Γεννημένοι Νικητές

32. Το λάθος

Η μεγάλη μέρα. Η μέρα του πρώτου αγώνα πατινάζ που θα έδινα μετά από ενάμιση περίπου χρόνο. Αυτή τη φορά δεν θα ήμουν μόνη στην αρένα. Θα είχα έναν παρτενέρ.

Αυτός ήταν ο πρώτος προκριματικός αγώνας του πρώτου ομίλου. Οι τέσσερις καλύτερες ομάδες, θα προχωρούσαν στον επόμενο γύρο.

-«Πως νιώθεις;» ρώτησε η Μαρίλια την στιγμή που βγήκα από το δωμάτιό μου.

-«Περίεργα.»

-«Μόνο περίεργα;»

-«Ανατριχίλα.» ψέλλισα και την είδα που χαμογέλασε.

Όμως πρόσεξα το πλουσιοπάροχο πρωινό και δάγκωσα τα χείλη μου.

-«Δεν πάει τίποτα κάτω.»

-«Μη μου πεις ότι έχεις άγχος;»

-«Δεν είμαι από πέτρα.»

-«Σωστά ακόμη και μεγάλοι πρωταθλητές θα νιώθουν αγωνία πριν έναν αγώνα.» αποκρίθηκε.

-«Θα έρθετε;» ρώτησα δειλά.

-«Φυσικά. Έκλεισα ήδη εισιτήρια. Θα έρθω μαζί με τον Άντριαν. Ο Μιγκέλ και ο Άλεξ θα έρθουν επίσης.»

-«Ο Ρόμπιν θα έρθει;» ρώτησε πονηρά. Έγνεψα θετικά.

-«Μετά την πρωινή του προπόνηση, θα έρθει.»

-«Πως πάνε τα πράγματα μεταξύ σας;» ρώτησε.

Η Μαρίλια είχε πια ξεχάσει ότι είχε συμβεί στο παρελθόν, σαν να μην είχε συμβεί ποτέ. Μπορούσε να μιλάει ανοιχτά μαζί μου για την σχέση μου με τον Ρόμπιν και νομίζω ότι έχω ξεπεράσει την ανάσφάλεια που ένιωθα στην αρχή για αυτούς.

-«Καλά.»

-«Μόνο καλά; Με το τσιγκέλι θα σου τα βγάζω σήμερα;» παραπονέθηκε τάχα.

-«Είμαστε καλά.» αποκρίθηκα ξανά ενώ ένιωθα τα μάγουλά μου να καίγονται.

-«Απίστευτο. Η μάσκα σου έσπασε.» άρχισε να γελάει τρανταχτά.

-«Μη με πειράζεις!»

-«Μα είναι τόσο εύκολο να σε πειράζω.» απάντησε πίσω και αναστέναξα.

-«Θα πας για προπόνηση;» ρώτησε μετά από λίγο.

-«Ο αγώνας είναι σε τέσσερις ώρες αλλά θα κάνουμε μια μικρή προπόνηση με τον Τζέισον.» απάντησα.

Ήμουν έτοιμη να φύγω όταν χτύπησε το κινητό μου. Ήταν άγνωστος αριθμός.

Έμεινα έκπληκτη όταν στην άλλη άκρη της γραμμής ήταν η φωνή του Τζωρτζ Κλέιτον, του στενού φίλου του Ρόμπιν.