ASIL HER ŞEY YENİ BAŞLIYOR...

95 4 2
                                    

Arkadaşlar kusura bakmayın uzun süredir yeni bölüm yazamadım malum projeler, teog sınavı felan derken hiç vaktim olmadı çok özür dilerim. Şimdi sizin için bir bölüm yazıcam umarım beğenirsiniz iyi okumalar canlarım :))

Tolgay gittikten sonra bian babamla gözgöze geldik ve gülümsedi ama ben hemen ondan kaçmayı başardım. Odama çıktım sanırım yorulmuştum yatağa atladım Tolgay'a iyi geceler mesajı yazdım ve cevap gelmesini bekleyemeden uyuya kaldım...

Sabah yine alarmın o itici sesiyle uyandım. Allahım vakit ne kadar çabuk geçiyordu gözümü kapayıp açtım sabah olmuştu bile. Neyse ben mızmızlanırken odamın kapısı çalındı her kimse içeriye girmesi için seslendim. Ben, babamın gelmesini beklerken içeri Tolgay girdi ağzım açık kaldı bi yandan bu çok güzel bir sürprizdi ama bir yandanda beni pijamalı halimle görmüştü laned ossunn :/ "Hadi mızmızlanmayı bırak uyuşuk okula geç kalıcaz." dedi. "Sanada günaydın Tolgay'cım" diyerek yatakdan kalkmaya çalıştım. "Hadi in sen aşağı ben üstümü giyinip iniyorum" deyip itekliyerek onu odamdan çıkardım.

Biraz sade bir kombin yaparak eyeliner ile işimi bitirdim.Hemen telefonumu ve çantamı kapıp odamdan çıktım.Geldiğimde Tolgay babam ile koltukta oturmuş beni bekliyordu.Tolgay beni fark edince ''Gitme vakti.''dedi gülümseyerek.Ardından benle beraber kapıya doğru ilerlerken ''Görüşürüz efendim.''dedi Tolgay.Babama karşı böyle davranması nedensizce beni gülümsetmişti.Babamdan azda olsa utandığı kesinlikle yüzünden belliydi.

Ayakkabılarımı giymeyi başarınca ''Görüşürüz baba.''dedim ve kapıyı kapattım.Hava bugün umduğumdan güzeldi.Buda genellikle benim için güzel bir gün geçiriceğimi belirtiyordu.Tabi...Umarım...Tolgayla sakin bir şekilde yolda ilerlerken sessizliği bozan ben oldum.''Eee bakalım.Bugün okuldan sonrası için bir planın varmı?'' ''Aslına bakarsan hayır.''dedi gülerek.''Ama endişelenme daha bunu düşünmek için vaktimiz var.''dedi yanağımı sıktı.''Ah...Acıtıyorsun!''dedim ve koluna bir yumruk indirdim.Yanağımın sıkılmasını severdim.Fakat acıtılmasını değil.''Ah,Tanrım tahminimden kuvvetlisin.''dedi Tolgay vurduğum yeri ovuştururken.''Ee sen beni ne sandın?''dedim gülerek.''Bak aklıma bir fikir geldi.''dedi Tolgay ellerini saçlarından geçirirken.''Okuldan sonra...Belki senle deniz kenarına gidebiliriz.Ne dersin?'' ''Tanrım,bu harika bir fikir.Kesinlikle olur!''dedim.İçinde Tolgay olan herşeye vardım...

Okula vardığımızda bahçede kimseleri göremeyince geç kaldığımızı fark ettim.''Tolgay sanırım biraz geç kaldık.''dedim okula bakmayı sürdürürken.''Koş.''dedi Tolgay.Beraber koşarak sınıfa doğru çıktık.Fakat gülmeyide ihmal edemiyorduk.Tolgay kapıyı tıklattı ve içeri girdi.Harika.Şimdi tüm sınıf bizden bahsedecekti.''Geç kaldığımız için özür dileriz.''dedi Tolgay.Hoca oldukça sinirliye benziyordu.Bu beni korkutmuştu.

Hoca bize baktı...Baktı...Baktı...En sonunda ise ''Bir daha olmasın.''diyerek oturmamızı işaret etti.Ucuz atlatmıştık.Fakat sınıftaki fısıldaşmalar gitgide artıyordu.O an Dolunay'la göz göze gelince o gözlerini deşmek istedim fakat sakin olmalıydım.Kesinlikle.

''Evet çocuklar ders kitabı sayfa 45.''dedi hoca.Kitabımı hemen çıkarttım ve sayfayı açtım.Ardından ise derse değil hayal alemime odaklandım...

***

Teneffüs zili çalınca Tolgay bir telefona birde bana bakıyordu.Tolgay en sonunda bana döndü ve ''İlayda benim eve gitmem lazım.Annem acilen gelmemi söyledi.Sen öğretmenlere durumu söylersin.Seni okul çıkışı alırım.''dedi aceleci bir davranışla.''Tamamdır.Görüşürüz.''dememle Tolgay'ın yerinden fırlayarak gitmesi bir oldu.O sırada Dolunay'ın bizi dinlediğini fark ettim.Tanrım.Bu kızın derdi ne?Dedim içimden.O sırada Alya'nın gelmesiyle azda olsa sinirlerimin uçup gitmesi söz konusu olmuştu.Alya'ya sımsıkı sarıldım.Bu kızı ciddiden seviyordum.

***

Kurtuluş zili çaldığında herkes fırlayıp giderken ben daha çantamı yeni topluyordum.Tanrım Alya bile beni beklemeden gitmişti.Bugün ciddiden kendimi yalnız hissediyordum.Fakat biraz sonra Tolgayla buluşucağım için mutluydum.Tam çantamı almış kapıya doğru ilerlerken Dolunay'ın arkadaşlarından biri kapıyı kapatıp birde üzerine kitledi.O an birşeyler döndüğünü anladım.

Arkama döndüğümde Dolunay'la burun buruna geldik.''Senle işim bittimi sanıyorsun?...''dedi üzerime doğru gelirken.En son o soğuk duvarı sırtımda hissedince içimden küfrettim.Dolunay sinsi bir şekilde gülümserken elini cebine götürdü.Ardından ise elini cebinden çıkarttığında bir bıçak ile karşılaşınca şok olmuştum.''Asıl herşey yeni başlıyor...''dedi Dolunay.Şimdi bitmiştim...

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: Jun 08, 2015 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

PlatonigimHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin