36.Yürek Enkazındaki Umut Kırıntısı

3.8K 259 137
                                    

BÖLÜMÜ LÜTFEN BEĞENİP BOL BOL YORUM YAPIN LÜTFEN :)

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.


BÖLÜMÜ LÜTFEN BEĞENİP BOL BOL YORUM YAPIN LÜTFEN :)

Sınav haftam geldi bölüm atamayacaktım bende şimdi atayım dedim.

Hepinizi çoook seviyorum ve öpüyorum :)

🌙🖤

Keyifli Okumalar;

Soğuk hava tenime işleyen mızrakları artırıyordu. Agir ile anlaşma yapmıştım o ne zaman istersen ben ona babasını verecektin o da bizi serbest bırakacaktı.

Kocaman yıkık dökük bir fabrikanın altında tutulmuştuk ve ben yüreğimde pişmanlık ile duruyordum. Tek umudum Berzan karşıma çıksın ve ona sıkıca sarılabileyim, onun yaptığı o fedakarlık yüreğime pişmanlık tohumu serpmişti.

Fabrikanın kapısından sırayla çıktılar hepsinin üzerinde kıyafetleri vardı benim dışımda çünkü Agir'in nefreti kıyafetlerine yansımıştı hepsini yakmıştı.

Taylor, Aleda, Alex, Barlas abim, Çınar bana bakıyordu. Berzan en arkada durmuş sadece yere bakıyordu. Birkaç adım attığında Çınar başını salladı ve yavaşça yanıma doğru ilerledi.

Birkaç adım attım ve tam karşısında dikildim. "Yapma." Dedi düz sesiyle gözlerine baktım. "Çok kızgın. Barlas, Alex ve o. Yaklaşma şimdilik." Çınar üzerindeki ceketi çıkarttı ve omuzlarımı örttü.

"Hakettim. Ondan özür dilemem lazım değil mi?" Diye sordum Çınar omzunun üstünden Berzan'a baktı gözleri ikimiz arasında mekik okuyordu.

"Yapma. İlaçlarını almadı kalbini kırar." Dedi Çınar. Gözlerimi yumdum ve Berzan'a doğru birkaç adım attım. Taylor ve Aleda yanıma geldiğinde elimdekileri telefonları uzattım. Agir kaçmıştı onu bulamazdı ve bana mutlaka soracaktı kimdi diye.

Mardin Masalı +18Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin