—გარეთ საშინლად თოვს, მე კი უნივერსიტეტში მაგვიანდება. მივრბივარ, ფეხები სულ გამისველდა. სიტუაციას კი ის აუარესებდა რომ დღეს დიდი ტესტები გვქონდა. ისე დროა გაგეცნოთ არა?! მე მინ აგატა ვარ ხო ახლა კიდე დავუბრუნდეთ ისტორიას. შევვარდი კლასში და დავინახე ყველაზე სიმპატიური მასწავლებელი, ჩემი დაქალი კი უკნიდან ჩუმად იცინოდა.
(სიტუაცია)
Suga: -გამარჯობა?! -გაკვირვებული სახით მიყურებდა Agata: -ამმ.. გამარჯობა, მე ანიტა ვარ და ხო ბოდიში დაგვიანებისთვის(🫣😳)- წამიერად მივაშტერდი Suga: კარგი არაუშავს, ამმ.. სახეზე რამე მაქვს?! Agata: ააამ..😳არა უბრალოდ ლამაზი სათვალეები გავთ—ამ მომენტში მინდოდა რომ მიწა გამსკდარიყო ფეხებქვეშ Suga: მადლობა☺️-მისი ლამაზი თვალებით გამიღიმა და კინაღამ გული წამივიდა
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
ტესტი ადვილი იყო მაგრამ, მის ხელში კონცენტრირებას ვერ ვახდენდი ტესტზე მალევე დასრულდა გაკვეთილი და წავედი სახლში ენჯისთან ერთად (დაქალი). მთელი გზა იმაზე მელაპარაკებოდა თუ როგორ სასაცილოდ შევვარდი და მასწავლებლის ნახვისთანავე როგორ გავწითლდი.მთელი გზა ახალ მასწავლებელზე ვფიქრობდი.
სახლში მალევე მივედი. დაღლილი ვიყავი და მალევე ჩამეძინა.
(მეორე დღე) დილით გავიღვიძე. საათს შევხედე და სასწრაფონ წამოვხტი საწოლიდან.
—ოოუ კიდევ ეს არაა, კიდევ ვეღარ დავაგვიანებ იმ ახალ მასწავლებელთან,
წამოვხტი და სასწრაფონ ჩავიცვი ცოტა ოდენი მაკიაჟი გავიკეთე, და სასწრაფოდ გავვარდი,
ლიფტტში შევედი და დავაწექი პირველ სართულს. იცებ ლიფტი გაჩერდა და შუქი ჩაქრა(😱😰😨)
*ვფიქრობ* ოღონდ ეს არა ოღონდ ეს არაა😢😱 მე ხომ კლაუსტოფობია მაქვს. ბავშვობიდანვე მქონდა ლიფტების და პატარა ადგილების შიში.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
ცოტახანში კი მეზობლები გამოჩნდნენ და მალევე გამოვედი და ვფიქრობდი:
-აუ კიდევ ესღა მინდოდა-ვფიქრობდი გულში და გზა-გზაში ვიწყევლებოდი. ცოტახნის შემდეგ:
*******
გარეთ საშინელი ამინდია და ბინდავს, მეკი ისევ მაგვიანდება და გავრბივარ ქოლგით ხელში.⛈🌧
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
ყურსასმენები მეკეთა,ზებრაზე გადავდიოდი. ძალიან ვჩქარობდი და ისევ იმ მასწავლებელზე ვფიქრობდი რომლის სახელი ჯერ კიდევ არ ვიცოდი და უკვე მის ფიქრებში ვიყავი გართული მთელი კვირა.
ზებრაზე გადასვლისას უცებ თეთრი მანქანა, თეთრ ფანრებიანი საშინელი სიჩქარით მოდიოდა. უცებ ვერ გავაანალიზე და ვერ მოვასწარი რომ იქეთ გავწეულოყავი... უცებ ყველაფერმა თვალწინ ჩამიარა... ყველაფერი გაშავდა... და მხოლოდ ნაზი და ნაცნობი ხმა მესმოდა:
-ოო ღმერთო ჩემო არა არა არა, ღმერთო გთხოვ არაფერი მოუვიდეს...
