Home of Hopes (Caledonia Series #1)

Chapter 31

Chapter 31

Visit

I pulled my door knob and hastily went out. Lumingon pa ako sa likod ko at nakita ko ang kabuuan ng BGC.I sighed and got my white handy bag. I walked into the hallway like people are just staring at me. I put my shades up just so they will be curious about me. But I'm sure there's no paparazzi here. They never know I was in the Philippines in the first place. Well if people in Caledonia spread the news that I'm here. But they never know where I am today. Last time I checked I was in Caledonia.

Lumiko pa ako hanggang sa nakita ko papapaano ang mga tao sa may elevator. Lumapit ako at mas hinigpitan ang aking shades at ang gloves ko na puti hanggang siko. Pinindot ko ang press button. Lumayo ako at nakita ko ang lalaking naka-nga-nga lang sa akin. Napaawang naman ang aking labi at ang mga mata ko ay nandidilim. Don't tell me they knew who I am. Gosh! I need to be prepare.

Dumungaw ako sa aking bag nang maramdaman ang pag-va-vibrate. Nasapo ko ang ulo at tiningnan ang mga tao. Well my phone is well-known and standard. So, I don't have to laughed of what they did right now. Lihim akoang natawa at mabilis na lumayo at kinapa ang aking cellphone. Nang makita nila na sa akin yata galing at pabalik na ako sa may hallway namin ay pinahinto ko ang aking paa na may suot na stilloutes.

"Hello, daddy?"

"Anak, where are you? Everyone is waiting for you. They wanted to see you!" natataranta niyang bungad sa akin.

Nilayo ko konti ang aking cellphone.

"Chill Daddy. Sino ba kasing nagsabi na hintayin ako. And besides, if they insist to meet me then they can wait. And you just inform me now about this happening. What kind of loophole is that Daddy?"

"C'mon they expected you to be here again. Not the other around that you left our building."

Napairap ako sa halakhak niya. This old never changes huh? He's like Lolo.

"Daddy, I will be there, okay? Kailangan ko lang talagang 'di mahuli ng mga paparazzi. You know them right?"

"Why not anak? Mas malaki ang chance na kukunin ka ng mga sikat na producer didto sa Pilipinas. Well, we need you then."

"Daddy naman. Well, I will try soon but I love the US."

"Really? Until now?" hamon niya sa akin.

Pumikit ako at huminga ng malalim. Si Daddy na nasa kabilang linya ay nagpipigil ng tawa na akala mo naman natutuwa ako sa mga jokes niya.

"I will hang this up daddy," I warned him but he just laughed at the other line.

"Okay Anak. I'll wait for you. We we'll wait for you."

I sighed in a defeated way ad I calmed myself. After that, I continue to do what I'm going to do.

Isang tulak ko sa conference door na kulay itim ay nakatayo na sila. Pinagalaw ko ang aking mga mata hanggang sa namataan si Daddy na nasa dulo, nakataas ang kilay at nakalinya ang labi habang naka American suit. SI Mommy ay natatawa sa reaksyon ni Daddy habang naka red halter dress with pumps.

"Good morning everyone. I'm sure if I am late," nahihiya kong ngiti sa kanilang lahat.

"You're late Calla!" umalingawngaw ang boses ni Daddy sa conference room.

Ngumuwi naman ako at tinanggal dahan-dahan ang aking shades para makita ko ng klaro ang mga tao. Niagay ko sa gitna ng aking handy bag habang nakasuot ako ng mint green na blazer and staight cut with white tube inside.