Bölüm-21

63 10 3
                                    

Başak'ın ağzından:
Uyanmadı. 3 gün oldu ama uyanmadı. Aras desen 3 gündür uyumadı. Hiç birimizin gözüne uyku girmezken bir de çakma aileyle uğraşıyoruz. Kız içeride yaşam savaşı veriyo bunlar durmadan olay çıkarıyolar. Bıktım her gün aynı şeyden.
"Uyan be kızım. Uyan da hayallerimizi gerçekleştirelim. Daha bir sürü yaşanacak şey var uyan. Nolur uyan. Senden başka kimsem kalmadı. Sen de gidersen yapamam. En yakınlarımı kaybediyorum. Ben sensiz yapamam. Nolur geri dön artık nolur."

Emir'in ağzından:
"Hadi be güzellik uyan. Uyan da tartışalım yine şakalaşalım. Ben, Aras'la sana imalarda bulunayım. Espiri yapayım. Ya ben yeğen istiyorum. Daha düğün yapıp göbek atıcaz. Halay başı olcam ben. Uyan hadi ve güzelim. Uyan da neşemiz yerine gelsin. Uyan da evimiz şenlensin."

Aras'ın ağzından:
Doktorun yanına gidip odaya girip giremeyeceğimi sordum.
Ona ihtiyacım vardı. Onsuz yapamazdım. Kokusuna, gülüşüne,hareketlerine... Onu görmem lazım. Doktorun sesiyle kendime geldim.
"Tabiki girebilirsiniz Aras bey hemşire hanım size kıyafetlerinizi versin buyrun." 3 gündür sevinebileceğim bir olay oldu. Hemşireyi hızla takip edip Irmak'ın yanına gittim. Yanına oturdum ve elini tuttum. Konuşmak istedim ama cesarer edemedim. Daha doğrusu ne söyleyeceğimi bilemedim. Sadece hissettim ellerini. Sadede dokundum ona. Sonra boğazımdaki düğümler açıldı ve konuşmaya başladım.
"Meleğim. Sen sevmezsin buraları. Sevmezsin hastane kokusunu.
Uyan hadi sevgilim. Beni, bizi bırakamazsın ki sen.
Daha evlenip çocuk yapıcaz seninle. Torunlarımız olucak. Tatillere gidicez. Ufak tefek kavgalarımız olucak. Ben her sabah yanına gelip öperek uyandırıcam seni. Uyan bebeğim. Uyanmalısın. Daha bir sürü hayalimiz var gerçekleşecek. Uyan artık. Uyan.."
Hemşire gelip artık çıkmam gerektiğini söyleyince meleğimi öpüp dışarıya çıktım. İnanıyordum açacaktı gözlerini.

~~~~~~~Irmak~~~~~~~~
Annem ve babamı görmüştüm orada. Beni yanlarına çağırıyorlardı. Gitmeli miydim? Sevdiklerime kavuşmalı mıydım? Çok özlemiştim onları. Yanlarına gitsem özlemimi giderir miydim? Ya Aras,Başak,Emir. Onları bırakabilir miydim? Daha çözmem gereken çok şey varken yaşamayı bırakabilir miydim? Yapamam. Daha gerçek ailemin kim olduğunu öğrenmeden yaşamı bırakamam. Bana sundukları, gerçek olduğunu söyledikleri, şeyleri kanıtlamadan, hesap sormadan gidemem. Sevdiğimi, kardeşim dediğimi, en yakınımı bırakıp gidemem. Şimdi açmalıyım gözlerimi. Tutunmalıyım hayata...

Başak'ın ağzından:
Aras Irmak'ın yanından geldikten sonra hava almak için hastanenin bahçesine çıktık. Aras'ın iyi bir uykuya ihtiyacı vardı. Ama Irmak uyanmadan kimsenin rahatlıkla uyuyabileceği meçhul. Emir elinde kahvelerle geldiğinde Aras hemen bir bardak aldı.

"Abi Irmak için birşey söylediler mi?"
"Hiç bir şey belli değilmiş Emir bilmiyorum kardeşim"
"Irmak çok güçlü bir kız uyanacak kardeşim"
"Tek temennim o "

"Vaayy benim kızım içerde ölüm savaşı versin siz burda keyif kahvesi için "

"Allah aşkına tutmayın beni yolayım şu kadını sanane sananeee!! Çokta umrunda ya gösteriş olsun lan bi git"
"Asyam uyandığında ilk işim sizden uzak tutmak olucak terbiyesiz"
"Bana bak kadın yemin ederim zıplattığın sinirlerimi üstünde harcarım senin Emir tutma bırak ya bırak"
"Başak sakin ol ya bi dur ne kuvvet var sende be kızım iki kişi tutamıyoruz."
"Ya Aras Emir bırakın beni benzeteyim şu kadını bi bıraaaakk"

"Aras bey Irmak hanım gözlerini açtı"
"Sen Irmak'a dua et "
Oh be sonunda Irmak be sonunda bee.
"Hop hop siz nereye"
"Kızı-"
"Kızım demeyin asla dedirtmem şimdi burda kalsanız iyi olur Irmak yakınlarıyla kalsa daha iyi olur"
"Emir bırak nolur bırak artık şunları koş Irmak bizi bekliyo"
"Tamam geldim"

Doktorun yanına geldiğimizde hemşireler Irmak'la ilgileniyorlardı.
Aras doktorla konuşuyordu. Biz de camdan Irmak'a bakıyorduk. Aras yanımıza gelip
"Şimdi odaya alıcaklarmış ondan sonra görebilirmişiz."
"Güzellik uyandı."
"Uyandı sonunda ne kadar rahatladım bilemezsiniz"
"Emin ol biz de" dedik Emir'le aynı anda.
"Hadi kalıcağı odanın oraya gidelim"
~~~~~~~~~Irmak~~~~~~~~
Başım çatlıyodu. Noldu diye düşünmeye çalıştıkça beynim acıyodu. Beni başka bir odaya almak için sedyeye koydular. Yolda Başak'ı görmek sevindirdi İstemsizce gülümsedim.
Odaya gelip yatağa yatırdıktan sonra serum takıp gittiler.
"Meleğim"
"....."
"Hayatım konuşsana"
"....."
"Irmak canım neyin var"

"Başak bunlar kim"

"Ne demek bunlar kim Irmak"

"Bas baya kim bunlar"

"Irmak bebeğim hatırlamadın mı benim Aras"

"Elini çeker misin lütfen"

"Ya yenge hadi bu şaşkoluzu hatırlamadın beni de mi unuttun ayıp ya"

"Başak neler oluyo burda kim bunlar beni nereden tanıyolar"

"Doktoru getirin Emir hadi Aras hadiii"

Başak Emir ve Aras'ı yolladıktan sonra ona döndüm"
"Gülmemek için kendimi zor tuttum ama biraz devam ettiricem bunu"
"Yuhh Irmak çocuk perişan oldu burda"
"Hakikaten noldu bana"
"Anlatırım sonra geliyolar"
"Buyrun doktor bey nasıl ameliyat yaptıysanız yine yapın beni hatırlasın yani benle ilgili yerleri mi buldunuz silecek kusura bakmayın düzeltin hadi"
"Aras bey sakin olun bu normal bir şey bir kaç saate düzelecektir."
"Peki doktor bey saolun."
"Şimdi beni hastayla yalnız bırakın"
Hepsi odadan çıktıktan sonra doktor bana dönüp
"Normalde böyle bir ameliyat sonrası hafıza kaybı olmaz küçük hanım neden böyle bir şey yaptınız bakalım"
"Sadece biraz uzaklaşmak istedim. Unutmak istedim her şeyi çünkü çok yoruldum."
"Olayları biliyorum Aras bey anlattı. Anlayabiliyorum sizi 1saatiniz var küçük hanım sonra her şey eskiye dönsün yoksa Aras beni öldürücek"dedi ve gülerek odadan çıktı. Ardından Aras elinde bir kutu çikolatayla içeri daldı. Hafifçe doğruldum. "Aşkım bak bu çikolata tamam mı hatırladın mı ben de Aras sevgilin Aras ya biz evlenceeezzz unutur mu insan müstakbel kocasını"
"Dimi ya unutur mu hiç tabiki unutmaz"
"Heh işte- bi dakika sen az önce yuh ama Irmak ben burda ölüyodum ya"
"Bizi yalnız bırakın"dedikten sonra Aras'a yanımı işaret ettim. Oturduğunda konuşmaya başladım
"Bir süre her şeyi unutmak istedim yaşamamış olmayı diledim. Yoruldum çünkü Aras dayanamayacak duruma geldim"ağlamaya başlamıştım. Gelip sıkıca sardı beni. "Çok özledim seni çok özledim. Kokunu içime çekmeyi çok özledim. Gülüşünü çok özledim. Öpüşünü çok özledim. Seni çok özledim. Çok korktum Irmak. Bırakıp gidiceksin diye çok korktum. Canım çok acıdı."
"Seni seviyorum Aras. Seni herşeyden çok seviyorum."
"Ooo bunlar işi pişirmiş"
"Eh yani zamanlaman süper yani Emir"
"Öyledir aslanım"
"Neyse sen uyandığına göre Aras'ın uyuma vakti."
"Hayır ya uykum yok benim"
"Aras haklılar uyu bi odaya geçip."
"Burda yatıcam bak koltukta var hadi siz gidin eve"
"Tamam burda uyusun sizde gidin hadi"
"Olmaz tek başınıza "
"Tamam tamam siz de kalın"biz şakayla karışık konuşurken kapı birden açıldı.

Heh bi siz eksiktiniz tam oldunuz..

Geçmişe Karşı (Tamamlandı✔)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin