Yeni arkadaşlar edinmenin verdiği heyecan ile bu bir âşık olma hikayesidir.
NOT:
BU KİTAPTAKİ KARAKTERLERİN GERÇEK İSMİ YERİNE TAKMA İSİMLER TERCİH EDİLMİŞTİR.
***
Benim hayatım karmakarışıkmış.
Hayat değişebiliyormuş.
2016 yılı:
Yaz aylarının en sıcak günlerinden biriydi. Camdan bakar dururdum, "keşke arkadaşım olsaydı" diye sayıklardım. Kendi halimde bisiklet sürüp çokta masum bir hayat yaşadığım, tek arkadaşım benimle beraber salçalı makarna yemeye bayılan Tarçın adını verdiğim kuşumdu. Belki de en uzun süre benimle yaşayan tek evcil hayvanımdı.
Ne kadar çok videomuz vardı bir bilseniz.. Salonumuzda ten rengi koltuk takımları, koltukların siyah deri ve ten rengi örgü kumaştan yapılmış yastık takımları, simsiyah bir televizyon komodini, komodin üstünde birçok anneannem ve dedemin fotoğrafları..
Artık o zamanlar yok. Artık Tarçın yok, Tarçın kaçtı ve gitti, öldü mü onu bile hatırlamıyorum. Artık siyah deri ve ten rengi örgü kumaş yastık kılıflı koltuk takımlarımız da yok, yeni koltuk aldık. Artık simsiyah bir televizyon komodinimiz yok, yeni komodin aldık. Artık salçalı makarna yemiyorum, ölesiye nefret ediyorum.
Artık en uzun süre benimle yaşayan evcil hayvanım Tarçın değil, Şans diye bir kedim oldu ve 3 yıldır bizimle. Artık tek arkadaşım kuşum değil, kedim ve ben birçok arkadaş edindim. Artık kendi halimde bisiklet sürmüyorum, arkadaşlarımla sürüyorum. Artık "Keşke arkadaşım olsaydı." diye sayıklamıyorum, "Ben ne istiyorum?" diye sayıklıyorum. Artık kuşumla çok videomuz da yok, hepsini sildim, kedimle daha çok videomuz var. Artık komodinimizin üstünde o kadar çok dedem ve anneannemin fotoğrafı da yok, çoğunu başka yerlere koyduk.
Anlıyorum ki, hayat değişebiliyormuş.
***
2018 yılı:
Sokağa çıkmıştım bu gün, bisiklet sürüyorum 1 veya 2 yıl önce edindiğim Alper adındaki bir arkadaşım ile. Öyle hızlı gidiyorduk ki oysa yarış bile yapmıyorduk. Çok hızlı giderken tam evimizin önüne tahminen 10 veya 20 adım uzaktaydık. Birden bir şey oldu..
ayakkabımın açılan bağcığı ile bağcığımın pedala dolanması ile kendimi yerde bulmam bir oldu. Yanıma önce tanımadığım 2 erkek koştular, bu gençlerden biri 8. sınıf, biri de 7. sınıf gibi gözüküyorlardı. Daha sonra yanıma uzaktan paten süren bir kız geldi, çok yavaş ve sakince geliyordu emindim. Önümde durdu ve bana elini uzattı; "İyi misin? Kötü düştün." dedi. Bu kızı ya ben bu sokakta ilk kez görüyordum ya da çok asosyal olduğumdan bu sokaktaki kişileri yeni yeni keşfediyordum. (7 yıldır evimden her çıktığımda bu sokak karşılıyor beni. Bu sokakta yeni değilim, insanlar yeni.) tanımadığım bu garip kızdan yardım alarak kalktım ayağa, bilmiyordum ki; bu kız benim hayatımın dört parçasından ikincisi olacaktı. Bu günler böyle geçti. Bu kızla zamanla bisiklet sürmeye, konuşmaya, dışarı çıkmaya ve ufak tefek şakalaşmalar yapmaya da başlamıştım. 2016 yılından çok bu yıl çok daha eğlendiğimi bir o kadar da farketmiştim aslında. Yeni iki tane arkadaş edinmiştim; Lena ve Alper.
