm op mij, licht bruin haar met bruine ogen.
Ik check nog even in de grote spiegel naast mijn bed of ik er goed uitzie en ren naar beneden. Ik pak snel een banaan en mijn schooltas die ik gister heb ingepakt en haast naar de auto waar Sam ongeduldig aan het wachten is.
"Morgen ga ik je wakker maken, dit duurt te lang." zeurt hij.
Met een lach geef ik zijn arm een duwtje en zeg: "Ga maar snel rijden dan, ik wil niet te laat komen."
~
Als we op de schoolparkeerplaats zijn ren ik de auto uit richting mijn beste vriendin, Ava. In de vakantie heeft ze haar haar geknipt, eerst had ze lang zwart haar en nu een schattig bobje. Ava en ik zijn al vrienden sinds dat we 13 zijn, in de brugklas kwamen we bij elkaar in de klas en ik ging naast haar zitten, we zijn onafscheidelijk sinds dat moment. We lopen arm in arm naar binnen en gaan gelijk naar ons lokaal. We hebben onze mentoren gebeden of we bij elkaar mochten en na een week mocht het eindelijk. Dit jaar hebben we MR. Wessen als mentor en wiskunde docent. Vorig jaar hadden wij hem ook als docent, dus we begroeten hem met een lach.
We gaan gelijk achterin de hoek zitten en we wachten op onze klasgenoten. Stuk voor stuk komen ze binnen, meer de helft kennen we niet. Na dat de bel gaat zie ik onze leerling-hulp de klas binnen lopen, ik herken hem gelijk. Het is Carter, hij is lang en heeft zwart haar met blauwe ogen. Hij draagt een donkere spijkerbroek en een groen T-shirt. We maken oogcontact en hij komt voor Ava en mij zitten.
"Hey, hoe gaat het. Ik heb je lang niet gezien Jules" zegt Carter met een lach.
"Hey inderdaad, het gaat goed. Hoe gaat het met Kate?" antwoord ik hem. Kate is het zusje van Carter en Ik was vroeger hele goede vrienden met haar. Toen we naar de middelbare school gingen, hadden we weinig tijd om elkaar nog te zien. Op dit moment hebben we elkaar al meer dan 2 jaar niet gezien.
"Goed hoor, we missen je thuis allemaal. Je zou dit weekend moeten komen naar ons feestje. Oh sorry, ik ben Carter een goede vriend van Sam en Jules, wie ben jij?" zegt hij beleeft tegen Ava en mij.
"Ja leuk we komen zeker, ik ben Ava." Ava stelt zich voor en we blijven de rest van de tijd kletsen tot de docent begint met zichzelf voorstellen. Als hij klaar is gaat Carter naar de voorkant van de klas en ook hij stelt zichzelf voor.
"Hij is echt schattig." zegt Ava net iets te hard in de klas. Ik denk dat iedereen het heeft gehoord want Carter kijkt me lachend aan en knipoogt naar me ongemerkt. Ik voel me misselijk vanbinnen. Carter ken ik al mijn hele leven omdat onze ouders ook goede vrienden waren en Sam en Carter zijn in dezelfde maand geboren en zijn sinds ze elkaar kennen zijn ze als broers. daarom zie ik Carter ook als een grote broer.
YOU ARE READING
it just happend
Romancedit is een nederlands verhaal over Julia, ze is 16 jaar en heeft net haar grote 'glow-up' gehad. ineens krijgt ze ongevraagde aandacht op school. gelukkig heeft ze een grote broer, Sam en zijn vrienden. tijdens een feestje was ze aan het praten met...