Marina'nın Uyanışı

6. Bölüm Hatırla Marina

2 gün sonra

(Yazarın anlatımıyla)

Marina kendini kaçıran adama sana güveniyorum diyeli iki gün olmuştu. Bir oyun oynuyordu fakat bir türlü sonuç alamıyordu. O adam her gün yemek getiriyor, kıza bakıyordu fakat ne bir kağıt bırakıyordu ne de başka bir şey yapıyordu. 

Tek sorun bugün kahvaltının biraz gecikmiş olmasıydı. Marina duvarda asılı duran eski saate bakıyordu fakat kahvaltı gelmiyordu. O an içine bir şüphe düştü: Ya kendisini kaçıran adama bir şey olduysa ve onun burada olduğunu bilen tek kişi oysa? O gün bayıldığında yardıma gelen birileri vardı ama onlar burada mıydı onu da bilmiyordu. 

Korkmuştu. Bu şüphe onun içini kemirmeye başlamıştı bile. İlk önce kameraya baktı bir umut. Sonra kapıya gitti. Bağırıyordu ama cevap gelmiyordu. Kapıyı tekmeliyordu ayakları acıyordu ama durmuyordu. Eğer o adama bir şey olduysa burada açlıktan olmasa bile susuzluktan kesin ölürdü. 

Bağırdı, bağırdı, bağırdı... Fakat sesini bir türlü duyuramadı. Yatağına geçti sonra. İçinden dualar etti. Zaten burada başka ne yapabilirdi onu da bilmiyordu. 

Aradan dakikalar geçtiğinde kapının paravanından bir tepsi bırakıldı. Marina şaşkınla bağırdı: "Şükürler olsun!"

Tepsiyi heyecanla kucağına aldı. Tepside bir tabak bir ekmek ve bir taç vardı. Evet bir taç vardı. Çocukların kullandığı bir prenses tacı... Marina ne olduğunu anlamayarak tacı eline aldı ve altında bir not olduğunu gördü. Bu iyiye işaretti.

 Kağıdı aldı, açtı. Okumaya başladı:

"Bana güvendiğin için sana bu hediyeyi veriyorum. Lütfen beni hatırla Marina. İhtiyacım var senin hatırlamana..." 

Daha sonra gözleri alta kaydı.

"Hatırladığında buradan çıkacaksın. Söz veriyorum."