***
2018 yılının kış ayları:
Lena ve Alper ile çok samimiydik. Birlikte bisiklet sürüyor, oyunlar oynuyor, koşturuyor ve bir o kadar da eğleniyorduk. Minik kavgalarımız olsa da ciddi bir küslüğe sebep olamazdı. Gerçekten ayrılmaz üçlü gibiydik. Lena ve Alper tanıştığında da gerçekten güçlü bir üçlü olduğumuzun farkındaydık. Uzun zaman sonra Lena bana bir arkadaşından bahsetti. Adı Gonca'ymış. Genelde onunla takılmazdık ama ara sıra da Lena bizi bırakıp Gonca ile gezmeye devam ederdi. Ben ise Alper ile bisiklet sürer ve mahallemizdeki arkadaşlarım ile oyun oynardım. Bir süre sonra Gonca Bursa'ya gitti. Birkaç ay belki de 1 yıl boyunca gelmediler. Lena ve Alper ile takıldığım sürece Gonca aklımdan çıkıyordu ve hatırlamıyordum bile. Bir hafta sonra neredeyse tamamen aklımdan silindi, Gonca ile olan kısa süreli arkadaşlığımız tamamen bitti. Bu zamana kadar ki geçen aylarda da birçok olay yaşadık tabii, pek konuşmasak bile. -samimi değildik-
***
2022 mayıs ayı;
Olayları bir toparlamam gerekirse..
Lena, Alper ve Gonca hepsi farklı farklı yerlere dağıldılar. Lena Erzurum'a gitti. Alper kendi köyüne gitti (hatırlamıyorum.), Gonca ise Bursa'ya gitti. Hepsi 2022 yılının başından beri memleketlerine dağılmışlardı. Ben tek kaldım. Herşeyin başa döndüğünü sandığım gündü. Lena'yı unuttum, öyle biri yoktu. O kimdi? Aylar geçti ve Lena diye biri hayatımdan çıktı gitti, 3 senedir görüşmüyorduk. Birbirimizi yabancı olarak görmeye başladık, kısaca özetlemek gerekirse aramız nedensizce açıldı. Alper'i unutmadım çünkü o benim en yakın arkadaşlarımdandı. Lena ve Gonca yokken o vardı. Hepsi gitti baştan, ama o en son giden ve ilk başta güveneceğim insanlardan oldu. Gonca'yı hatırlamıyordum bile o geldi mi gitti mi hiç haberim yoktu ve olmasına da gerek yok diye düşünüyordum çünkü o zamanlar gerçekten de Gonca'ya bir türlü ısınamıyordum. Benim için olaylar şöyle özetlenirdi; benim tek arkadaşım Alper. Gonca ve Lena denen kız benimle küstüler ve memleketlerine gittiler. Onlar artık yoklar ve kendime yeni arkadaşlar bulacağım. (iç sesin zıttını söylermiş hep.)
***
2022 haziran ayının ilk başları:
Sanırım haziran ayına yeni giriyoruz bu günlerde, hatırlayamadım. Her neyse, Kerem adında bir arkadaşım ile oynamaya gitmiştim, Alper memleketinden dönene kadar Kerem adındaki bu arkadaşımla oynamaya karar verdim. (Kerem çokta arkadaşım sayılmaz. Daha çok komşum sayılır.),
Birlikte voleybol, futbol, yakartop, ebelemece, saklambaç ve benzeri oyunlar oynuyorduk. Yine klasik sıcak bir gündeyiz. Kerem ile voleybol oynuyoruz. Yanımıza iki kız yaklaştı, içimden "Kim lan bu kızlar?" diye sayıklıyordum.
hafif orta boylu, kumralımsı saçlı ve saçını at kuyruğu yapmış olan kız;
"Bizde oynayabilir miyiz?" dedi. Tanıdık geliyordu ama çıkaramadım.
Sonra bana döndü ve; "Hatırladın mı?" dedi. O an ağzımdan tek bir kelime çıktı; "Hayır.", bir o kadar kırıcı bir şey söylemiştim farkındaydım.
"Ben Lena, bu arkadaşım Gonca, sen ise Fulya'sın." diye mırıldandı.
O an anlamıştım ki, Lena döndü ve Gonca da döndü. Kerem
"Arkadaşların mı?" diye sordu.
"3-4 yıl önce tanışmıştık. Çok fazla konuşamadık, ara sıra konuştuk. Küsüz sanıyordum, anladığıma göre değiliz."
***
Olayı özetleyelim:
Lena ve Gonca o gün geri döndüler.
Barıştık , her şey düzeldi.
Neden gittiklerini, neden geldiklerini.. her şeyi açıkladılar.
Kerem ile de Lena ve Gonca'yı da tanıştırdıktan sonra beraber oyun oynamaya başladık. Voleybol oynayacaktık. Biz oynarken geçen yarım saat sonrasında hemen yan binamızdaki Kerem'in arkadaşları Hasan ve Ömer de bize katılacaklardı. Altı kişi beraber takım oluşturduk ve oyun oynamaya başladık. Gün gayet güzel gidiyordu... Ama..
BÖLÜM SONU
Okuduğunuz için sonsuz teşekkürler!
