Pulang Panyo

Chapter 32

Warning: R-18

Birthday Cake

"Love, don't say that! What happened? Anong sinabi ni Doc?" He asked me worriedly then he cupped my face.

"May PCOS ako, Leo. Mahihirapan daw tayong makabuo ng baby dahil doon." Sagot ko habang pinapalis ang aking luha.

"But there's still a possibility, right? Let's not lose hope, Nadia." His soft voice rolled over and then he kissed my lips.

Umiling lamang ako. "Paano kung wala talaga, Leo?" Tanong kong muli.

"Meron o wala, you're enough to me, Nadia. Always remember that." He said sharply but I still can't still fathom if I am really enough. Paano kung sinasabi lamang niya iyon para pagaanin ang loob ko? I know he wants to have a baby. Ramdam ko iyon. Paano kung humanap siya ng iba na pwede syang bigyan ng anak?

Lalong bumuhos ang luha ko sa eksenang pumasok sa aking isip. I ran a hand over my face and started crying again. Leo just hugged me tight, caressed my back and kissed my hair. "I love you, Nadia. Hindi magbabago iyon."

Sa nakalipas na isang buwan ay sinunod ko ang diet meal plan at ininom ko ang mga supplements na binigay ni Doc para maging balance ang hormones ko at makapag-ovulate. Wala naman akong nararamdaman pang kakaiba sa aking katawan bukod sa bahagyang pagtaas ng aking timbang at ang pasulpot-sulpot na pimples sa aking mukha. Kaya naman medyo naba-bother ako sa aking itsura dahil sa pimple na nasa tungki ng ilong ko. Twenty-sixth birthday pa naman ni Leo ngayon at balak naming lumabas mamaya.

Kinuha ko ang mocha cake sa mesa na nasa gilid ng kama at saka ko sinindihan ang cake candle. Bi-nake ko iyon kahapon habang nasa site si Leo. Nang may apoy na ang kandila ay maingat ko iyong hinawakan gamit ang aking magkabilang kamay. Dahan-dahan akong sumampa sa tiyan ni Leo na ngayon ay kasalukuyang mahimbing na natutulog dahil alas-dose pa lamang ng madaling araw.

Hinalikan ko ang labi niya para gisingin siya. Umungol lamang siya habang ang mga mata ay nanatiling nakapikit. I kissed him again and bit his bottom lip to wake him up. He groaned, so I slid my tongue inside his mouth. Hawak ko pa rin ang cake at nasa tagiliran ko iyon. Maya-maya pa ay nakita ko na ang pagdilat ng namumungay na mga mata ni Leo. "Happy birthday, love!" Masayang bati ko sa kanya at saka inilapit sa kanya ang cake na hawak ko.

Mukhang tulog pa ang diwa niya dahil hindi siya nakapagsalita kaagad. Dinilaan lamang niya ang kanyang labi na hinalikan ko kanina. Kaya naman marahan kong sinampal ang pisngi niya. "Love, blow your candle." Utos ko at napangiti ako ng hipan niya iyon.

"Thank you, love." Namamaos na sagot niya. Damn his morning voice. So hot! Ang gwapo.

"Come closer, I want to eat my birthday cake." Kaya naman mas inilapit ko pa sa kanya ang mocha cake na hawak ko.

"Ayaw ko nyan." Bahagyang kumirot ang puso ko sa sinabi nya. Pinaghirapan ko iyon kahapon tapos hindi naman pala niya magugustuhan.

Kaya naman nilayo ko ang cake sa kanya, "Sorry." Agap ko. Tatayo na dapat ako mula sa pagkakaupo sa kanyang matigas na tiyan nang hinawakan niya ang magkabilang hita ko.

"No, baby come here. Sit on my face and let my tongue say sorry." When I did not move, he grabbed my butt and pulled me closer to him. Nagulat ako ng inupo niya ako sa mukha niya.

Kaya naman umangat ako ng bahagya. "Baka hindi ka makahinga." Puna ko.

"Then, so be it." He uttered in a sexy baritone voice, I let out a chuckle because of his remarks. But then a moan escaped on my throat as he dragged his mouth directly on my folds.

I let out a soft groan as I felt his hot tongue, slowly licked my anticipated sheath. "Oh fuck, Leo." I muttered then slowly grind my hips against his face.