Unutamayacağım bir gündü kalbim yerinden fırlayacaktı sanki. O an hiç bir şey düşünemiyordum. Hayatım durmuş, ses yoktu sanki. Teneffüs ettiğim hava korkumu dindiremiyordu. Olay şöyle oldu:
Bir cuma akşamı okuldan gelmiş odamda müzik dinliyordum. Babam bir iş yemeği için evden çıkmıştı. Geç geleceğini bildiğim için erkenden uyudum. Bir şeylerin kırılma sesi ile uyandığımda gece yarısıydı. Yatağımdan yavaşça kalkıp adımlarımı ses çıkarmayacak şekilde attım. Odamdan çıkıp salona doğru indiğimde kalbim çok hızlı atıyordu. İçimde bir mihnet vardı
. Salona doğru yaklaştığımda salonun sağ tarafındaki odanın ışığını açmak için uzattım.Birinin elimi kavradığını hissettim. meyrsem evimize hırsız girmiş. Elimden tutuğu gibi ağzımı kapattı.Uzun bir çabalamadan sonra adamın elinden kaçtım ve üst kata -odama- çıktım. adam elindeki bıçakla kapıyı açmaya çalıştı
.Bu böyle olmayacak diye düşündüğümde dolabın üstündeki vazoyu gördüm.Kapıyı açıp vazoyu adamın kafasında kırdım,tekrar kalkmasın diye merdivenin yanındaki kırık mermeri adamın kafasında parçaladım. Meyersem adam çok büyük bir yara almış. kapının sesleri geldiğinde içim ürperdi. gelen babamdı uyuduğumu düşünüp üst kata çıkıyordu ki merdivenden süzülen kanı görünce panikledi.
"ne oldu nefes" diye
bağırdı ve hemen adamın nabzına baktı. bana doğrulup "ölmüş" dedi.
