පිට්ටනියට ටිකක් එහායි තිබුනු මේපල් ගහ යටින් ඉද ගත්තෙ පපුව වේදනාවකින් රිදුම් දෙද්දී..
මෙච්චර වෙලා ඇස් වල පිරිලා තිබුනු කදුලු කඩාගෙන පහලට වැටෙද්දිවත් මට ඔනෙ උනෙ නෑ එවා පිහිද ගන්න.
"ජන්කුකා.. අඩන්න එපා එක එහෙම වෙන්න බෑ මන් අපි හොයලා බැලුවානෙ එයාට බොයි ෆ්රෙන්ඩ් කෙනෙක් නෑනෙ"
"අනේ ජන්කුකා හිත රිද්ද ගන්න එපා.. ඉන්නකො අපි අපි ටිකක් හොයලා බලමු"
මගෙ යාලුවො හිත හදන්න ගොඩාක් දෙවල් කිවත් මගෙ ඇස් වලින් ගලන කදුලු වලනම් අඩුවක් උනේ නම් නෑ..