[លង់ស្នេហ៍កំលោះឆ្នើម]

កន្លងមកបងគ្រាន់តែយកខ្ញុំធ្វើជាឧបករណ៍

ភាគ22

<ផូស*នៅសន្លឹងនៅនឹងហើយឆាប់ឆែករកទីតាំងទៅ>យ៉ុងហ្គី

<បាទដឹងហើយ>ស៊ូប៊ីន

________

ពួកគេទាំងអស់អង្គុយចាំស៊ូប៊ីនស្វែងរកទីតាំងរបស់រាងតូចហើយ ស៊ូប៊ីនខំប្រឹងចុកកុំព្យូទ័រយ៉ាងញ៉ាប់ដៃដើម្បីស្វែងរកទីតាំងរបស់រាងតូច

<យ៉ាងមិចហើយ??>យ៉ុងហ្គី ទ្រាំនឹងការចាំមិនបានក៏សួរបញ្ជាក់ស៊ូប៊ីន

<មិនទាន់ឃើញទេលោកនាយ>ស៊ូប៊ីន

<ឯងធ្វើការយ៉ាងមិច>យ៉ុងហ្គី ទាញ់កអាវស៊ូប៊ីនមកផ្អិបនឹងខ្លួន

<បងចិត្តត្រជាក់សិនទៅបានទេ??ចាំខ្ញុំឱ្យគេឆែកកាំម៉េរ៉ាសុវត្ថិភាពនៅម្តុំនេះឱ្យក្រែងលោមានដម្រុយខ្លះ>ជុងហ្គុក

<មិនដឹងទេ!!!ពេលនេះយើងត្រូវតែទៅនិយាយជាមួយអាសុងឱ្យដឹងរឿង>យ៉ុងហ្គី ឈានជើងរៀបនឹងចេញតែត្រូវគ្រប់គ្នាហាមឃាត់

<កុំទៅអីបង បើបងទៅនៅពេលនេះជីមីនកាន់តែមានគ្រោះថ្នាក់>ជុងហ្គុក

<ឯងចង់ឱ្យយើងនៅស្ងាមបែបនេះមិនបានទេ>យ៉ុងហ្គី ទោះជាជុងហ្គុកខំនិយាយយ៉ាងណាក៏រាងក្រាសនៅតែចចេះចង់ទៅរកថៅកែសុង

ឌឹប*ឌឹប

<មានសន្តិបន្តិចតើបានទេ??>ជុងហ្គុក វាយរាងក្រាសមួយដៃធ្វើឱ្យរាងក្រាសនៅស្ងាមឈឹង

<ក្រែងយើងមានរលកក្នុងមិនចឹងហេ៎??>ជុងហ្គុក

_________________

ក្រឡេកមកមើលរាងតូចឱ្យណេះវិញកំពុងសន្លប់ស្តូកស្តឹងនៅក្នុងបន្ទប់ដាក់អីវ៉ានដែរមើលទៅវារញ៉េរញ៉ៃខ្លាំងណាស់

<យ៉ាងមិចហើយអាល្អិត>ថៅកែសុង យកដៃទៅគួសថ្ពាល់រាងតូចតិចដើម្បីឱ្យរាងតូចភ្ញាក់

<ហឹក !!!ឯង???>ជីមីន ភ្ញាក់ផ្អើនៅពេលដែរឃើញមុខថៅកែសុងនឹងដៃជើងរបស់ខ្លួនត្រូវជាប់ចំណង

<ឯងចាប់យើងមកធ្វើស្អី??>ជីមីន

<ហ្សូច*និយាយបែបមិនគួរឱ្យស្លាញ់សោះ>ថៅកែសុង