Zamanın birinde bir derviş varmış. Lakin o dervişin bininde zamandan eser yokmuş. Derviş arar dururmuş. Bilirmiş ki aradığını bulduğunda varolacakmış. Ama aradıkça yok olmuş.
Sormuş.
Solmuş.
Susmuş.
Durulmuş
Yorulmuş.
Sonunda durmuş. Yolun ucunu bilmezken ortasında bildiğini zannettiği bir yola denk gelmiş. "Haydi Bismillah " demiş. Olduğu yerde abdest alıp niyet etmiş. Demiş ki " Ey Alemlerin Rabbi olan Allah, bana şu mânâ aleminde aradığımı bulmayı nasip et. Ellerime aralamaya çalıştığım şu kapıyı açma gücü ver." Her şeyi işiten Allah duymuştur illa ki bu kulunun sesini de. Derviş gördüğü köyün içine girmiş.
İnsan anlamaz, cahildir. Gördüm zannetiğinin ardında göremediklerini hiç bilmez. Düşünmez. Oysa ki onu alemdeki diğer varlıklardan üstün kılan belkide sadece onun düşünebilmesidir.
Derviş henüz toprağa yeni düşmüş bir tohum gibi her şeyden bi'haber süzülmüş yolun üzerinde. Adımları ürkek, bakışları korkak ve sevdası pek cesur doğumuna bir adım atmış. Doğmak için ölmek gerekirmiş. Derviş bilememiş. Anasının yanık sesi çınlamış kulağında;
"Hu Hu Dervişler"
Derviş sormuş :
"Kimdirler?"
"Hak yoluna gitmişler."
Derviş solmuş.
"Ya Hak, yoluna ruhum feda" demiş.
Köyün içinde üç beş çocuk koşarmış. Kenardaki derede bir kadın tokaçla yün yıkarmış. Kuzular meleşir , tavuklar dolaşırmış. Herkesin gözünde "Kimdir bu yabancı?"diye sorgulayan bakışlar varmış. Karşısına çıkan ilk adamı teyet geçmiş. İkinci rast geldiğini durdurmuş. Bir süre susmuş. Adamda zavallı hem yolundan alı koyuluyor hem de nedenini anlayamamış bekliyormuş. Derviş sustukça adam sinirlenmiş. Sonunda "Buyur yolcu"demiş. "Nedir beni durdurma sebebin?". Derviş "Ben birini ararım."demiş. Adam"Kimi ararsın buralardan mı?"diye sormuş. " Buralardandır lakin hiç ayağı değmemiş bu topraklara bilir misin?" demiş. Adam birazda şaşkın "Hele anlat, kimdir, kimin nesidir?"demiş. Derviş " Kendimi ararım ben. Hangi dalın çiçeğiydim, hangi tohumun kabuğuna sıkıştım, nerede filizlendim, nerede sallanıp budaklandım? Bilir misin köylü, benim toprağım neredendir?" Köylü duyduklarına oldukça şaşkın biraz da alaya alındığını düşünerek dervişi terslemiş. "Sen benimle alay mı edersin be adam. Bende durmuş dinliyorum seni. Var git yoluna , uğtaştırma beni."
Derviş durulmuş. "Ellerimi kırdın ben nasıl açacağım şimdi kapıları?" diye seslenmiş lakin adam duymamış bile. Hiddetle hızlı hızlı uzaklaşmış dervişin yolundan.
