Call Out My Name - Zhongchi

1

Liyue'de rezidansımın camından şehir ışıklarına kendimden geçmiş bir şekilde bakıyorum. Sigara dumanından ya da bok varmış gibi içtiğim 1 şişe asla parasını hak etmeyen viskiden olabilir .Paranla rezil olmak böyle bir şey sanırım. Yarın sabaha çıkmamak artık benim için endişe edici bir şey değil. Çünkü bir sevgilimden daha ayrıldım, zaten yatakta iyi değildi boş versene...

Dünden beri bir şey yediğimi sanmıyorum. Bir sigaranın daha dibine geldiğimi fark ederken mutfak tezgahına bakıyorum ve yine yüzün aklıma geliyor... harika. mükemmel saçların , seramik gibi yüzün, kehribar rengi gözlerin, tanrı gibi bir gülümseme. Hayır bu 1 ay falan bile çıkmadığım boktan herif değil, onu bu kadar iyi bile anlatamam hatta şuan neye benzediğini bile pek hatırlamıyorum. O sadece seni unutmak için , acımı bastırmak için oynaştığım biriydi. Kötü bir hata, çirkin bir hareket biliyorum. Ama zaten senin yerini ne kadar söylemek istemesem de ne bir kadın ne de bir erkek doldurabilir-Salona ne ara geldiğim hakkında en ufak bir fikrim yok- veeee evet kitaplığımda sakladığım bir şarabı daha kafaya dikmek için kıçımı mutfağa geri götürüyorum çünkü daha iyi bir işim yok... Seni düşünmekten başka ,benim sinir bozucu derece de mükemmel eski... ve eski sevgilim Zhongli.

Aslında her şey 1 ay 3 gün önce falan oldu ve ben o anki sinirimle girdiğim ilk bardaki gördüğüm ilk herifle yatmış olabilirim ama konumuz bu değil.

Kafam hiç olmadığı kadar puslu, uyuduğum tek uyku içkinin verdiği uyuşukluk hissi sayesinde ve sen 3 gün boyunca beni 505 kere falan aramış olmalısın Zhongli ama ben duymamış gibi yapacağım ve telefonumu fırlatarak kırdığım koca aynada ne hale geldiğime bakıp güleceğim. Evime gelemiyorsun çünkü artık evim olan yer evim değil senden ayrıldıktan sonra 2. Yaptığım şey oturduğum yeri değiştirmek oldu ama şuan fark ediyorum ki o kadar da uzak sayılmaz, farklı bir kıtaya taşınmalıydım kesinlikle. Neden kavga ettiğimizi ya da neden ayrıldığımızı bile unuttum , sadece tam olarak hatırladığım ne kadar acıttığıydı. Bu hayata sabretmemin tek sebebi sendin ve şimdi çift kişilik yatakta yalnız başıma tek bir cümle kuramaz şekilde uzanıyorum, soğuk yataktan ayrılıyorum . Komşu kapıyı çalıyor ama kimse onu içeri almayacak çünkü ben banyoda jiletlerle uğraşıyorum ama tıraş olmak için falan değil.

Aklımda, yanımda olmadığın zaman çıldırıyorum, burası olmak istediğim yer değil .O zaman neden hala kafayı bulmaya çalıştığımı söyle. Çünkü tatmin olmak uzak bir anı gibi hissettiriyor. Kendime yardımcı olamam. Şimdi özel psikiyatristimi kovmalıyım çünkü bu ilaçlar yatağımda sen yokken bir bokuma yaramıyor. Vücudun benim tabutum olabilir belki bu diğer tarafta seni bulmam için bir yardımcı olabilir beni ölü de sevebilirsin çünkü ölüyken daha sessiz olabilirim. Sonra tanıştığımız meyhanedeki konuşmamız geldi aklıma.

"Hareketlerinde sensiz yaşamayacağımı düşündüren bir şeyler var."

"Eminim benimle tanışmadan önce de harika bir insandın, önceki hayatında bile..."

"Hayat sadece insanlığımı benden alan bir test Xiansheng"

"Yaşadığın hayat, hayatın yarısı bile değil, bu alınan bir şey değil verilen bir şey sevgili Ajax"

" Ne yani...' şimdi sevgili Ajax ' mı oldum?, oysa ben bu boşluğu seninle doldurmayı planlıyordum 'sevgili Zhongli '."

" Madem öyle, cesaret edebiliyorsan bir adım daha yaklaş."

" Görelim bu Shneznayalının soğukluğuna ne kadar dayanacaksınız Xiansheng"

...

Bu konuşmalar tek tek kafamda tütüyor, başımı ağrıtıyor ama ben ismimi söyleyen sesini hiçbir yerde duyamıyorum Xiansheng. Tek duyduğum kanımla kirlettiğim saten sabahlığınla içinde durduğum dolu küvetten gelen suyun içimi hoş eden sesi.