Boulevard to Polaris (Virago Series #1)

the boundless love

━━━━━━━━━━━━━━━━ 
CHAPTER THIRTY-SEVEN 
the boundless love
━━━━━━━━━━━━━━━━

"What in the world is all of this noi-?" I tried to sound half-awake as I opened the door, but all of my voice disappeared when I saw who the hell was standing in the large foyers of the house.

Bumungad lang naman sa'kin ang mga naglalakihang lalaki na agad napatingin sa pintuang binuksan ko. Nandoon sa harap ang seryosong mukha ng bodyguard ni Vienna at Eva, mga iilang pang 'di kilalang mga lalaki, at si Gazer kasama ang pamilyar na mukha na gulong-gulo ang itsura pero nandoon ang pagkaseryoso nu'n. 

Bukod din kay Gazer ay nagpupuyos na nagsipasukan lahat ng lalaking hindi ko kilala kaya agad akong naalarma bago sila sinalubong.

"Whose house do you think are you stepping on?! Get out!" Dumagundong ang sigaw ko sa living room na agad nilang ikinatigil sa pagpasok bago nagmamadaling lumabas ulit. 

Kita rin sa peripheral view ko ang pagpiksi ni Quince sa sofa dahil sa lakas ng sigaw ko pero agad niyang tinago ang mukha sa magazine na kunwari ay binabasa niya.

"Where is Paris? Can you please tell me?" Ani isang lalaki na hindi 'ata Pinoy. Nasa likod ko ang mata niya pero sinigurado kong wala silang may makikita rito sa ground floor kung hindi si Quince.

"Eva! Where are you?!"

"Callista!"

Salubong ang kilay na tinignan ko silang lahat liban kay Gazer na parang nagulat pa sa'kin.

"Who are you and what are you all doing here?" I tried to sound tough, but fuck. I'm so scared. Their build are huge and fucking strong. Baka isang tabig lang ako ng mga 'to.

"I'm sorry for disturbing, Miss, but where is Krysia?" Mahinahong tanong ng isang lalaking matangkad na may puting coat sa kamay. Nandoon pa ang bahid ng dugo du'n at kung hindi ko nakita ang crest ng isang hospital na nakasukbit sa coat niya ay aakalain kong may iba siyang ginawa dahil sa itsura niyang halos pagsakluban ng langit at lupa.

"Why are you all here?" Tanong ko ulit, "I'm not going to entertain any questions. Answer me."

Nagkatinginan ang iba sakanila bago nila ako seryosong tinignan.

"I received a message saying that my girlfriend was kidnapped and they need a ransom. Isa ka ba sa mga holdaper?" Tanong ng isang lalaki sa'kin na may buhat na briefcase bago napatingin sa may likuran ko. Agad niyang binuksan 'yung briefcase at tumambad sa'kin ang iilang libong pera. Napaawang ang bibig ko lalo na 'nung sinara niya 'yun at mabilis na inilahad sa'kin ang briefcase.

"There! Now, where's my girl? Rain, come out!"

"My girlfriend is not a holdaper." Salubong ang kilay na banggit ni Gazer sa lalaki bago siya naglakad sa harap ko.

"Anong 'my girlfriend'? Gago." Agad kong wiksi. Tinulak ko siya pabalik do'n bago pumameywang sakanilang lahat at sinamaan sila ng tingin.

I can't believe this. That anonymous investor pulled this kind of fucking atrocity? Kidnapped? Really? What the fuck?

"Look, Mis-."

"Shut the fuck up." Sinamaan ko ng tingin ang doktor kaya napakurap-kurap siya sa gulat.

"First of all, I don't know who the fuck are you here for, but kidnapper? I don't do those. All I know is they all went for a trip, but I can't come because I just came from the hospital. Second, who are you to storm this house? You're not even a resident of the subdivision!"

Napapitlag sila sa galit kong sigaw bago nagkatinginan habang takang-taka. Ang pagtatakang 'yun ay kaakibat lang din ng pagtataka ko. They all really believe a ridiculuous call without checking?!