When Love and Hate Collide

PROLOGUE

" Why!? " She calmly ask the man.

She look into his cold eyes. " Why did you have to do this to my family? " She was hurting.

She took a deep breath to stop her briming tears. " What did my family do to you, for you to do this to us? " May hinanakit na tanong nya.

Gustong-gusto na nya itong sigawan pero pinipigilan niya ang sarili dahil kaylangan nyang maging kalmado habang tinatanong ito.

" Nothing. " he smirk and then he spoke coldly. " I just need to do it. " ha! That's it! Kailangan nyang gawin kaya ginawa nya. Didn't he know that this is the reason why her family are suffering.

"And your brother in-law..." He stop then he spoke again. " Is a drug lord, its my job to put him behind bars." drug lord? Napakunot ang noo nya.

As far as she can remember her brother in-law are just a drug seller and not a drug lord!. " He's just a drug seller and not a drug lord." Mariin ani nya.

" And he stop doing that thing, He stop selling drugs!" Napalakas ang boses nya.

" Matagal na syang nagbagong buhay kase alam nyang ito ang makakabuti sa kanila ng ate ko, na hindi nya mabibigyan ng magandang buhay ang mga anak nya at ang ate ko kung ipagpapatuloy nya ang gawaing ito.

So he decided to stop selling drugs at magbagong buhay. Maghanap ng desenteng trabaho at hindi yung ilegal na kailangan pa nyang magtago kapag may mga operation ang mga pulis. " Mahabang litanya nya para ipagtanggol ang bayaw nya.

Totoo naman e matagal na itong tumigil ilang taon na nga ba? 'Ten years i guess' Humugot sya ng malalim na buntong hininga.

She started to get angry of what he did to her family specially on her. Yes she know that this will be happen pero bakit ito pa ang kailangang humuli sa bayaw nya. Bakit ito pa? kung kailan masaya na silang dalawa.

Kung kailan mahal na nila ang isa't isa. Ay mali, baka sya lang ang nagmamahal. Ginamit lang talaga sya nito para magawa nito ang trabaho at hindi talaga sya nito mahal sadyang gaga lang sya at naniwala sa mga pinagsasabi nito. ' how i wish this would be end' malungkot syang napangiti.

"do you- " She gulp at her own question.

kinakabahan sya alam nya na ang isasagot nito pero mas gusto nya na sa binata mismo manggaling ang sagot. She needs a fucking confirmation.

'Pano kung? kailangan ko tong itanong sa kanya. Because i know after this we will  separate our ways'

" Do you love me? " She hopefully ask. 'just say yes baby please'

But his answer make her heart slice into pieces.

"  I don't. " He coldly said while looking deep into her eyes " I really don't love you. " Hindi nya namalayang may tumulong isang butil ng luha sa kanyang kanang mata.

Her knees felt weak. She wanted to shout, she wanted to cry but she stop herself. 
kailangan nyang ipakita na matatag sya at magpanggap na wala rin syang nararamdaman para rito.

" How about you, do you love me?" Nagtanong pa ang kupal. She wanted to say yes but she choose not to.

Ngumisi sya " No, why am i? " Inosente syang tumingin dito. Namamalik mata lang ata sya pero bakit nakita nya ang pagdaloy ng sakit sa mga mata nito.

" Good. Because it's all just a show." ngumiti ito sa kanya.

" I know. " Kahit hindi nya alam. Nagkunwari nalang sya para hindi sya magmukhang tanga.

" Thank you for everything. "sinseryong ani nito.

" It's nothing. " she replied back.

Matagal na katahimikan ang namutawi sa kanilang dalawa. Pinagmamasdan nito ang kanyang magandang mukha sinasaulo ang bawat angulo.

Pinakatitigan nito ang kulay kayumangi nyang mga mata sumunod ang di  katangusan nyang ilong at ang huli ay ang mapula nyang labi. She can see it clearly, the sadness in his eyes.

Napakurap-kurap ang kanyang mga mata.

'totoo ba ang nakita ko o talagang namamalik mata lang ako? ,May pumatak na luha sa kanyang mga mata?' Siguro nga ay namamalik mata lang talaga sya.

Dahil sa totoo lang sa dalawang taon nila bilang magkasintahan ay di nya pa ito nakitang malungkot o kaya umiyak ang binata lagi lang itong nakangiti na parang walang problema sa mundo.

Hinawakan nito ang kanyang baba at nagulat sya ng siilin nito ng madamdaming halik ng kanyang mga labi. Tinanggap nya ang halik nito dahil alam nya na ito na ang huling pagkakataon na maglalapat ang kanilang mga labi.

Nang sandaling lumapat ang labi nito sa labi nya ay panandaliang nawala ang sakit at sama ng loob na nararamdaman nya para sa binata at napalitan ito ng masayang pakiramdam na tanging ang binata lang ang nakakapagparamdam sa kanya.

Di nagtagal ang halik na kanilang pinagsaluhan gusto n'yang mahiya dahil gustong-gusto nya kapag ang labi nila ay magkalapat dahil nagbibigay ito ng kasiyahan sa kanyang puso. Ngunit di na mangyayari iyon kahit kailan dahil ito na ang huli nilang pagkikita at pag-uusap.

Saglit lang nitong pinakatitigan ang kanyang magandang mukha pagtapos ay tumalikod na ito at naglakad na palayo.

Parang may kung ano sa kanya na gustong pigilan ang binata at sabihin dito na mahal nya ito but she's afraid kase alam na nya ang isasagot nito kung sakaling pigilan nya ito at sabihing mahal nya ang binata. Mapapahiya lang sya.

Ayaw na ayaw pa naman nya ang napapahiya at nagmumukha syang kawawa. Pinigilan nya ang sarili para hindi ito pigilang umalis at manatili ito sa kanyang tabi kahit hindi sya nito mahal pero hindi sya ganon ka tanga, hindi sya marupok kagaya ng iba.

Nang tuluyang mawala ito sa paningin nya ay saka nya lang pinakawalan ang luhang kanina pa nya pinipigilan.

Palakas ng palakas ang pag-iyak nya sobrang sakit ng nararamdaman niya. Ang bigat-bigat ng dibdib nya 'paano ako?' humagulgol sya sa na isip. Paano na sya? Ano na lang ang mangyayari sa kanya?.

Inilagay nya ang kamay sa bibig para hindi mapalakas ang paghagulgol nya. Alam nyang pag-uwi nya ay sya ang sisisihin sa mga nangyari.
' Tama. Ako dapat ang sisihin sa nangyari.'

"kasalanan ko ang lahat ng ito. Kung di lang ako naniwala sa manlolokong lalaking yon di na sana nangyari ang lahat ng ito sa akin at sa pamilya ko." humahagulgol na aniya sa sarili.

Sinisisi nya ang kanyang sarili kung bakit nanyari ang lahat ng ito. Kung bakit sya nasasaktan ngayon ay kasalanan nya iyon, dahil hinayaan nya ang sarili na mahulog sa maling tao

"Bakit kase isa palang police ang nagustuhan ko?, Bakit kase di ko alam na police sya, Bakit kase police ka pa? Bakit kailangang Ikaw pa? Bakit?" Tanong nya sa sarili ng biglang Pumasok sa isip niya ang mukha ng lalaking tinitibok at nilalaman ng puso nya.

Lalong lumakas ang hagulgol niya. Lalo lang nadadagdagan ang bigat na nararamdaman ng puso nya sa tuwing pumasok ang mukha ng binata sa isip nya.

Sa isipin pa lang na tapos na ang Lahat sa kanila nadudurog na agad ang Puso n

In the end , even though their conversation wasn't that pleasant, it is a memory she will never forget because it marks the day when her suffering began