Yeşeren Umutlar

9.BÖLÜM

Hoşgeldiniiiiiz:))

Medya; LEYLİM

Bölümlere hiç yorum gelmiyor ve bu da ister istemez insanın motivasyonunu etkiliyor. Lütfen bir yorumu fazla görmeyin.

Hepinize iyi okumalar 💕💖

__ __ __ __ __ __ __

Abim beni eve bırakıp geri döndü. Belki uyuyorlardır diye zili çalmadan direkt kapıyı tıklattım. Toprak kapıyı açar herhalde.

Biraz bekleyeyim derken dakilar geçmesine rağmen kimse kapıyı açmamıştı.

- Güvendiğin dağlara kar yağdı Leylim. Kimse açmıyor kapıyı.-

Toprak nerde? Kapıyı neden açmıyor? Geri uyumuş olma ihtimali var mı?

E bende anahtar yok ki. Nasıl gireceğim içeri. En iyisi etrafı kulaçan edeyim. İllaki açık bir kapı pencere falan vardır. Zaten ev zeminle bitişik.

- Ha spiderman olucam diyorsun yaani?, Kesin yaşanır bu kesin.-

Ulan iç ses sırf senin inadına da olsa o eve gireceğim. Bak gör.

Kapının önünden ayrılıp evin çevresini dolandım. Tek tek açık bir balkon kapısı veya cam var mı diye bakıyordum. Tam tekrardan kapının önüne geliyorum herhalde diyip karalar bağlayacağım sırada açık bir balkon kapısı gördüm.

Çok şükür Allah'ım. Bismillah.

İçeri rahatlıkla girdim. Mutfağa doğru yürüyüp kahvaltı hazırlamak için hazırlıklara başladım.

Hmm.. şöyle bir sucuklu yumurta ve patates kızartması fena olmaz. Yanına da klasik kahvaltılıklardan hazırlarım. Bir de çay. Mis mis.

Açlıktan ölmeden önce şu kahvaltıyı hazırlayayım de ev halkına uyandırayım. Baya uykucu çıktılar.

__ __ __ __

Müthiş hamaratlıklarım ile geçen bir saatin sonunda kahvaltıyı hazırlayabildim.

Tamam, kabul. Normal yemeklerde yetenekli değilim ama kahvaltı hazırlamaya da yemeğe de bayılırım. O yüzden şuan da beğeneceklerinden bir şüphem yok.

Son olarak masaya bir göz gezdirdim. Eksik bir şey kalmamıştı.

Eveeet.. herkesi uyandırma vakti geldi. Hadi bakalım Leylim çekinmeden hallet şu işi.

Önce kolaylardan başlayayım. Bana da Moral olur.

Merdivenlerden yukarı doğru çıkıp Barlas'ın odasına geldim. Kapısı açık bir şekilde uyuyordu. Hayır yani hangi insan kapısını açarak uyuyabilir ki?

Bir ayağı yatağın dışından sarkmış. Kendisiyle birlikte üzerinde uyuduğu çarşafında şeklini kaydırmıştı. Resmen çocuğun ayağı bir taraftan başı ise ona zıt olacak şekilde diğer taraftan sarkıyordu.

Bu nasıl bir uyuma şekli???

Yavaşça yanına doğru gidip seslendim.

Ondan hiçbir hareketlenme gelmeyince bu sefer daha yüksek sesle seslendim.

Çocukdaki nasıl bir uykuysa ses tesir etmiyor. Ben odada adım atılsa uyanıyorum. Bu nasıl iş.

"Barlas, hadi kalk kahvaltı hazır." Elimle dürtüp hafif yüksek sesle söylediğim bu sözlerin üstüne tek gözünü açıp bana baktı.