Yaz Rüyası

Bölüm 1: Zırvalık

Nane yapraklarının ferahlatıcı kokusunu içime çekerken şu andan daha mutlu olamazdım. Bugün okulun SON günüydü ve en güzeli de çoktan bitmiş olmasıydı!

Havanın kararmasıyla birlikte saatlerdir balkonda olduğumu fark ettim. Mutlulukla gerinirken boynumdan gelen çıt sesi bile keyfimi bozamazdı. Saatlerce aynı pozisyonda oturmak hiç de mantıklı değildi ama oturduğum kanepe öyle rahattı ki! Kemiklerimden gelen seslere aldırmadan iyice gerindim ve kocaman gülümsedim.

ÖZGÜRLÜK!

Birkaç saat daha internet aleminde kaybolmak için bilgisayarımı tekrar kucağıma aldım. Yaz akşamlarına has tatlı rüzgar saçlarımın arasından girip rahatlatıcı bir serinlik veriyordu.

Her hafta yeni bir hikaye paylaştığım bloğuma girdim. Her şey normal görünüyordu. Ta ki...

"Ne oldu buna böyle?" Kaşlarımı çattım. Ekrana fareyle defalarca tıklamama rağmen çalışmıyordu. Site hata vermişti!

"Hayır, hayır, hayır... Lütfen bu sefer olmasın!"

Üç yüz bini aşkın takipçime her hafta birbirinden romantik hikayeler sunduğum, yalnızca bana ait bir alan: Pixie bloğum. Yazdığım karakterleri bazen gerçek hayattan esinlenerek yazıyordum. Tek sorun, bu insanların pek de örnek alınacak kişiler olmamasıydı. Bahsedilen pisliğin kendileri olduğunu anladıkları andaysa...

"LİNÇ!" Binlerce insan hikayemi deli gibi hakaret yağmuruna tutmuştu.

İşaret parmağımın tırnağını kemirirken kikirdedim.

"Bu kıza bulaşmasa mıydım? Amaan, neyse. Hadi başlayalım!"

Saçlarımı açıp yeniden sıkı bir topuz yaptım. Gözlüğümü düzelttim. Boynumu kütlettikten sonra kollarımı sıvadım ve artık savaşmaya hazırdım! Dilim dışarda, ellerim klavyenin üzerinde, tam bütün kötü yorumları kaldıracaktım ki birden her şeyin silindiğini gördüm. Bu kez kaşlarım şaşkınlıktan çatıldı. Sayfayı yenilediğimde hiçbir kötü yorumun olmadığını gördüm. Üstün hacker yeteneklerimi kullanıp biraz kurcalayınca karşıma bir hesap çıktı. Tüm yorumları silinmesine yetecek kadar şikayet eden ve sayfamı temizleyen, tanımadığım biri.

Romeo_07

"Antalyalı Romeo." deyip kıkırdadım. "Eh, bir teşekkürü hak ettin."

İsme tıklayıp mesaj kutusunu açtım. Keyifle şarkı mırıldanırken sevgili Romeo'ya nasıl teşekkür etsem diye düşündüm ve sonunda içimden geleni yazmaya karar verdim.

Pixie: Spamdan kurtardığın için teşekkürler. Sıradaki hikayeyi sana ithaf ediyorum sevgili Romeo!

Anında cevap geldi.

Romeo_07: Gerek yok, romantik hikayelerden hoşlanmam.

Seni şakacı.

Pixie: Spamları temizlediğin hikayenin adı "Aşk Tozu" Farkındasın değil mi?

Romeo_07: Ee, bu neyi değiştirir?

Dilimi damağıma yapıştırdım.

Pixie: Hikayelerimi okumuyor musun?

Romeo_07: Okuyorum.

Ee, o zaman? Ne diyeceğimi bilemedim ve gözlüğümü çıkarıp gözlerimi hafifçe ovuşturdum. Uykum gelmeye başlamıştı. Bilgisayarı kapatmak için bir hamle yaptığımda ekranda kibirli Romeo'nun mesajı belirdi.

Romeo_07: Ama hoşlanmıyorum.

Pixie: Nasıl yani?

Romeo_07: Yazdığın şeylerden zerre haz etmiyorum. "Aşk" dediğin zırvalıklar kulağa o kadar saçma geliyor ki bazen dalga bile geçemeyecek hâle geliyorum.

Uykum birden kaçtı. Hatta birkaç saat öncesinden daha canlıydım. Tüm hücrelerim bu züppeye haddini bildirmek için yanıp tutuşuyordu. Kollarımı sıvayacaktım ki aklıma yarının tatilin ilk günü olduğu geldi. Kendi kendimi sakinleştirdim.

"Yazı düşün, Miray. Önündeki güzellikleri düşün. Ve muhtemelen bu kez yaşayacağın o tatlı mı tatlı... Yaz aşkını!" Minik bir çığlık atıp ellerimi ağzıma götürdüm ve yine kıkırdadım. Birden keyfim yerine gelmişti.

"Bugün moralimi hiçbir şey bozamaz."

Gülümsedim ve parmaklarımın sakince klavyenin üzerinde gezinmesine izin verdim.

Pixie: Öyleyse neden aşk kokan yazılarımı okuyup kendine işkence ediyorsun ki?

Cevap gecikmedi.

Romeo_07: Sayende kızları daha yakından tanıma fırsatı buldum. Kafanızın içinde neler döndüğünü falan az çok çözdüm yani. Bu aşk meşk zırvalıkları her ne kadar midemi bulandırsa da oldukça yardımı dokunuyor. Sana yalnızca bunun için teşekkür edebilirim ;)

Aşk için ikinci kere zırvalık dediğine mi yanayım, saf duygularla yazdığım o güzel sözcükleri kızların üzerinde taktik olarak kullanmasına mı...

"Hayır Miray, moral bozmak yok. Aşka inanmayan ilk erkek bu aptal Romeo değil. Onu kazanabiliriz. Hadi, geç olmadan onu kendi tarafımıza çekelim!"

Yazmaya henüz başlamıştım ki Romeo'dan yeni bir mesaj geldi ve saniyesinde çevrimdışı oldu.

Romeo_07: İyi geceler Pixie.

Ekrana bakakaldım. E ama bu da biraz terbiyesizlikti.

"Sen bittin Romeo efendi. Bak gör sana neler yapacağım. Sen de er geç aşka inanlarla birlikte olacaksın."

Ayağa fırladım ve kendimi iyice kaptırıp bağırmaya devam ettim.

"Bir gün herkes aşkı tadacak!!"

"Kızım ne bağırıyorsun gece gece, git yat."

Uykulu gözleri, dağınık saçları ve önünde bağladığı kollarıyla annem adeta BENİ NEDEN UYANDIRDIN diye sitem ediyordu. İstemsizce havaya kaldırdığım kollarımı usulca indirdim. Göz ucuyla saate baktığımda 12'yi çoktan geçmiş olduğunu gördüm. Tatlı kız gülümsememi takınıp, "Peki anneciğim." dedim ve yanağına bir öpücük kondurup odama geçtim. Kendimi yatağa attığım gibi ince örtüyü üzerime çektim ve ona sıkıca sarıldım.

"Sonunda şu kasvetli yorgandan kurtulduğum için o kadar mutluyum ki! Sen... Sen bana adeta yazın müjdecisisin!"

Kendimi uykunun kollarına bırakmadan birkaç saniye öncesinde planım kafamda hazırdı. Yarın ilk iş çakma Romeo'yu aşka inandıracaktım!