Cam Fanus | Hyunlix

Anlasana seviyorum seni..

Fic yaziom evet. 🖕🏻🖕🏻🖕🏻
Bu arada şarkı tam kurguladığım hikayeye uygun dinleyin öneririm.

Hyun geziyordu sokaklarda. Felix'in, küçüğünün, haberi yoktu tabii. Hiçbir şekilde izin vermiyordu küçüğü dışarı çıkmasına. Kendisi baksın istiyordu sadece. Hyunjin gezerken ne olduğunu anlamadan birileri aldı onu. Son hatırladığı şey siyah maskeli bir yüzdü..

~

Uyandığımda yatağındaydı. Küçüğü duruyordu karşısında. Her ne kadar küçğü diye seslense de ona korkuyordu ondan Hyunjin.

F:Sana dışarı çıkmamanı söylemiştim.

H:Felix bende normal insanlar gibi olmak istiyorum.

F:Olmaz diyorum anlasana! Kıskanıyorum seni sadece ben görmek istiyorum!

H:Neden Felix neden..?

F:Aşığım çünkü sana..anla beni de sevgilim, seviyorum seni.

H:Aşk değil bu Felix. Bu-bu takıntı!

Sinirle ayağa kalktı Hyunjin.Seviyordu Felix'ini ama bazen hoşuna gitmeyen yanları oluyordu.

F:Bana bağırma Hyunjin.Hareketlerine dikkat et.

H:Beni böyle bir eve tıkıyorsun,dışarı çıkmama izin vermiyorsun diyorsun ki 'seviyorum seni' sevgi bu degil Felix sevgi bu degil!Sevgi birini eve hapsetmek degil!

F:Bana bağırmamanı söyledim sana! Haddini aşma.

H:Söyleyecek bir şey bulamadın değil mi, konuyu degiştiriyorsun.

İyice sinirlenmişti Felix. Söyledi adamlarına. Aldılar Hyunjini ve karanlıktan korkmasına rağmen kapkaranlık bir odaya kapattılar onu. Küçüğü bazen o kadar acımasiz oluyordu ki..

H:Felix yalvarırım çıkar beni burdan, lütfen sevgilim..özür dilerim çıkar beni burdan...

Ağlıyordu Hyunjin. Karanlık onu boğutordu,ele geçiriyordu. Aklını yitirirdi karanlıkta.O kadar çok ağlamıştı ki mosmor olmuştu gözleri. Kimse açmadı, kapıyı o kadar yumruklamasina, bağırmasına rağmen. Sesi kısılmıştı. Bir süre sonra yorgun düşüp bayılmıştı Hyunjin.

Kisa oldu üzgünüm 😿