Ίσως ήμουν εγωιστής και αλαζόνας. Ίσως να με ένοιαζε ο εαυτός μου και όχι οι άλλοι. Με ένοιαζε να ολοκληρώσω την καριέρα μου όπως ήθελα. Ήθελα όλα να γίνουν με τους όρους μου.
Οι επιθυμίες μου όμως απαιτούσαν την βοήθειά της. Χρειαζόμουν το ταλέντο και το χάρισμα της Ολίβια Μπρουκς.
Όμως οι αλαζονικές μου επιθυμίες με έκαναν να εθελοτυφλώ. Μπορούσα να εντοπίσω τα σημάδια, άλλωστε περνούσαμε αρκετές ώρες της μέρας μαζί και το κορμί της βρισκόταν συνεχώς μέσα στα χέρια μου.
Παρόλο που φορούσε φαρδιές φόρμες γυμναστικής κατά τη διάρκεια των προπονήσεων, το βάρος της δεν έλεγε ψέματα. Ήταν πολύ πιο ελαφριά από το αμερικανικό πρωτάθλημα. Τόσο ελαφριά που ήταν τρομακτικό.
Όμως όσο ελαφριά και να ήταν, μπορούσε ακόμη να κάνει τρομερές φιγούρες πάνω στον πάγο ενώ δεν έχανε την εκφραστικότητα που απαιτούσε η χορογραφία. Εκείνο το ελαφρύ σώμα έμοιαζε με δυναμίτη που στροβιλιζόταν και κινιόταν με απίστευτη ένταση και ισχύ.
Αν μπορούσε να κάνει τέτοιου είδους πατινάζ, δεν θα υπήρχε πρόβλημα. Αυτό συνέχιζα λέω στον εαυτό μου.
****
-«Ολίβια, ετοιμάζεσαι για το παγκόσμιο πρωτάθλημα.» αναφώνησα μόλις την είδα να επιστρέφει στο στάδιο και να προπονείται με τον παρτενέρ της.
Γύρισε και με κοίταξε. Σχεδόν ρίγησα. Το βλέμμα της δεν έμοιαζε ζωντανό, όπως τότε. Έσφιξα τις γροθιές μου.
-«Θέλω να σου ευχηθώ, καλή τύχη.» αποκρίθηκα καθώς ήξερα ότι δεν θα δεχόταν τίποτα άλλο από εμένα.
Δεν απάντησε. Με κοίταξε μόνο για μια στιγμή και μου φάνηκε ότι είδα μια φευγαλέα έκφραση παράπονου μέσα από εκείνο το στωικό πρόσωπο. Ένα παράπονο βαθύ και γεμάτο πόνο.
Γύρισε να φύγει. Η καρδιά μου χτυπούσε δυνατά μέσα στο στήθος και ο λαιμός μου είχε κολλήσει.
-«Ολίβια, στάσου!!!» αποκρίθηκα με πανικό και την έπιασα από το χέρι. Συνοφρυώθηκα. Ο καρπός της χωρούσε μέσα στην παλάμη μου και πάγωσα. Την κοίταξα κατάματα. Με κοιτούσε με εκείνο το απαθές βλεμμα και καιγόμουν σύγκορμη. Άφησα το χέρι της γρήγορα.
-«Δεν θα περιμένω τίποτα λιγότερο από το χρυσό.» απάντησα αλλά γύρισε την πλάτη της και αποχώρησε από το στάδιο.
Κοίταξα το χέρι μου. Έπειτα, κοίταξα τη φιγούρα της που απομακρυνόταν. Έγνεψα αρνητικά. Όλα θα πήγαιναν καλά.
KAMU SEDANG MEMBACA
Γεννημένοι Νικητές
RomansaΗ Ολίβια Μπρουκς, μια πρωταθλήτρια του καλλιτεχνικού πατινάζ, εγκαταλείπει αυτό το οποίο γεννήθηκε να κάνει καλύτερα, καθώς οι πληγές της, σωματικές και ψυχικές, την φέρνουν στα όριά της. Θα αναζητήσει την ελευθερία και την ζωή, στην οποία εκεί...